Belgische sporthelden: De dag waarop Eddy Merckx voor eens en voor altijd ‘de kannibaal’ werd

Eddy Merckx wordt gezien als de grootste wielrenner aller tijden. Hij won vijf keer de Tour de France, vijf keer de Giro d’Italia, één keer de Ronde van Spanje, drie wereldtitels en negentien wielermonumenten. Met zo’n palmares is het moeilijk om één moment uit te lichten. Toch keren we terug naar 15 juli 1969 in de Franse Pyreneeën, toen Eddy Merckx zijn eerste Tour reed.

Misplaatste trots 

Aan het begin van de 17e etappe tussen Luchon en Mourenx-Ville Nouvelle in de Tour de France van 1969 rijdt Merckx al in het geel. Maar het zou geen gemakkelijke dag worden met de Peyresourde, Aspin, Tourmalet, Soulor en Aubisque op de planning. Na de eerste twee klimmen bepaalt ploegmakker Martin van Den Bosch het tempo op de Tourmalet, in de hoop punten te scoren in het bergklassement. Maar bij het naderen van de top verrast de gele trui iedereen door vol in de aanval te gaan.

"Ik was boos op Martin omdat hij me de dag ervoor had verteld dat hij naar Molteni, een rivaal van onze ploeg, Faema, zou vertrekken. Ik vond het midden van de Tour de verkeerde plaats en tijd om naar de concurrentie over te gaan. Het feit dat ik hem passeerde was voor mij een manier om hem te vertellen dat ik niet blij was en dat hij de bolletjestrui kon vergeten. Misschien was het misplaatste trots, wie weet", vertelde Eddy Merckx in 2021 aan Le Soir. 

140 kilometer… solo!

Als uitstekende daler nam hij meteen een paar fietslengtes voorsprong, zonder veel te forceren. “Het was nog 140 kilometer en ik had ruim 30 seconden voorsprong. Mijn ploegleider Guillome Driessens raadde mij aan om te wachten. Ik heb op mijn gemak wat bijgetankt, al rijdend weliswaar, maar hoe verder ik kwam hoe verder mijn voorsprong uitliep. Ik had geen andere keuze dan verder te gaan. Het was een lange dag, mijn benen waren zwaar en de kilometers waren eindeloos”.

Op die dag werd Eddy Merckx voor eens en voor altijd een legende. Hij maalde door de kilometers heen terwijl achter hem bij Gandarias, Poulidor en Pingeon vooral onbegrip heerste. De gele trui trotseerde de hitte en de rest van het peloton en kwam met acht(!) minuten voorsprong op de tweede over de meet, een ongelooflijke prestatie! Daar is de legende van de kannibaal en het ‘Merckxiaanse’ geboren. Merckx won uiteindelijk de Tour met 17 minuten voorsprong op de tweede. Ook Merckx zelf vindt het nog altijd één van zijn strafste prestaties. “Er wordt mij vaak gevraagd mijn prestaties te rangschikken, dat is natuurlijk moeilijk, maar ik denk dat deze etappe Luchon-Mourenx van de Tour van 1969 een moment apart was”, aldus Merckx aan La Dépêche.