Legendarische wedstrijden: Alessandro Del Piero wuift zijn geliefde Juventus-publiek uit

Flashback naar het seizoen 2011-2012. Het werd een speciaal jaar voor De Oude Dame. Juve speelde namelijk kampioen, het werd de eerste titel sinds het Calciopoli-schandaal waarbij Juventus in 2006 naar de Serie B werd verwezen. De manier waarop Juventus de titel pakte, mocht er ook best zijn. Geen enkele van de 38 competitiematchen werd verloren. Met 23 zeges en 15 gelijke spelen eindigde Juve vier punten voor op grote concurrent AC Milan. 

De laatste partij van het seizoen, op 13 mei 2012, werd een emotionele. Juventus wilde maar al te graag het seizoen ongeslagen afsluiten, maar maakte zich tegelijk ook op voor het nakende afscheid van Alessandro Del Piero. De clublegende had reeds aangekondigd dat hij Juventus zou verlaten aan het einde van het seizoen. 

Het hoeft niet te verwonderen dat het afscheid van Del Piero een emotionele gebeurtenis was. Op het moment van zijn afscheid was Del Piero reeds 38 jaar en had hij er 19 jaar opzitten bij de club. Zelfs toen het team naar de Serie B werd verwezen, bleef hij Juve trouw. 

Hoewel Del Piero niet uit de jeugdopleiding kwam van Juventus, maar uit die van Padova, zal hij altijd aanzien worden als een Juve-icoon. In 1993 arriveerde hij voor het eerst in Turijn, toen op 19-jarige leeftijd. In totaal zou hij 705 keer officieel het shirt van Juventus over zijn schouders trekken. Daarin scoorde hij maar liefst 290 keer. Doorheen al die jaren won Del Piero zes landstitels en de Champions League (in 1996) met zijn Juventus. Ook in 2005 en 2006 pakte hij de titel met Juventus, maar omwille van het omkoopschandaal werden deze later ontnomen.

Tegenstander in die laatste Serie A-match dus voor Del Piero was Atalanta. Amper tien minuten zou de club uit Bergamo standhouden tegen De Oude Dame. Het was Luca Marrone die het doelpunt van de bevrijding maakte. 

Het emotionele feestje werd helemaal compleet gemaakt in minuut 28. Net dan scoorde Del Piero de 2-0. Het zou zijn laatste goal worden voor het zwart-witte team uit Turijn. Een owngoal van Stephan Lichtsteiner was de enige smet op de partij van Juventus, want op het einde legde Andrea Barzagli de finale 3-1 vast. Juventus werd zo landskampioen met geen enkele verliespartij. 

Del Piero zou een week later nog één keer aan de bak moeten met zijn geliefde Juventus. De finale van de Coppa Italia werd immers bereikt, waardoor de Bianconeri nog de dubbel konden pakken. In het Olympisch Stadion van Rome werd het echter een afscheid in mineur. Tegenstander Napoli pakte met een 2-0-zege de eindzege in de Italiaanse beker. Alessandro Del Piero werd, onder luid applaus, vervangen in minuut 68.

In de nadagen van zijn carrière zou Del Piero nog twee seizoenen voetballen bij het Australische Sydney FC en een half jaar bij het Indiase Delhi Dynamos. In oktober 2015 besliste Del Piero om zijn schoenen aan de wilgen te hangen.

Fan van onze reeks 'Legendarische wedstrijden'? Lees dan ook even door over de historische derby tussen Milan en Inter in 2001.