1980: Pol Verschuere verschalkt de sprinters op de Champs-Élysées

Sport |
Een koninklijke aankomst op de Champs-Elysées, een massaspurt op de mooiste laan ter wereld, een laatste gevecht onder de Arc de Triomphe, een feestelijke parade van de gele trui als formaliteit: de laatste rit van de Ronde van Frankrijk wordt op verschillende manieren beschreven. Een etappe die altijd met een sprint eindigt. Of toch bijna altijd!
 

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Sinds 1975 eindigt de laatste etappe van de Tour, die zondag start in Saint-Quentin-en-Yvelines, in het departement Yvelines, onvermijdelijk op de Champs-Elysées: een prestigieuze etappe die begint met een ontspannen parade, waar de dragers van de verschillende truien rustig een glaasje champagne drinken voor het oog van de camera's. Een etappe die elke spurter op zijn palmares wil.

Vorig jaar won Jasper Philipsen op de beroemdste laan ter wereld en volgde zo Wout van Aert op, die in 2021 op de Champs-Elysées won. Wout, die dit jaar vroeger naar huis keerde om een reden die we allemaal kennen, zal zijn huzarenstuk niet kunnen herhalen, maar Jasper mag dromen van een tweede zege op rij in Parijs.

Vóór 1975 eindigden de renners hun calvarietocht van drie weken door Frankrijk in het Parc des Princes (tot 1967) en daarna op de gemeentelijke wielerbaan van Vincennes (van 1968 tot 1974). Iedereen herinnert zich nog de beelden van Merckx op "La Cipale", toen hij zijn eerste eindzege in de Tour kon vieren in 1969.

Godefroot was de eerste

Wie kwam op het idee om de slotetappe van de Tour op de Champs-Elysées te laten eindigen? Die eer komt toe aan Felix Levitan, de baas van de Tour, en Yves Mourousi, de beroemde televisiepresentator van de Franse televisiezender TF1. Zij kwamen in 1974 op de proppen met dit briljante idee. Ze legden hun project onmiddellijk voor aan Valéry Giscard d'Estaing, die toen net tot president van de Franse Republiek was gekozen. Het staatshoofd gaf zonder aarzelen zijn goedkeuring en een traditie was geboren.

De eerste aankomst op de Champs-Elysées was op 20 juli 1975, aan het eind van een rit in lijn van 25 rondjes. De Belg Walter Godefroot won de sprint en de Fransman Bernard Thévenet, winnaar van de Tour, kreeg de gele trui uit handen van de Franse president.

Een vijfde voor Cavendish?

Sindsdien zijn de sprinters (bijna) altijd aan het feest op de mooiste laan ter wereld. Mark Cavendish won vier keer op rij, van 2009 tot 2012: hij is de absolute recordhouder van het aantal overwinningen op de Champs-Elysées. Zondag kan hij een vijfde overwinning aan zijn collectie toevoegen. Vijf renners konden twee keer de handen in de lucht steken in de laatste Tourrit: André Greipel (2015, 2016), Marcel Kittel (2013, 2014), Robbie McEwen (1999, 2002), Djamolidine Abdoujaparov (1993, 1995) en... Bernard Hinault (1979, 1982). Hinault was niet echt een sprinter te noemen, maar won er toch twee keer: twee keer zelfs in het geel. Hij is ook de enige geletruidrager die op de Champs-Elysées kon winnen. De eerste keer ontsnapte hij in de Vallée de Chevreuse met de nummer twee in de stand Joop Zoetemelk. De tweede keer was hij de sterkste van het peloton in de sprint (waarover later meer).

De erelijst van winnaars lijkt op een echte 'Hall of Fame' van de koningen van de massasprint: Freddy Maertens, Eric Vanderaerden, Guido Bontempi, Jean-Paul Van Poppel, Johan Museeuw, Olaf Ludwig, Fabio Baldato, Nicola Minali, Tom Steels, Jan Svorada, Jean-Patrick Nazon, Tom Boonen, Thor Hushovd, Daniele Bennati, Gert Steegmans, Dylan Groenewegen, Alexander Kristoff, Caleb Ewan, Sam Bennett, Wout Van Aert en Jasper Philipsen hebben allemaal het genoegen gesmaakt om als eerste de finishlijn op de Champs-Elysées te overschrijden.

46 aankomsten, 37 spurten

Sinds 1975 zijn slechts acht renners erin geslaagd om een massasprint op de Champs-Elysées te ontlopen. In 1976 viel de Nederlander Gerben Karstens, ook al was hij een uitstekende sprinter, aan in de Rue de Rivoli. Hij won met enkele lengtes verschil. In 1977 kwam de Fransman Alain Meslet, 10e in de Tour van dat jaar, alleen aan. Het jaar daarop was de Nederlander Gerrie Knetemann de snelste van een kleine groep van 4 vluchters (René Martens, Henk Lubberding, Adrie Den Hertog). In 1979 versloeg Bernard Hinault, in het geel, zijn medevluchter Joop Zoetemelk, de nummer twee in de eindstand, nadat ze samen waren weggereden in de Vallée de Chevreuse. In 1987 won de Amerikaan Jeff Pierce na een aanval onder de rode vod. In 1994 won een Fransman die uit de greep van het peloton bleef: Eddy Seigneur. Ten slotte kwam in 2005 ook de Kazach Aleksandr Vinokourov alleen over de streep, enkele seconden voor het peloton.

In 1989 won Greg Lemond de tijdrit die dat jaar op de Champs-Elysées eindigde: hij pakte er de eindzege van de Tour door Laurent Fignon op 8 seconden te zetten. De Fransman pakte zo nipt naast zijn derde eindzege in de Tour.

1980: Verschuere verschalkt Kelly

Soms krijgt de Champs-Elysées een bijzonder verrassende winnaar. Wie kent nog Pol Verschuere, de bescheiden Vlaming die nog altijd de enige Belgische renner is die op de Champs-Elysées kon winnen zonder dat in een massaspurt te doen? Het is de laatste rit van de Tour van 1980. Het peloton heeft nog 3 kilometer te rijden. Verschuere heeft als taak gekregen om de kopman van zijn ploeg IJsboerke, de Belgische kampioen Jos Jacobs, bij te staan. Verschuere kwijt zich perfect van zijn taak en reageert op een aanval van Ferdi Van den Haute (La Redoute). Hij nestelt zich in zijn wiel.

In het peloton kijken Jacobs, Sean Kelly en Leo Van Vliet naar elkaar. Verschuere wint door nipt de Ier voor te blijven. De commentator op de Franse televisie kent Verschuere niet en roept Van den Haute uit als winnaar, voor hij zijn vergissing inziet... Drie etappezeges in vier deelnames

Het verhaal van Pol Verschuere is daarmee nog niet afgelopen, want na zijn ritzege in 1980 zou hij nog twee ritten in de Ronde van Frankrijk winnen.

In 1982 won hij de zevende etappe in Concarneau als lid van de ploeg Vermeer. Hij is de snelste van een kopgroep met Theo De Rooy, Guy Nulens, Pascal Poisson, Ad Wijnands en William Tackaert, al moet de fotofinish wel uitmaken wie gewonnen heeft: Verschuere of Wijnands. Verschuere komt in die Tour nog een keer dicht bij een ritzege. Ongelooflijk maar waar: in de slotetappe op de Champs-Elysées wordt hij pas door het peloton ingelopen op 50 meter van de eindmeet en het is Hinault die de spurt wint!

In 1986 won hij in de trui van de ploeg Fagor de eerste etappe in Sceaux, door zijn medevluchters Michel Dernies en Gerrit Solleveld te verslaan. Vreemd genoeg vormen deze 3 overwinningen in de Tour het grootste deel van zijn palmares. Bij de amateurs wordt hij wel Belgisch kampioen en wint hij Parijs-Roubaix, maar in zijn 13-jarige profcarrière wint hij nauwelijks een wedstrijd. De Kortrijkzaan rijdt altijd in dienst van kopmannen als Michel Pollentier, Freddy Maertens en Jos Jacobs en treedt maar drie keer uit de schaduw. Maar wat voor overwinningen weet hij dan te boeken!

(DC/Picture: Belga)

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top