Gerben Karstens, de onverbeterlijke grapjas die 14 etappes in de Vuelta won

Sport |
Wielrennen is vandaag een gemondialiseerde sport waar enorme financiële belangen op het spel staan en waar ernst en professionalisme heersen. Maar er was een tijd dat folklore, grappen en grollen in hotelkamers en elders en verhalen over kameraadschap nog hun plaats hadden in het peloton. Gerben Karstens, de gekste (en meest innemende?) renner in de geschiedenis van het wielrennen, is een perfect voorbeeld van die vervlogen tijden. Maar hij heeft ook een ongelooflijk palmares…
 

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Wil je een objectief idee krijgen van de waarde van een wielrenner? Hem de plaats geven die hij verdient in de geschiedenis van de wielersport? Tel dan zijn overwinningen in de drie grote rondes (Tour de France, Giro d'Italia en Vuelta a España) bij elkaar op en het totaal dat je dan krijgt, geeft jou dan de juiste maat van het spoor dat hij in de erelijsten heeft achtergelaten.

Voor Gerben Karstens, een Nederlandse sprinter die voor de volgers van de wielersport die wat jonger zijn, niet zo goed gekend is en die als renner actief was van 1965 tot 1978, stopt die teller bij 21. Dat is duidelijk minder dan Merckx (64), Cipollini (57) of Cavendish (52), die aan de top van dit klassement staan. Maar 21 overwinningen is bijna evenveel als de legendarische Rik Van Steenbergen en Laurent Jalabert (elk 25 overwinningen), de grote Roger de Vlaeminck (24) of de zeer gerespecteerde Jacques Anquetil (23).

Een van de grootste rittenkapers in de geschiedenis

Marcel Kittel (19)? Peter Sagan (18)? Alejandro Valverde (17)? Walter Godefroot (13)? Eddy Planckaert (13)? Philippe Gibert (11)? Geen van deze kampioenen kan, zoals Gerben Karstens dat wel kan, aanspraak maken op een plaats in de top 20 van deze ranglijst van de grootste rittenkapers uit de geschiedenis. 14 zeges in de Vuelta, 6 overwinningen in de Tour en 1 winnende sprint op de mythische wielerbaan Vigorelli in Milaan tijdens zijn enige deelname aan de Giro: een mooi palmares dat ontegensprekelijk respect afdwingt…

Een benijdenswaardig palmares

Natuurlijk gaat het bij een carrière niet alleen om ritten in de grote rondes. Gerben Karstens, zoon van een notaris uit Leiden en geboren in 1942, had veel minder succes in de klassiekers. Hij won Parijs-Tours in 1965, maar kwam ook als eerste over de eindstreep in de Ronde van Lombardije van 1969 (hij werd gediskwalificeerd, waardoor de zege ging naar onze landgenoot Jempi Monseré, die enkele maanden later overleed). Op 18 juli 1976 werd hij de eerste Nederlandse renner die won op de Champs-Elysées door aan te vallen in de Rue de Rivoli, om de grote Freddy Maertens, die al acht etappes in die Tour had gewonnen, te verschalken. Hij won ook ritten in de Ronde van Toekomst (1964), de Dauphiné (1966), de Ronde van Zwitserland (1967, 1971, 1972) en werd Nederlands kampioen (1966). Gerben Karstens heeft ook een reeks ereplaatsen op zijn naam staan: tweede in de Ronde van Lombardije achter Tom Simpson (1965), tweede in Milaan-San Remo (1970) en tweede in de Amstel (1971). Hij werd ook gekroond tot Olympisch kampioen ploegentijdrit in 1964 in Tokio. Velen zouden daar meer dan tevreden mee zijn...

Een ideale zondebok

Had het palmares van Gerben Karstens nog indrukwekkender kunnen zijn? Misschien wel… Want Karstens, die niet bekend stond om zijn ernst, groeide ook uit tot een legende in de anekdotiek van de wielersport. Hij was bekend om zijn grappen en grollen van allerlei aard, maar dat had een keerzijde: hij was vaak het mikpunt van commissarissen en jury's. Hij was de 'clown van het peloton' en dus vaak ook een perfecte zondebok. In de Giro van 1973 werd hem (onterecht?) een eerste etappezege ontnomen door de jury, na een klacht van Marino Basso. Zijn schuld? Hij had zich een weg gebaand naar de finish, maar bovenal had hij geen Italiaans paspoort... Gele trui in 1974

Tijdens de Tour van 1974 eindigde deze onverbeterlijke en eeuwige jonge snuiter als tweede in de vierde etappe achter Patrick Sercu voordat hij vergat zich aan te melden bij de dopingcontrole. Door de interviews bij de finish was hij deze kleine formaliteit helemaal vergeten... Omdat hij geen commissaris kon vinden om de controle uit te voeren, kreeg hij in het klassement een straf van 10 minuten aangesmeerd. Maar omdat hij zo populair was bij zijn collega's en evenredig weinig geliefd bij de organisatoren, nam het peloton het op voor Karstens en werd zijn straf kwijtgescholden. De volgende dag pakte hij de gele trui en reed hij Merckx himself uit het geel.

De ene grap na de andere

"We noemden hem 'de Kars' en hij nam elke gelegenheid te baat om een grap uit te halen. Zijn favoriete spelletje was om verkeerskegels van de kant van de weg op te rapen en ze tijdens het rijden als een hoed op te zetten. Maar de organisatoren vonden dat niet leuk. In de communiqués zagen we 's avonds vaak zijn naam in de rubriek met boetes voor wangedrag," zo herinnerde Joseph Bruyère zich in een interview in L'Equipe in 2017. Op de schouders van een ploegmaat klimmen, rijden met de meest uiteenlopende accessoires, het bikinitopje van een toeschouwster langs de kant van de weg meegraaien, de weg voor het peloton proberen te versperren, de cafés langs de weg afschuimen: Gerben Karstens was zonder twijfel de grootste entertainer in de geschiedenis van de wielersport.

Blader door het onderstaande fotoalbum en je zult snel gecharmeerd zijn door deze innemende en grappen makende wielrenner. De foto's spreken voor zich: in het huidige wielrennen zul je ze niet zo gauw zien…

(DC/Picture : Photo news )

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top