Eén jaar zonder Olivia Newton-John: de erfenis van de zangeres, actrice en activiste

Olivia Newton-John bereikte in de jaren 70 en 80 wereldfaam met nummers als ‘I Honestly Love You’ en ‘Physical’ en speelde mee in de populaire musicalfilm ‘Grease’. De viervoudige Grammy-winnares was een van de best verkopende muziekartiesten uit de tweede helft van de 20ste eeuw.

Newton-John begon haar carrière als countryzangeres en bleef haar hele leven trouw aan haar roots. Ze vormde op 14-jarige leeftijd met drie klasgenoten de meidengroep Sol Four en trad vaak op in een koffiebar die eigendom was van haar zwager. Olivia werd langzaam een vaste gast in lokale Australische televisieshows.

Ze maakte haar filmdebuut in de Britse sf-musicalfilm ‘Toomorrow’ in 1970, die werd geregisseerd door Val Guest. De film vertelt het verhaal van stervende buitenaardse wezens die de popgroep Toomorrow ontvoeren, wiens sonische vibraties ze nodig hebben om te overleven.

Tijdens haar glorieuze carrière werd Newton-John 12 keer genomineerd voor de Grammy’s en nam ze vier trofeeën mee naar huis. Ze won de prijzen Best Female Country Vocal Performance in 1974 voor ‘Let Me Be There’ en Record of the Year voor ‘I Honestly Love You’, waarvoor ze ook Best Female Pop Vocal Performance won. In 1982 kaapte ze ook Video of the Year weg met ‘Physical’.

Andere singles van haar die in de hitlijsten belandden waren ‘Have You Never Been Mellow’ (1975), ‘Please Mr. Please’ (1975), ‘Something Better to Do’ (1975), ‘Let It Shine/He Ain't Heavy, He's My Brother’ (1976), ‘Come on Over’ (1976) en ‘Don't Stop Believin’’ (1976).

Newton-John trad op tijdens de Parade of Nations op de openingsceremonie van de Olympische Zomerspelen 2000. Naar schatting 3,5 miljard mensen over de hele wereld keken naar de uitzending.

Olivia Newton-John was eerst een succesvolle musicalartieste voordat ze haar talenten uitbreidde naar film. De Australische superster combineerde een glasheldere stem in tientallen genre-overspannende hits met een acteercarrière, zoals haar klassieke rol als Sandy in ‘Grease’. Maar het was Olivia’s moed en eerlijkheid tijdens haar 30-jarige strijd tegen borstkanker die de meeste bewondering opwekten.

Olivia werd op 44-jarige leeftijd gediagnosticeerd met de ziekte en werd een van ‘s werelds meest prominente campagnevoerders voor een betere behandeling van kanker. Decennia van belangenbehartiging en fondsenwerving culmineerden in 2012 in de opening van het Olivia Newton-John Wellness and Research Centre in Melbourne, Australië. Het centrum is vandaag betrokken bij ongeveer 200 klinische onderzoeken voor verschillende soorten kanker.

Ze richtte ook het Olivia Newton-John Foundation Fund op, een onafhankelijke liefdadigheidsinstelling die wereldwijd onderzoek naar plantaardige medicijnen tegen kanker sponsort.

Daarnaast was ze ook activiste voor milieu- en dierenrechten. In 1990 werd ze de eerste Goodwill Ambassadeur van het United Nations Environment Program en in 1999 ontving ze de Red Cross Humanitarian Award. In 2006 werd ze geëerd met een Order of Australia (OAM) voor haar diensten aan entertainment, het milieu en de strijd tegen borstkanker.

Ze omringde zichzelf met katten, honden en paarden en reisde de wereld rond om wilde dieren en hun leefomgeving te ondersteunen. Zo reisde ze in 1977 naar Namibië om een documentaire te maken over het lot van cheeta’s met natuurbeschermer Dr. Laurie Marker en hielp later het werk van het Cheetah Conservation Fund, dat Marker in 1990 oprichtte, te promoten. In de laatste weken van haar leven kreeg ze het gezelschap van een 15 maanden oude zilvergrijze poedel genaamd Jack.