Die keer toen Filip Dewulf de halve finale van Roland Garros haalde

In het voorjaar van 1997 telde Filip Dewulf vijfentwintig lentes. De Vlaming uit Mol stond toen op de 122e plaats van de wereldranglijst en nam dat jaar ook deel aan Roland Garros. Dewulf koesterde geen torenhoge ambities in Parijs, maar dat veranderde al gauw nadat hij zijn eerste drie kwalificatierondes succesvol had afgewerkt. Hij speelde eerst tegen Cristiano Caratti, dan tegen Fernando Meligeni en vervolgens tegen Albert Portas. Hij liet een zeer degelijke indruk na en hij wist in elk van deze partijen heikele spelsituaties in zijn voordeel om te draaien.

Dewulf bereikte de vierde ronde en mocht het daarin opnemen tegen de Spanjaard Alex Corretja, die toen op de zevende plaats van de wereldranglijst stond en te boek stond als een specialist op het gravel. Dewulf verloor zijn eerste set tegen Corretja, maar won wel de vier volgende sets waardoor hij de partij won (5-7, 6-1, 6-4, 7-5). Hierdoor stootte hij door naar de kwartfinales waar Magnus Norman, een jonge talentvolle Zweed, hem stond op te wachten.

Norman was met zijn 21 jaar een aantal jaren jonger dan de vijfentwintigjarige Dewulf, maar stond wel op de 65e plaats op de wereldranglijst. Dewulf liet zich hierdoor niet uit het lood slaan en versloeg de Zweed in vier sets (6-2, 6-7 (2/7), 6-4, 6-3.). De partij ging evenwichtig op en duurde 02 uur en 43 minuten.

Na de wedstrijd stond Dewulf de aanwezige pers te woord en stelde hij dat hij haast geen woorden had voor het avontuur dat hij aan het beleven was. “Wat me overkomt is allemaal zo onverwacht”, klonk het. “Norman zei me dat ik het toernooi kon winnen en dat was aardig van hem om te zeggen, maar op dit moment voel ik vooral de vermoeidheid. De druk die er nu bijkomt, voel ik ook”, aldus Dewulf.

Maar Dewulf stond wel in de halve finales van Roland Garros. Daarin moest hij het opnemen tegen de Braziliaan Gustavo Kuerten. Kuerten verkeerde in topvorm en had geen last van vermoeidheid of druk. Hij versloeg onze landgenoot in vier sets en won ook de daaropvolgende finale. Op die manier won hij in 1993 de eerste van drie Franse tennistoernooien. Dewulf verloor dan wel, toch verliet de Belg Roland Garros met opgeheven hoofd. Hij was (en is) de eerste deelnemer van het toernooi die na drie gewonnen kwalificatierondes het ook tot in de halve finales heeft geschopt. Hij was ook de eerste Belg die de halve finales van een grandslamtoernooi bereikte sinds 1958.

Het bereiken van de halve finale van Roland Garros was een belangrijk moment in de carrière van Dewulf, maar heus niet het enige. In 1995 won hij bijvoorbeeld het ATP-toernooi van Wenen en in 1997 dat van het Oostenrijkse stadje Kitzbühel. Een jaar nadat hij op Roland Garros de halve finale bereikte, maakte hij opnieuw indruk in Parijs. In 1998 bereikte hij immers de kwartfinales die hij vervolgens verloor tegen Corretja. In 2002 besloot Dewulf om zijn tennisracket aan de haak te hangen. Hij was toen 29 jaar oud. Hij kampte al een tijdje met blessures en zag in dat hij zijn allerhoogste niveau niet meer zou halen. Hij bleef echter niet lang stilzitten want kort daarna werd hij journalist.

Andermaal... In sport is alles mogelijk!