‘Nine Perfect Strangers’: wat zijn de verschillen tussen het boek en de serie?
Series |
Het gebeurt vaak dat boeken of literaire verhalen in een licht veranderde vorm terugkomen wanneer er een serie van gemaakt wordt. Goede voorbeelden daarvan zijn onder meer succesvolle reeksen en films als ‘The Witcher’ en ‘Game of Thrones’. Het principe geldt ook voor 'Nine Perfect Strangers', de roman van Liane Moriarty.
Negen mensen met verschillende psychische stoornissen belanden in een hotel waarin een vreemde goeroe hen probeert te helpen. NicoleKidman speelt een voor haar doen atypischehoofdrol, want in het verleden zagen we ze vaak heel andere personages vertolken. Pickx zocht de verschillen tussen de roman en de serie voor je op.
Op een gegeven moment vertelt Masha over haar bijna-doodervaring. In het boek is dat een gevolg van een hartstilstand, terwijl het in de serie het gevolg is van een schotwond. Masha's persoonlijkheid lijkt in beide verhalen dezelfde, maar de oorzaak van haar stoornis verschilt sterk. In het boek lijdt ze aan zwaarlijvigheid en vormt dat een van de gezondheidsproblemen die tot de hartaanval leidde.
Een moderne, rustige villa met een zen-achtige sfeer: zo ziet Tranquillium House er in de serie uit. In de roman is dat niet het geval. Liane Moriarty heeft het in haar boek over een huis in Victoriaansestijl met drie verdiepingen. Het boek zou dateren uit 1840 en is afgewerkt met een dak uit golfplaten en een interieur dat doet denken aan de Titanic. Er zijn geen interieurstukken in leuke pastelkleuren te zien, laat staan kussens en andere items die voor gezelligheid zorgen. In het boek is het eigenlijk een donker, kil huis dat geen mooie indruk nalaat.
In het boek moeten de gasten heel gedisciplineerd leven. Als ze het Tranquillium Huis binnengaan, moeten ze vijf dagen stilte in acht nemen. Er mag geen woord gezegd worden! Van die regel zien we niks terug in de serie, want meestal wordt er zelfs luid gesproken. Die keuze om het verhaal rond de stilte te laten vallen is evenwel begrijpelijk, want scènes zonder geluid zijn in een televisiereeks niet erg attractief.
Over sommige uitdagingen waarmee de personages in de serie worden geconfronteerd, worden in het boek niet gesproken. Er is bijvoorbeeld geen sprake van zaklopen. Graven in de modder? Nee, ook dat doen ze niet. Dag van de Aarde? Nee. Er wordt ook niet gesproken over de Dag van de Aarde. Waarom werden ze dan toegevoegd aan de plot? Deze uitdagingen versterken het dynamische karakter van de serie en illustreren hoe beweging en sport endorfine vrijmaken. Bovendien zorgen deze activiteiten ervoor dat we de personages goed leren kennen.
Het verhaal van Liane Moriarty speelt zich af in Australië, terwijl het verhaal zich in de serie in het zonnige Californië. Leuk om te weten: de opnames vonden plaats dan weer plaats in Australië, in een echt wellnesscentrum. Er werden opnames gedaan tijdens de coronapandemie, toen dat nog toegelaten was in Australië.
Wanneer Ben en Jessica aankomen, verkeren ze in een relatiecrisis waardoor hun huwelijk op de helling staat. Ze gaan niet goed om met hun kapitaal nadat ze de loterij wonnen. In het boek is hun problematiek evenwel ietsje anders. Met het gewonnen geld laat Jessica namelijk een aantal plastischeingrepen doen. Dat zorgt ervoor dat Ben zijn eigen vrouw niet meer herkent, hij vindt zelfs dat ze op een kleine Noord-Amerikaanse eekhoorn lijkt. En daar heeft hij duidelijk een probleem mee. "Ik mis je gezicht. Ik mis je mooie gezicht. Ik herken ons niet meer en ik herken niets meer uit ons leven. Ik mis onze oude flat. Ik mis mijn baan. Ik mis alle vrienden die we na het winnen van de loterij verloren. Maar ik mis vooral je gezicht”, zegt hij.
In het boek is er geen sprake van een korting voor Napoleon en Heather Marconi, noch van het feit dat Masha weet dat haar zoon zelfmoord pleegde. Ze komt er pas achter tijdens een van de sessies bij haar therapeut. Hoe heeft het koppel hun deelname aan deze dure therapiebeleving gefinancierd? Uiteindelijk zouden ze niet op vakantie geweest zijn om de retraite te financieren, en ook een kleine erfenis hielp bij het betalen van de dure sessies.