Sterallures: Christian Laettner, de universiteitsster die iedereen zo makkelijk haatte

Christian Laettner wordt aanzien als een van de meeste gehate spelers van het universiteitsbasketbal. Hij was in 1992 nochtans outstanding en leverde Duke de titel op in het universiteitsbasket. Hij was te sterk, te knap, te gemeen, te arrogant en dat leidde tot heel veel jaloezie. De Amerikaanse journalist Gene Wojciechowski vatte de speler perfect samen in één zin. "Hij is een van de tien beste universiteitsspelers in de geschiedenis en de nummer één klootzak aller tijden”, was zijn niet mis te verstane boodschap.

Op het NCAA-niveau bezit hij bijna alle records van universiteitstoernooien, waar hij twee keer de titel won. Toch kreeg hij weinig lof en daar was een reden voor. "Ik kon mensen er niet van weerhouden me te haten, dus ik gebruikte dat in mijn voordeel", veretelde hij in een ESPN-documentaire genaamd 'I hate Christian Laettner'.

Spannende partij

Op 28 maart 1992 snoerde hij alle ‘haters’, waaronder zelfs enkele ploegmaats, de mond. Hij toonde zijn enorme kwaliteiten in de partij tegen Kentucky. Hij werd bijna uitgesloten, maar in slotfase van de partij haalde hij zijn gram. In de slotminuut stond het 98-98 en de spanning was om te snijden. Christian Laettner besloot om op dat moment geschiedenis te schrijven. Hij scoorde de 98-100, maar Kentucky sloeg terug, maar Laettner reageerde met twee vrije worpen: 103-102 voor Kentucky met nog twee seconden te gaan.

Mike Krzyzewski, coach van Duke, moest een plan bedenken om in die twee seconden alsnog de zege binnen te halen. "Ik weet niet hoe, ik weet niet waarom, maar binnen een paar seconden heb je deze wedstrijd gewonnen", legde hij zijn spelers uit tijdens de laatste time-out. Ze gingen terug het parket op met de overtuiging dat ze het toch nog zouden halen.

Perfecte prestatie

Grant Hill had de bal en hij moest proberen om Laettner te vinden aan de andere kant van het veld, wat ook lukte. Laettner ontving de bal, dribbelde en ging zijn kans. "Toen ik de bal losliet, voelde het meteen goed. Ik was echter niet 100 procent zeker dat ik zou scoren. Je leert om in dit soort omstandigheden niet al te zeker van jezelf te zijn. Fingers crossed. Maar ik wist dat ik mezelf een kans gaf”, zei de speler na zijn prestatie. En of hij zijn kans greep, want de bal vloog in de ring en Duke won zo met 103-104 en won de titel. De statistieken van Laettner: 31 punten en 100% op schoten en 100% op vrije worpen.

Uiteindelijk werd deze match zijn absolute hoogtepunt in zijn carrière. Hij werd opgenomen in het Dream Team, dat verplicht was om een universiteitsspeler te selecteren en hij kreeg de voorkeur op ene Shaquille O’Neal, van 1992 dat op de Olympische Spelen aantrad in Barcelona. Laettner speelde uiteindelijk dertien seizoenen in de NBA, maar een grote speler werd hij er echter nooit. Hij speelde er voor zes teams.

Fan van onze serie? Ontdek dan hier het opmerkelijke verhaal van bokser Meldrick Taylor.