5 opmerkelijke feiten die je nog niet kende over ‘American Beauty’

Sam Mendes was al een gevierd regisseur in de Britse theaterwereld toen hij eind jaren 90 de uitdaging aanging om een toneelscript van Alan Ball te vertalen naar het grote scherm. Net als bij theater had Mendes elke scène gedetailleerd uitgewerkt in storyboards, waardoor de opnames heel minutieus en vlot konden verlopen. Het draagt bij aan de fantastische vertolkingen van Kevin Spacey (ook een man die eerder zijn strepen verdiende in het theater), Annette Bening, Thora Birch, Chris Cooper en de anderen. Een ensemblecast. Vooral door de inbreng van de ervaren cinematograaf/cameraman Conrad Hall kreeg het “toneelstuk” ook filmische en poëtische allures. Zowel Mendes (beste regie), Hall (beste cinematografie) als Ball (beste scenario) werden trouwens met een Oscar beloond voor hun werk.

Oorspronkelijk was een ander einde van de film geschreven. We gaan hier niet te veel in detail in op wat het uiteindelijk geworden is -kwestie van geen spoiler te zijn-, maar we kunnen wel zeggen wat het niét geworden is. In de eerste versie, die zelfs gefilmd en gemonteerd werd, wordt hoofdpersonage Lester Burnham (gespeeld door Kevin Spacey) vermoord door zijn buurman Frank Fitts, een gefrustreerde marineofficier die zijn verdoken homoseksuele gevoelens niet langer de baas kan. Zijn zoon en echtgenote worden van de moord verdacht en belanden -onterecht- achter tralies. Maar bij een screening voor een testpubliek bleek dat de kijkers deze wrange ontknoping allesbehalve lustten. En dus werd een ander slot uitgewerkt, eentje die meer ruimte voor interpretatie liet.

Buiten het verkennen van seksuele identiteit is een belangrijk thema in ‘American Beauty’ het alledaagse, routineuze bestaan dat vele Amerikanen ervaren en hoezeer dat gebaseerd is op schone schijn. De film werd dan ook geprezen omwille van zijn perfecte weergave van American suburbia. Maar waar is dat dan precies? Wel, de luchtshots aan het begin en het einde van de film zijn eigenlijk genomen in een buitenwijk van Sacramento, in het noorden van California. Ook Hancock Park in Brentwood, een klassieke buitenwijk van Los Angeles, stond model voor het burgerlijke leven in de film. De wijk en de huizen zelf werden nagebouwd in de studios van Warner Bros in het Californische Burbank, waar ook de meeste opnames plaatsvonden. Wat de vertolkingen van dat doorsnee Amerikaans gezin betreft, verklapte hoofdrolspeelster Annette Bening dat zij inspiratie putte uit haar jaren als babysitter, toen ze al jong inzag dat veel van die zogezegd perfect gelukkige gezinnetjes binnen de vier muren van hun huis heel anders functioneren dan ze zich daarbuiten voordoen.

Bijna even bekend als de film zelf, is de officiële filmposter. Met enkel een blote buik, een hand en een roos. Lange tijd werd aangenomen dat die lichaamsdelen van Mena Suvari zijn, die Angela vertolkt in de film. Angela is de beste vriendin van Lester Burnhams dochter Jane en wekt seksuele fantasieën op bij Lester, die worstelt met een joekel van een midlife crisis. Maar niets blijkt minder waar: de blote buik is van model/actrice Chloe Hunter, die later nog kleine rolletjes had in ‘Down to You’ en ‘Spun’. Pas recent onthulde ook Christina Hendricks, bekend als de roodharige secretaresse in de hitserie ‘Mad Men’, dat de hand die de roos vasthoudt de hare is. En nog een weetje over de roos? De tagline op de filmposter luidt “Look closer”, waarmee bedoeld wordt dat de roos in eerste instantie heel aanlokkelijk en mooi lijkt, maar er zitten doornen aan en onder de mooie rode bloem zit een bruine rand die wijst op het begin van een rottingsproces. Niets is wat het lijkt, dat is de boodschap.

Destijds was er al veel te doen over de expliciete en provocerende seksscènes. Lester die zich masturbeert in de douche, of die fantaseert over de tienervriendin van zijn dochter, die zijn latente homoseksuele gevoelens verkent met de buurjongen… Het werd als taboedoorbrekend beschouwd en stelde de mannelijke seksualiteit in vraag. Maar nadien maakte die lof plaats voor meer negatieve interpretaties. Zo bekende actrice Mena Suvari vorig jaar in haar biografie dat ze zich niet oké voelde bij sommige opnames van ‘American Beauty’, zoals de iconische scène in het bad vol rozenblaadjes. Ze vertelde dat Spacey haar soms apart nam in zijn trailer om daar samen in een klein bedje te gaan liggen. Ook al gebeurde er niets expliciets en erkent ze dat de tactiek wel werkte op het scherm. “We lagen daar gewoon dicht tegen elkaar en hij streelde me minzaam, zonder dat het ooit verder ging.” Destijds vond ze daar troost in voor de toxische relatie waarin ze in haar privé-leven vastzat.

Actrice Thora Birch, die tienerdochter Jane speelt, was op het moment van de opnames slechts 16 of 17 jaar oud. Een leeftijd waarop je eigenlijk geen naaktscènes mag doen in Hollywood, er moest toestemming gevraagd worden aan haar ouders en die waren ook aanwezig tijdens de opnames. Dat hoofdrolspeler Kevin Spacey jaren later zou aangeklaagd worden voor seksueel overschrijdend gedrag tegenover een jongen van 14 jaar gaf de hele context van de film een extra geladen sfeer.