Albumreleases van de week: rocken met Mäneskin en slacken met Mac DeMarco

Sinds de Italiaanse (glam)rockband in 2021 het Eurosongfestival won werd hun leven een niet te stoppen rollercoaster. Met de Eurosonghit ‘Zitti e buoni’ toerden ze de hele wereld rond en werden ze ook in onze contreien gigapopulair. Hun gevoel voor drama (tekstueel en visueel), de aanstekelijke refreintjes en het charisma van zanger Damiano David bezorgden hen een godenstatus bij de jongere generaties. Ondanks alle hectiek die rond hen ontstond, wist de Romeinse band ondertussen toch nieuw materiaal bijeen te schrijven. ‘Mammamia’ -weer zo’n catchy meezinger- was al een voorsmaakje van de nieuwe plaat die deze week uitkomt.

‘Rush!’ heet die, de uitkomst van de dolle periode die de Italiaanse rockers beleefden de voorbije twee jaar. Een mengeling van genres, van punk tot ballades en grunge. Luister maar naar de al bekende singles ‘Supermodel’ en ‘The Loneliest’, of het recent gedropte ‘Gossip’, een samenwerking met Tom Morello, gitarist van Rage Against The Machine. Damiano -tegenwoordig met kortgeschoren kopje- en co bewijzen het: ze zijn zeker geen eendagsvlieg.

John Cale is misschien wel de meest invloedrijke muzikant in de undergroundscene. In de jaren 60 mede-grondlegger van het iconische The Velvet Underground, tot een clash met zanger en songschrijver Lou Reed daar een vroegtijdig einde aan stelde. Nadien een gevierd producer (o.a. voor Patti Smith, The Stooges en Brian Eno) en een onnavolgbare soloartiest. De Welshman valt in geen enkel vakje te stoppen: te experimenteel voor de hitlijsten en te conformistisch voor de echt kunstzinnige muziekfans. Zijn albums variëren tussen pure singer-songwriter, punk en invloeden uit de klassieke muziek. Zijn vorige album, ‘M:FANS’, was dan weer een elektronische plaat. Zo begeeft hij zich ondertussen al ruim 60 jaar in de marge van het mainstreamsucces.

Met ‘Mercy’ brengt John Cale deze week zijn 17e soloalbum uit en bewijst hij ook op zijn 80^ste nog relevant te zijn in de muzieksector. Het intimistische, subtiele nieuwe songmateriaal doet denken aan ‘Blackstar’, de plaat waarmee David Bowie in 2016 afscheid nam van het leven. Niet toevallig, wat beide avant-garde iconen waren goede vrienden.

Onze favoriete slacker is terug! In zijn gekende lijzige, slaperige stijl serveert Mac DeMarco een nieuwe lading songs om het gejaagde tempo van onze maatschappij even tot vertraging te dwingen. Op ‘Five Easy Hot Dogs’ toont de Canadese multi-instrumentalist zich evenwel van zijn meest serieuze kant. Waar hij zijn carrière lanceerde met vaak grappige, luchtige, lo-fi popsongs kiest hij op zijn nieuwste worp voor een conceptalbum vol instrumentals. Eerder experimentele ambient dan materiaal voor de hitlijsten.

De albumtitel verwijst niet toevallig naar een gelijknamige cultfilm uit 1970 met Jack Nicholson, waarin die een personage speelt dat op de dool geraakte na de dood van diens vader. Na de dood van zijn eigen vader trok Mac DeMarco op tournee door de VS, ondertussen nam hij dit album op, waarbij elke song vernoemd werd naar een stad uit die tour. Het resultaat is nog steeds die kenmerkende easy listening synthpop, maar deze keer eerder passend bij een frisse valavond dan bij een zonnige namiddag. 

Nog een release om zeker naar uit te kijken komende week, is deze ‘Gloria’ van Sam Smith. De gouden stem achter hits als ‘Stay with me’, ‘I’m not the only one’, ‘Too good at goodbyes’ of het James Bond-nummer ‘Writings on the wall’ brengt daarmee zijn vierde studioalbum uit. De Britse superster kreeg de voorbije jaren flink wat kritiek te verwerken, onder meer zijn coming out als non-binaire persoon zorgde voor commotie. Bijvoorbeeld bij de Brit Awards, waar hij geweerd werd. Ook zijn openlijke biecht (inclusief provocerende foto's op Instragram) over zijn strijd met zijn gewicht was koren op de molen van online trollen.

De woede om dat onrecht valt ook te horen op ‘Unholy’, de vooruitgeschoven single van deze nieuwe plaat. Een naar zijn doen grimmige sound met ook een expliciete tekst, in samenwerking met zangeres Kim Petras. Dezelfde karakteristieken horen we op ‘Gimme’, de recentst gedropte single van dat album. Het mag duidelijk wezen: Sam Smith is klaar om terug te slaan. Nog steeds begiftigd met dat prachtige heldere stemgeluid van hem, maar ditmaal gehuld in een ruwere bolster.