De internationale opmars van Tamino

Tamino maakt kans op een MIA in de categorieën Alternative, Solo Man en Auteur/Componist. Die nominaties heeft hij te danken aan zijn album ‘Sahar’, dat in september van vorig jaar in de rekken verscheen. In 2022 hervatte hij ook zijn tour doorheen Europa en de Verenigde Staten, die hij in 2020 nog noodgedwongen moest onderbreken. De komende maanden doet hij in de VS nog steden als Washington, New York, Chicago, Los Angeles en San Francisco aan, maar eerst is het aan Oslo, Kopenhagen, München, Wenen, Istanbul, Dublin, Glasgow, Londen, Milan en Parijs, om maar enkele shows te noemen. Tamino zet zijn buitenlandse verovering met andere woorden verder.

Het duurde niet lang voor Tamino zijn vizier op het buitenland richtte. Dat zijn muziek te internationaal was voor het eerder kleine Belgische publiek, hadden we hier meteen door. Nadat hij in de zomer van 2017 de grootste festivals van ons land op zijn palmares zette (Rock Werchter, Pukkelpop, Lokerse Feesten en Cactusfestival), trok hij de volgende zomer ook naar het buitenland. Rock en Seine in Parijs moest eraan geloven, en ook Duitsland ging voor de bijl. Daar won hij in 2018 de Anchor Award op het Reeperbahn Festival, een muziekprijs voor jong, opkomend talent. Tamino deelde de honneurs toen met Faces on TV.

In oktober van dat jaar verscheen dan de eerste langspeler van Tamino, en die kon niet alleen in België op heel wat applaus rekenen. De BBC pikte onze rijzende ster op, en had over debuutplaat 'Amir' het volgende te zeggen: “Tamino’s muziek is een huwelijk tussen zijn westerse opvoeding en zijn midden-oosterse roots, en dat zorgt voor een uniek geluid.”

Naar Amerika

2019 werd opnieuw een boerenjaar voor Tamino, die shows speelde in Ierland, Nederland, Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittannië. Ook stond hij in Boedapest op het vermaarde Sziget-festival, iets dat hem werd voorgedaan door andere Belgische trotsen dEUS, Triggerfinger en Black Box Revelation. In dat jaar verscheen ‘Amir’ ook in de Verenigde Staten.

Zijn allereerste Noord-Amerikaanse show speelde Tamino in 2019, en niet op de kleinste locatie. Vier keer bezwoer hij het publiek van SXSW (je zegt: South by Southwest), een wereldvermaard showcasefestival voor onafhankelijke muziek. Aan het begin van hun carrières stonden ook Belgische acts als Milow, Balthazar, Netsky en Woodie Smalls daar.

Op SXSW stelde Tamino zijn single ‘Indigo Night’ voor aan het Amerikaanse publiek, een samenwerking met niemand minder dan Colin Greenwood. Die laatste is vooral bekend als de bassist van Radiohead, maar ook als soloartiest. “We raakten aan de praat en hij zei dat hij het een goed lied vond. Ik vroeg hem of hij het nummer wilde opnemen voor het album, en hij zei ja. Het was een geweldige ervaring”, zei Tamino daarover aan de BBC.

Zoals gezegd gingen de deuren vanaf 2020 even op slot, en dat zorgde voor een tijdelijke stop voor de zanger. “Muziek leefde niet meer rondom mij”, vertelde hij aan de Nederlandse zender NPO 3. “Al dat terzijde, heb ik wel redelijk snel kunnen beginnen met schrijven. Er kwam eigenlijk heel veel, en ik heb er veel genot en plezier uit gehaald.” Het resultaat was het tweede album, ‘Sahar’.