Nicky “Belgian Taz” Riat, midlaner in Zeeman: “In 2020 willen we alles winnen!”
Nadat hij met zijn “Zeeman”-team niet heeft kunnen deelnemen aan de finale van het ESL Proximus-kampioenschap vanwege zijn individuele kwalificatie voor de Red Bull Player One, komt de midlaner met ons terug op zijn debuut, zijn toernooi in Brazilië, zijn volgende doelstellingen en hij geeft ons zijn mening over de prestaties van zijn teamgenoten tijdens zijn afwezigheid.
Voor degenen onder ons die jou nog niet kennen, kan je je kort voorstellen aan onze lezers?
Mijn naam is Nicky “Belgian Taz” Riat. Ik ben 24 jaar oud, ik woon in Rixensart en ik zit in mijn laatste jaar informatica aan de EPHEC in Louvain-la-Neuve.
Ik ben videospelletjes beginnen spelen toen ik 6 of 7 jaar oud was. Ik herinner me dat we vroeger als gezin Crash Team Racing speelden op mijn Playstation 1. Sindsdien ben ik nooit meer gestopt!
Later ben ik overgestapt op online games met Dofus. Het klinkt misschien vreemd, maar dat spel heeft me veel bijgeleerd. Ik heb veel geoefend op aankoop/verkoop en ik heb wat basiskennis van economie opgedaan.
Na een tijdje op Counter-Strike raadde een vriend, met wie ik FPS-games speelde, mij aan om League of Legends te proberen. We zijn er allebei aan begonnen en we spelen het al sinds het eerste seizoen, nu bijna tien jaar geleden.
Wanneer raakte je geïnteresseerd in esport?
Ik ben er vrij laat in geïnteresseerd geraakt! Ik heb op League of Legends een paar wedstrijden gespeeld in seizoen 1 totdat ik het “Silver” niveau bereikte. Nadat ik de smaak te pakken had gekregen, heb ik doorgezet en in het tweede seizoen niveau “Diamond” behaald, wat op dat moment niet eenvoudig was.
Het is pas in het derde seizoen dat ik me in de community ben beginnen integreren door mijn games live uit te zenden. Ik heb gestreamd op bekende kanalen zoals die van ZeratoR en Millenium. Maar nooit in competitief verband, alleen voor de recreatieve en entertainende kant.
Ik moest dat echter opgeven om een jaar lang in de Verenigde Staten te gaan studeren. Pas toen ik terugkeerde, trad ik toe tot de competitieve wereld binnen de discipline, rond seizoen 5.
Het is grappig dat ik in mijn eerste team al samenspeelde met “Saitam”. Tien jaar later spelen we nog altijd samen!
© Marcelo Maragni
Afgelopen zomer verliet je Brussels Guardians voor Zeeman. Hoe is jouw situatie vandaag?
In feite heeft het hele team Brussels Guardians verlaten om mix Zeeman op te richten.
Het oorspronkelijke doel was niet noodzakelijkerwijs om opgemerkt te worden door een groter team, maar met onze betere resultaten is dat vandaag wel een van onze wensen.
Je hebt niet kunnen deelnemen aan de grote ESL Proximus Championship-finale door je kwalificatie voor de Red Bull Player One. Zou de Zeeman-ploeg met jou de finale gewonnen hebben?
Eerlijk gezegd, ik denk het wel. Je moet weten dat we elkaar in het team al meer dan anderhalf jaar kennen. En voor sommigen nog langer. Vandaag de dag hebben we gewoontes, een manier van spelen en gevestigde automatismen. Alles wordt instinctief en we begrijpen elkaar blindelings. Dit alles stelt ons in staat om uiterst efficiënt te zijn in het spel.
Maar vanaf het moment dat je een van de teamleden vervangt, moet je dat allemaal opnieuw leren. Mijn vervanger, “Pak”, heeft bovendien een heel andere speelstijl dan ik. Hij is veel meer gedisciplineerd, theoretischer.
Als ik in het team zit, spelen we meer op instinct, op reflexen. En omdat de samenhang perfect is, werkt dat heel vaak. Ik weet dat wat mijn besluit op een gegeven moment ook is, het team zal altijd achter me staan om me te steunen en mijn beoordelingsfout uiteindelijk omzetten in een voordeel in het spel.
Ik geef “Pak” echter helemaal niet de schuld. Hij heeft mij op briljante wijze vervangen en hij had maar een paar games om te wennen aan het team!
Je hebt je dus individueel gekwalificeerd voor de finale van Red Bull Player One op GameForce. Vertel ons een beetje over je parcours tijdens de kwalificaties.
Vooraleer op GameForce aan te komen, was het noodzakelijk om zich te kwalificeren via een vooraf georganiseerd online toernooi.
Het probleem is dat Dofus Retro toen net uitkwam. Het is mijn lievelingsspel, dus ik heb het toen veel gespeeld.
Gelukkig was mijn individuele niveau en het feit dat ik in het team als midlaner speel voldoende om het toernooi te winnen. Maar ik had me er eigenlijk meer voor de fun voor ingeschreven dan voor wat dan ook.
Ik had het geluk dat het de eerste editie in België was van dat soort evenement et dat niemand zich echt grondig had voorbereid.
De Belgische spelers die kans maakten op de overwinning, waren niet aanwezig of niet gewend om in de midlane te spelen, wat me een gouden kans gaf om me te kwalificeren. Ik denk dat ik maar twee ronden heb verloren gedurende het hele toernooi.
© Jelle Lapere
Besefte je onmiddellijk de omvang van deze overwinning?
Niet echt omdat ik helemaal niet verwachtte dat ik zou winnen. Saitam en ik hadden ons echt ingeschreven voor de fun. En gezien de weinige training vanwege de tijd die ik aan Dofus had besteed, had ik echt niet gedacht dat ik er mee weg zou komen.
Ik had verwacht dat ik tegen een enorm goed getrainde tegenstander zou uitkomen en in het begin uitgeschakeld zou worden. Maar dankzij het feit dat het de eerste editie was, kenden de spelers niet echt de beste personages voor dit spel.
Ik was echt verrast met de winst. Ik wist niet eens de datum van mijn vertrek (lacht).
Het was op de terugweg in de auto met Saitam dat ik me echt begon te realiseren dat ik naar Brazilië ging vliegen en ging deelnemen aan internationale wedstrijd.
Alvorens over de wedstrijd te praten, vertel ons iets over je aankomst ter plaatse en de bootcamp die daarop volgde.
De eerste dag ter plaatse waren we meteen aanwezig bij de loting. Daarna hadden we wat vrije tijd in het hotel.
De bootcamp begon de volgende dag in de studio’s van Riot Brazilië. Ik had de mogelijkheid om te trainen tegen mijn toekomstige tegenstanders, o.a. de Fransman en Luxemburger die ik al kende van eerdere teamwedstrijden.
We hebben ook veel met elkaar gepraat, de sfeer was uitstekend. We waren allemaal tegenstanders, maar buiten competitie ook vrienden. Het is een heel bijzondere maar zeer aangename sfeer.
Meestal voel je in teamcompetities zeer snel de rivaliteit. We groeten elkaar van veraf, we monsteren elkaar en uiteindelijk blijven de teamgenoten onder elkaar.
Hier was dat helemaal anders. We waren allemaal supporter van elkaar, we hielpen elkaar. ‘s Avonds gingen we samen uit eten en feestten we samen. We waren allemaal vriendelijk.
© Marcelo Maragni
Je hebt het geluk gehad om door twee leden van Team Vitality gecoacht te worden: Lucas “Saken” Fayard (midlaner) en Rayane “Shanky” Kheroua (teammanager van de Team Vitality Academy). Vertel ons een beetje wat ze je hebben kunnen bijbrengen gedurende die paar dagen.
Ze hebben enorm veel ervaring! Ze legden onmiddellijk mijn zwakke punten bloot zoals mijn timing om de basis terug te keren om spullen te kopen. Dankzij hen kon ik er aan werken.
Over het algemeen was het vrij ingewikkeld voor hen om te coachen. 1v1 is een nogal een atypische modus. Bovendien moesten ze zich bezighouden met 25 deelnemers. Afgezien van hun spelletjes tegen ons en ons onze fouten laten zien, zijn ze niet dieper in theorie kunnen gaan.
Dat ze Frans spraken, was voor mij een voordeel. Het maakte mijn werk een stuk makkelijker en het stelde mij in staat om wat extra advies te krijgen.
We hebben ook wat gediscussieerd over andere aspecten dan het spel zoals de voorbereiding, levensstijl, voeding, …
Helaas verlies je in de eerste ronde tegen de Portugees “znd1”. Wat is er gebeurd?
Vooraleer je je karakter kiest, heb je het recht om drie karakters te verbannen, zodat ze niet langer selecteerbaar zijn. De subtiliteit zit hem in het feit dat wanneer je de kampioen kiest met wie je wilt spelen, je niet ziet welke kampioen je tegenstander heeft gekozen. Dit zorgt ervoor dat je geen kampioen kunt kiezen die het voordeel heeft ten opzichte van de kampioen van je tegenstander.
Het is dus een beetje alles of niets. Daarom wordt er in het algemeen gekozen voor een kampioen die soms zwakker, maar wel veelzijdiger is om je aan de kampioen van de tegenstander te kunnen aanpassen.
We kozen toevallig allebei hetzelfde personage: Syndra. Maar de summoner spells waren wel anders. Ik vertrok vanuit een agressiever perspectief, terwijl hij koos voor meer defensieve summoner spells.
De strategieën waren dus anders: ik moest hem absoluut doden terwijl hij ging proberen te overleven en hij 100 minions ging proberen doden, wat ook een voorwaarde was voor de overwinning.
Helaas heb ik na een tiental minuten een fout gemaakt door een van mijn vaardigheden te missen en die heb ik cash betaald! Hij kwam op me af en gaf me geen kans.
© Marcelo Maragni
Hoe reageer je na zo’n nederlaag?
Iedereen reageert op zijn eigen manier, denk ik. Persoonlijk was ik behoorlijk gefrustreerd en boos op mezelf.
Sindsdien heb ik de gelegenheid gehad om de wedstrijd te analyseren en te begrijpen waarom ik de wedstrijd verloren heb. Vandaag is er alleen nog maar teleurstelling omdat mijn tegenstander toen doorging naar de finale. Als ik in die ronde gewonnen had, had ik daar ook kunnen staan!
Zal het 1v1-formaat volgens jou zijn weg vinden naar het podium van League of Legends?
Alles zal afhangen van de investeringen! Ik denk dat dit veel spelers zou kunnen interesseren omdat het het spel gemakkelijker maakt, maar ook en vooral omdat het resultaat van het spel alleen van jezelf afhangt en niet van je teamgenoten.
Soms verliezen we een spel door een slechte keuze waar we geen controle over hebben. Het tegendeel is ook waar. Hier kun je jezelf alleen de schuld geven in het geval van een slechte prestatie.
Welke kwaliteiten heb je nodig om te presteren in 1v1 op LoL?
Ik denk dat je ervaring als midlaner nodig hebt. Deze positie heeft een aantal zeer specifieke aspecten in vergelijking met de andere.
Je moet ook weten hoe je met veel kampioenen moet spelen, en ze allemaal kennen om te weten wat de tegenstander wel of niet kan.
En je moet erg gedisciplineerd spelen.
Je hebt je kunnen onderscheiden op het wereldtoneel. Kunnen we hopen je snel bij een gerenommeerd team te zien?
Een kleine primeur, we zijn momenteel in gesprek met een groot Belgische team dat ons zou moeten kunnen helpen evolueren en een nieuw niveau te bereiken. De hele Zeeman line-up zou door het Belgische team kunnen worden opgenomen.
© Jelle Lapere
Wat kunnen we je wensen voor 2020?
Ten eerste, slagen voor mijn examens (lacht).
We namen dit jaar heel licht op met Zeeman, zonder echt veel te investeren in het spel, of in ieder geval op een optimale manier.
In 2020 willen we echter alles winnen! We willen dat onze toekomstige tegenstanders bang zijn om tegen ons uit te komen in een toernooi.
En we hopen geselecteerd te zijn voor de Belgian League!
Bedankt dat je de tijd nam om onze vragen te beantwoorden, ik laat je het traditionele laatste woord.
Dank aan iedereen die ons volgt, welke organisatie we ook vertegenwoordigen, u bent altijd trouw gebleven. We hebben veel supporters en het is echt heel leuk!
Sorry dat we dit jaar het ESL Proximus-kampioenschap niet hebben gewonnen, maar geloof me, volgend jaar zal u niet teleurgesteld zijn!
