Dit zijn de beste soundtracks van de James Bond-franchise

Goldfinger (1964)

De soundtrack van deze film is de maatstaf geworden waaraan veel latere films uit de franchise werden gehouden, en terecht. In deze derde film uit de 'James Bond'-franchise zien we voor het eerst meerdere essentiële ingrediënten die later terugkomen: de aftiteling met silhoutetten en een nummer dat speciaal voor de film is geschreven. In 'Goldfinger' zingt de Britse zangeres Shirley Bassey het titelnummer. Het werd een enorme hit en wordt algemeen beschouwd als een van de beste themaliedjes uit de 'James Bond'-franchise. Dit nummer en de andere nummers van de soundtrack werden gecomponeerd door John Barry, een grote naam in het 'James Bond'-universum. De Britse componist werkte in totaal aan 11 Bondfilms mee en het is wellicht daarom dat zijn naam nog steeds in één adem genoemd wordt met James Bond. 

Voor dit titelnummer hielpen de stem van Shirley Bassey en de orkestrale arrangementen van John Barry om een sfeer te creëren die zowel mysterieus als glamoureus was, een kenmerk van James Bond-films. Naast het hoofdthema bevat de soundtrack van 'Goldfinger' nog andere iconische nummers, waaronder de instrumentale nummers 'Into Miami', 'Dawn Raid on Fort Knox' en 'Bond Back in Action Again'.

Live and Let Die (1973)

De soundtrack van 'Live and Let Die' is louter toevallig ontstaan. John Barry, de huiscomponist van de 'James Bond'-franchise, was niet beschikbaar omdat hij volop bezig was aan het afwerken van de West End-musical 'Billy'. Producent Albert Broccoli schakelde daarom zijn plan B in door Paul McCartney en zijn prille soloband Wings te vragen om het titelnummer te schrijven. George Martin, welbekend als producer van The Beatles, zorgde voor de orkestratie van de soundtrack.

De producenten van de film, Harry Saltzman en Albert Broccoli, waren gewonnen voor Martins werk en huurden hem op basis daarvan in. Achteraf bleek dat ze op het juiste paard hadden gewed, aangezien het titelnummer 'Live and Let Die' steeg naar nummer twee in de Billboard Hot 100 en het meest succesvolle Bond-themalied tot nu toe is geworden. De rest van de composities van George Martin voor deze soundtrack slagen er nog steeds in om een typisch Bond-gevoel te geven, ook al wijkt het af van de klassieke arrangementen.

The Living Daylights (1987)

In de jaren 80 was de 'James Bond'-franchise dringend aan vernieuwing toe. De producenten hadden niet alleen de leeftijd van acteur Roger Moore tegen - hij was 57 jaar in 'A View to a Kill' - maar er zat ook sleet op de verhaallijnen van de 'James Bond'-films. Dit zorgde voor een terugval in de bezoekerscijfers, wat actiefilms als 'The Terminator' en 'Lethal Weapon' ten goede kwam. Daarom koos Eon Productions voor een radicaal andere koers toen ze Timothy Dalton castte voor de vijftiende film uit de reeks.

John Barry was zich bewust van de koerswijziging van de filmfranchise en koos daarom voor een geheel andere stijl dan de voorgaande Bondfilms. In 'The Living Daylights' gebruikte hij voor het eerst een mix van drummachines, synthesizers en een voltallig symfonisch orkest om een unieke soundtrack te maken. Je kan het orkest ook aan het werk horen in het titelnummer 'The Living Daylights', dat Barry samen met de Noorse popband A-ha schreef. 

Tomorrow Never Dies (1997)

De film 'Goldeneye' uit 1995, de eerste met Pierce Brosnan in de rol van de fictieve Britse superspion, bracht de filmreeks weer tot leven na een reeks juridische meningsverschillen die de franchise bijna de kop kostten. In 1997 vonden de producenten een goede opvolger van John Barry in David Arnold. Ze kozen voor hem op basis van een prachtige compilatie van hedendaagse Bond-covers die hij maakte.

Arnold introduceerde ritmische arrangementen naast het traditionele orkest, maar ook elementen uit de triphop en razendsnelle drum-'n-bass (zoals in de beroemde parkeerplaatsscène) zijn terug te horen in de arrangementkeuzes. De soundtrack vindt, net zoals voorganger John Barrys beste werk, ook een balans tussen grote, intense actiestukken en weelderige, romantische stukjes voor de emotionele momenten. Het themalied van de film, 'Tomorrow Never Dies', werd gezongen door Sheryl Crow.

Casino Royale (2006)

In 2006 werden Daniel Craig en James Bond in stelling gebracht voor een reboot van de franchise. Net zoals 'Goldeneye' 11 jaar eerder, werd deze vernieuwing een succes. 'Casino Royal' is beslist een donkerdere film waarin we een rauwe kant van het personage James Bond te zien krijgen. Vanwege de reboot van de filmreeks was het uitgesloten dat componist David Arnold kon terugvallen op de oude recepten van eerdere soundtracks. 

Het resultaat is een soundtrack waar actiemuziek is doorspekt met elektronische invloeden. Enkele van de bekendste nummers uit de film zijn 'African Rundown', 'The Vesper', 'City of Lovers' en 'Death of Vesper'. Voor zijn werk aan de soundtrack van 'Casino Royale' kreeg Arnold een Grammy-nominatie. Het themanummer van de film, 'You Know My Name', werd gezongen door de Amerikaanse zanger Chris Cornell, frontman van Soundgarden.

Lees ook:

• ‘No Time To Die’ (VTM): what’s next voor ex-007 Daniel Craig?