Gustaph treedt op Eurovisiesongfestival eindelijk vol in de spotlights: "De drang om mij te profileren was er lang niet"

Al ruim 20 jaar is Stef Caers (42) actief in de muziekbusiness. Als gewaardeerd sessie- en studiomuzikant, als producer, docent en bedenker van muziekjes voor programma’s en reclamebureaus. Bij het prille begin van zijn carrière kon de Leuvenaar al eens van persoonlijk succes proeven, toen hij in 2000 onder de artiestennaam Steffen de Radio 2 Zomerhit won met het nummer ‘Gonna Lose You’. In die periode voelden die spotlights echter niet juist aan, zo vertelt hij verderop in dit interview met Pickx.

Onder het pseudoniem Gustaph, dat hij in 2008 voor het eerst aannam, is dat anders. Dankzij een surplus aan métier en dankzij een veranderde tijdsgeest. Zijn deelname aan het Eurovisiesongfestival moet de climax van die positieve evolutie worden. Daarbij kan hij teren op zijn twee eerdere ervaringen op het podium van het Eurosongfestival: in 2018 als achtergrondzanger bij Sennek en in 2021 met Hooverphonic. Tweemaal draaide het resultaat uit op een teleurstelling. Derde keer, goede keer dan maar?

Het valt op hoeveel tijd je in promo en repetities steekt. Vooraf buzz creëren en aanwezig zijn in de hoofden van de mensen: is dat wat je geleerd hebt uit die vorige twee ervaringen met het Eurosongfestival?

Gustaph: “Ik heb door die twee ervaringen met Sennek en Hooverphonic het beest van binnenuit kunnen zien. Zaken geleerd die je alleen maar kan weten door daar aanwezig geweest te zijn. Zoals het belang van die preparty’s overal in Europa. Sommige artiesten doen dat liever niet, want als je het daar niet goed doet, kan dat ook tegen je werken. Vooral bij de bookmakers. Alles wordt met een vergrootglas bekeken, het is dus belangrijk om daar controle over te houden. Maar een beetje buzz vooraf kan zeker geen kwaad. Ik voel daarin een grote verantwoordelijkheid als vertegenwoordiger van België. Het is en blijft een wedstrijd, dus wil je zo ver mogelijk geraken.”

Je bent al lang bezig in de muzieksector, zij het eerder op de achtergrond. Beschouw je alle aandacht die je nu krijgt naar aanleiding van je Eurosongdeelname als een ideale gelegenheid om eindelijk eens jouw verhaal te vertellen?

“Zeker. Dit is het moment om iets te verwezenlijken en om mijn boodschap op grote schaal te kunnen verkondigen. Ik ben blij dat ik dit in deze fase van mijn leven kan meemaken. Doordat ik al een tijdje meedraai, geniet ik er nu meer van dan als jonge snaak, denk ik. Een carrière volgt meestal een grillig parcours, dus ik probeer alles uit dit piekmoment halen.”

“Toen ik twintig jaar geleden als Steffen begon, heb ik al eens kunnen proeven van de aandacht en de spotlights, maar ik heb er toen zelf de stekker uitgetrokken omdat het niet juist voelde. Ik had wel ambitie, maar er was ook teleurstelling omwille van de commentaren omtrent mijn seksualiteit. Er werd mij geadviseerd mijn geaardheid wat mysterieus te houden, dat was beter voor mijn carrière. Kortom: succes nastreven betekende dat ik niet mezelf kon zijn. Dat maakte het al minder aantrekkelijk.”

“Ik ben in de plaats daarvan een manusje-van-alles geworden in de muziekbusiness, van arrangeur, producer tot sessiemuzikant en docent. De drang om mij te profileren was er lang niet. Ik voelde ook dat mijn muziek niet meteen een plek had in Vlaanderen, maar eerder iets internationaal was. Zo ben ik bij Hercules & Love Affair terechtgekomen en dat opende weer andere deuren.”

Via Hercules & Love Affair belandde je op de grote festivalpodia en op de hipste plekken ter wereld. Waarom dan in 2018 besluiten om daarmee te kappen?

“Dat leven bleek steeds moeilijker om vol te houden. Na zeven jaar toeren was het even genoeg, dat schema was moordend, zeker in combinatie met mijn werk als producer en als muziekdocent. Het was te veel geworden. Met de veertig in zicht vroeg ik me ook af: is dit het nu of zit er nog iets in voor mij? Ik denk dat mijn deelname aan Eurosong een manifestatie van die onderhuidse ambitie is gebleken. Ik wilde mijn eigen verhaal kunnen schrijven, wat bij Hercules & Love Affair niet altijd mogelijk was.”

Wat wil je met je deelname op Eurosong en je nummer ‘Because of You’ eigenlijk teweegbrengen?

“Zoals ik al zei: het is een wedstrijd, dus wil je zo ver mogelijk geraken. Eerst die halve finale overleven en dan die finale halen. Maar ik hoop ook dat de mensen de boodschap van de song oppikken: het vieren van de vrijheid en van diversiteit. Ik hoop dat mensen over heel de wereld ergens iets herkennen in het nummer of er iets aan hebben. Bijvoorbeeld dat het iemand helpt om uit de kast te komen, of simpelweg een brede smile op iemands gezicht kan toveren. Dat zou ik heel fijn vinden.”

Het Eurovisiesongfestival lijkt de voorbije jaren een nieuw elan te hebben gekregen. Met onder andere het succes van Måneskin of Duncan Laurence. Is dat ook jouw gevoel?

“Jazeker. Ik ben zelf altijd een grote fan geweest van het Eurosonggebeuren maar begin jaren 2000 was de aandacht bij mij toch ook wat verslapt. Voor mij is het veranderd in 2012, met de overwinning van Loreen en haar nummer ‘Euphoria’. Vanaf toen had ik het gevoel dat er weer een diverser aanbod te horen viel. Soms campy, soms folkloristisch, soms gewoon heel knappe stemmen. Er is de voorbije jaren ook een acceptatie gekomen op een brede schaal, wat volgens mij te maken heeft met de jeugd van nu: die maken veel minder de opdeling tussen high brow culture en low brow culture. Dingen als Måneskin komen nu in alle media aan bod.”

Je zal in Liverpool geflankeerd worden door drie backing vocals, het zijn bovendien drie goede vriendinnen van jou: Sandrine Van Handenhoven, Chantal Kashala en Monique Harcum. Welk belang hebben zij voor jou?

“En mijn man niet vergeten, die als visual director meegaat. (lacht) ‘Because of You’ gaat -voor mij althans- over mijn gekozen familie. Mijn vrienden, die mij begrijpen en waarmee je gelijkaardige ervaringen deelt. Zij maken mij sterker en zorgen ervoor dat ik kan zijn wie ik ben. Mijn vriendinnen zijn een reflectie van dat thema, naast mij op het podium dus. Mentaal is het belangrijk om hen dichtbij te hebben, ook om de stress de baas te kunnen.”

Hoe ver staat de act Gustaph af van de persoon Stef Caers?

“Die liggen redelijk dicht bij elkaar. Gustaph is iets dat ik gecreëerd heb om een stuk van mezelf te kunnen uitvergroten. Ik ben extravert en positief, maar heb niet per se de nood om mij te manifesteren in een grote groep. Met Gustaph heb ik dat wel, dat personage heb ik nodig om op een podium te staan. Het helpt mij in mijn dagelijkse leven.”

Het visuele aspect is van groot belang bij jouw act. Je trademark is bijvoorbeeld de grote hoed die je altijd en overal draagt als Gustaph. Doe je dat al lang?

“Ja, dat ben ik beginnen doen tijdens mijn periode bij Hercules & Love Affair, omdat we dikwijls van het vliegveld naar een podium moesten hollen, waarbij je dus weinig tijd hebt om iets aan je bad hair day te doen. (lacht) Gaandeweg zijn die hoeden een obsessie geworden, het past bij de muziek die ik maak en hoe ik me voel op het podium. Zeker in dit Eurosongverhaal vind ik het belangrijk om dat consistent uit te spelen. Het is een herkenningspunt, wat strategisch gezien nooit slecht is.”

Je zal, net als in de Belgische preselecties, gekleed gaan in een kostuum van Walter Van Beirendonck. Vanwaar die samenwerking?

“Ik kende hem niet persoonlijk, maar mijn man heeft wel een paar shows voor hem gefotografeerd, onder andere in Parijs. Walter vond mijn nummer goed en wilde me kleden voor de Belgische selectiewedstrijd. Ik vind het wel passen: hij is een mondiaal mode-icoon uit België, dat ik in een kostuum van zijn hand kan optreden geeft een mooie representatie van ons land.”

Veel succes daar in Liverpool!

Supporter mee voor Gustaph en volg de finale op zaterdag 13 mei vanaf 20u55 live op VRT Eén, of waar je ook bent via Pickx.be of de Pickx-app.