Vuelta 1984: 6 luttele seconden die het leven van Eric Caritoux veranderden

Sport | De Vuelta is maandag toe aan zijn eerste rustdag en er is al een kloof van 3 minuten tussen de eerste en de tiende van het algemeen klassement.. In 1984 won de Fransman Eric Caritoux de Ronde van Spanje met een voorsprong van zes luttele seconden na 19 etappes en een wedstrijd van 3.354 kilometer. Een handvol seconden die zijn lot veranderden. Dit is zijn verhaal.

Door Tagtik

Deel dit nieuws

Iedereen herinnert zich nog de 8 seconden die Greg LeMond scheidden van wijlen Laurent Fignon in het eindklassement van de Tour van 1989, het kleinste verschil tussen de eerste en de tweede in de Ronde van Frankrijk. Fignon won nooit een derde Tour de France, die hem op gelijke hoogte zou hebben gebracht van Bobet, Thys en… LeMond.

Schandaal in de Giro

Wat minder mensen zich herinneren, is de overwinning in de Giro van 1948 van Fiorenzo Magni, met slechts elf seconden voorsprong op Ezio Cecchi, de kleinste voorsprong die ooit in de Giro is opgetekend. Aan die Giro d'Italia hangt een sterk schandaalgeurtje: Coppi was de betere van Bartali in de Dolomieten, maar trok zich na de 17e etappe met zijn ploeg terug uit de Giro, omdat hij Magni ervan verdacht onregelmatige hulp te hebben gekregen in de bergen.

Een buitengewone Vuelta

In 1984 won Eric Caritoux de Vuelta, tot grote ontsteltenis van de Spaanse renners, met een voorsprong van slechts zes seconden op de nummer twee, de kleinste voorsprong die ooit in een grote ronde is opgetekend. Ook die buitengewone Vuelta is niet omstreden: er hangt een zweem van corruptie rond en die Vuelta vond een vreemde epiloog met de ongelukkige dood van Alberto Fernandez en zijn vrouw enkele maanden later. Maar laten we teruggaan naar het begin van ons verhaal... In extremis aan de start

Het is april 1984 en Eric Caritoux, een bescheiden renner van de Skil-ploeg, die alleen de Tour du Vaucluse en een etappe in Parijs-Nice heeft gewonnen, is aan het werk in zijn wijngaard, aan de voet van de Ventoux. Deze jonge boer-fietser van 23 jaar, bijgenaamd "de wijnbouwer van Flassan”, krijgt plots een telefoontje. 48 uur voor de start van de Vuelta kondigt zijn sportdirecteur, Jean de Gribaldy, aan dat zijn kopman Sean Kelly, doodvermoeid, niet zal deelnemen aan de Ronde van Spanje. De Ier heeft een indrukwekkende reeks overwinningen neergezet: winst in Parijs-Nice, het Critérium International, Ronde van het Baskenland, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik. Om de organisatoren niet te moeten vergoeden, vraagt De Gribaldy aan Caritoux om zo snel mogelijk het eerste vliegtuig naar de start van de Vuelta te nemen. Caritoux pakt zijn koffer zonder druk en kan niet vermoeden dat hij op het punt staat de meest memorabele drie weken van zijn leven mee te maken. Een zeer open Ronde van Spanje

Deze 39e Ronde van Spanje kondigt zich heel open aan. Hinault is er niet en de Spanjaarden wrijven zich in de handen: Angel Arroyo, Marino Lejarreta, Alberto Fernandez, Julian Gorospe, Pedro Delgado of Vincente Belda dromen van de eindoverwinning. Andere kanshebbers, zoals de Italianen Francesco Moser en Giuseppe Saronni, gaan eerder naar Spanje om hun Giro voor te bereiden. Eric Caritoux, een onbekende bij het grote publiek, droomt van een ritzege en een plaats in de top 10, nadat hij zijn eerste Tour de France op de 24ste plaats was geëindigd.

Francesco Moser wint de proloog en draagt de leiderstrui tijdens de eerste week. Etappe 7, naar Rassos de Peguera, is het eerste keerpunt van de wedstrijd en een eerste afspraak met de bergen. Complexloos grijpt Eric Caritoux zijn kans en trekt hij ten aanval met Pedro Delgado en de Colombiaan Corredor. Delgado wint de etappe en de Colombiaan pakt de leiderstrui. Alberto Fernandez heeft al een minuut verloren, anderen hebben meer dan 5 minuten achterstand. Caritoux staat nu tweede in het algemeen klassement en wacht op de volgende finish bergop.

Delgado houdt geen rekening met Caritoux

Pedro Delgado van zijn kant kent Caritoux niet goed en ziet hem niet als een geloofwaardige tegenstander voor de eindoverwinning. Hij staat hooguit gekend als de luitenant van Sean Kelly in de bergen. De tweede grote afspraak van deze Vuelta vindt plaats aan de Meren van Covadonga, die het jaar ervoor voor het eerst hun intrede deden in de Vuelta. Voor Eric Caritoux is het de kans om de leiding van de wedstrijd te nemen en zijn talent in de bergen te laten gelden. De Duitser Dietzen pakt nipt voor hem de ritzege, maar hij zet Delgado al op 1'30". Na deze etappe is Alberto Fernandez de voornaamste tegenstander van Caritoux. Vijandige sfeer

Vanaf dat moment wordt de sfeer vijandig want het publiek ergert zich aan deze jonge Fransman die de leiding heeft en de Spanjaarden in bedwang houdt. Tijdens de tijdrit op de Alto de Naranco gaat het maar net goed: Caritoux ziet voor zich de duimen die omlaag gaan, paraplu’s en klodders grond worden naar hem gegooid, hij krijgt waterflessen in zijn gezicht... Alles was geoorloofd voor de Spaanse fans om Caritoux af te remmen.

In volle concentratie en onverschillig voor deze provocaties zet Caritoux zich door, soms onder de bescherming van de Guardia Civil tot Madrid, waar de beslissende tijdrit de dag voor de laatste rit wordt verreden. De spanning stijgt ten top. "Als ik over de streep kwam, had ik geen idee of ik gewonnen had. We moesten even wachten”, zo liet hij optekenen. Met zes seconden weet Eric Caritoux zijn leiderstrui te redden.

De volgende dag, in de straten van Madrid, geeft Fernandez zich nog niet gewonnen en valt hij in totaal tien keer aan. Maar Caritoux geeft geen duimbreed toe. De onfortuinlijke held van deze Ronde van Spanje is Alberto Fernandez, geklopt met zes luttele seconden. Tragisch einde voor Alberto Fernandez

Zes maanden later, op 14 december 1984, kwamen Alberto Fernandez en zijn vrouw Inmaculada om het leven bij een frontale botsing op de terugweg van een ceremonie waar Fernandez de prijs voor de beste Spaanse renner van het jaar had gekregen. Corruptie? Een geval van poging tot corruptie doemt ook op in deze 39e Ronde van Spanje. Javier Minguez, de sportdirecteur van de ploeg van Alberto Fernandez, zou aan de sportdirecteur van Caritoux hebben voorgesteld om de overwinning af te kopen. "Ik was jong en het betekende niets voor me. Ik wilde mijn trui verdedigen, wat er ook gebeurde, zelfs als ik verloor. Maar Fernandez zelf is me nooit komen opzoeken, hij heeft me nooit iets gevraagd en om eerlijk te zijn weet ik niet eens of hij ervan wist", aldus Caritoux, voor wie deze Vuelta zijn grootste overwinning zou zijn. Hij stond nooit meer op het podium van een grote ronde, maar werd wel nog twee keer Frans kampioen (1988-89) en pakte een ritzege in Parijs-Nice, aan de Chalet Reynard, op de flanken van zijn Mont Ventoux. Video : Vuelta 1984, stage 17 Covadonga Lakes

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Lees meer over Sport

Top

Top