België verwelkomt metalgoden van Judas Priest

In 1969 stond het metalgenre nog in de kinderschoenen. Toen Judas Priest werd opgericht, speelden ze nog voornamelijk bluesmuziek. Hun naam ontleenden ze aan een nummer van folkzanger Bob Dylan: ‘The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest’. De oorspronkelijke leden waren zanger Al Atkins, bassist Brian Stapenhill, gitarist John Perry en drummer John Partridge. Tegen de tijd dat de band met het eerste platencontract de studio in dook, bleef geen enkele van die oorspronkelijke leden nog over. De band zou in de loop der jaren regelmatig muzikanten wisselen. Het eerste album heette ‘Rocka Rolla’ en verscheen in 1974. Daarop was nog veel invloed te horen van het oorspronkelijke bluesgeluid van Judas Priest, maar dan wel met een sausje van stevige, brullende gitaren.

In de jaren nadien zou het geluid van Judas Priest nog meermaals veranderen. In de jaren 70 speelden ze wel steeds muziek die in die tijd tot het zwaarste behoorde dat je in de platenwinkel kon terugvinden. Maar de ene keer was dat met invloeden uit de progressieve rockmuziek (lees: nauwgezet in elkaar geknutselde ritmes en akkoordstructuren) en andere keren geïnspireerd door andere grensverleggende bands als Black Sabbath en Motörhead, die tegelijk populariteit vonden. Die groepen legden de basis voor wat het geluid van heavy metal zou worden. Zij introduceerden de dubbele basdrums en agressieve, snelle ritmes. Later zou Judas Priest albums uitbrengen die door kenners omschreven worden als thrash metal, groove metal en nu metal.

Ook de look van de doorsnee metalband, die vooral in de jaren 80 vorm kreeg, wordt vaak toegeschreven aan de invloed van Judas Priest. Zwarte lederen jasjes, metalen pinnen en andere kleren die je niet meteen zou dragen voor een bezoekje aan je grootmoeder, werden door deze band populair gemaakt. Om maar te zeggen dat het metallandschap er zonder Judas Priest waarschijnlijk helemaal anders zou hebben uitgezien.

Naast het feit dat ze in hun 50 jaar lange carrière onsterfelijke goden werden bij het metalpubliek, scoorde Judas Priest ook mainstream hits die iedereen zeker al eens op de radio heeft horen spelen. Denk maar aan het snelle ‘Hell Bent for Leather’, de zware riff en hoge gillen van ‘Victim of Changes’, vaste setafsluiter ‘Living After Midnight’ en met voorsprong hun meest bekende nummer: ‘Breaking the Law’. Zoals onderstaande video aantoont, hoeft zanger Rob Halford tegenwoordig zelf geen noot meer te zingen wanneer die hit gespeeld wordt – het publiek neemt de zangpartijen met plezier van hem over.

Judas Priest stond in 2001, 2004, 2008, 2011, 2015, 2018 al op de weide van Graspop Metal Meeting en kan er dus gerust een vaste waarde genoemd worden. Ook in 2021 stond de band op de affiche, maar die editie van het festival moest om bekende redenen uitgesteld worden. Judas Priest kondigde toen aan dat het de tournee zou verschuiven van 2022 naar 2021 en bevestigde dus ook dat het van de partij zou zijn op Graspop 2022. Daarmee kon de organisatie hun naam dit jaar als eerste op de affiche zetten.

Het optreden op de Desselse festivalweide staat in het kader van een grootschalige tour doorheel Europa en Noord-Amerika. De bedoeling was om in 2020 en 2021 naar aanleiding van het 50-jarige bestaan te gaan touren, maar daar stak de pandemie een stokje voor. Geen paniek voor wie tickets had voor een van de optredens die ze samen met metallegende Ozzy Osbourne zouden spelen, want de tour is dus uitgesteld, niet afgelast. En de rustperiode die de pandemie bracht, heeft de bandleden in staat gesteld om aan het schrijven te slaan. Er is een nieuw studioalbum – het negentiende al – aangekondigd. Maar omwille van het drukke schema dit jaar, zal dat waarschijnlijk pas in 2023 in de rekken liggen.