Drie goals in vier minuten en brons op de Afrika Cup: DR Congo maakt het onmogelijke waar

Burkina Faso was in februari 1998 gastheer voor de 21ste editie van de Afrika Cup (CAN). Dat toernooi werd door Egypte, dankzij een 2-0 zege in de finale tegen Zuid-Afrika, gewonnen. Het was hun vierde eindzege op een Afrika Cup. Mahmoud Al-Gohary schreef toen geschiedenis door de eerste persoon te zijn die de CAN als speler én als coach wist te winnen. Toch was het vooral die spektakelrijke troostfinale tussen gastland Burkina Faso en de Democratische Republiek Congo die nadien in het geheugen gegrift bleef staan.

We gaan eerst terug naar het begin van het toernooi. Burkina Faso begon zijn groepsfase met een openingswedstrijd tegen Kameroen. De troepen van de Franse bondscoach Philippe Troussier gingen met 0-1 onderuit, maar wisten nadien zeges te boeken tegen Algerije en Guinee, waardoor ze de kwartfinales wisten te bereiken. Daar versloegen ze Tunesië na het nemen van strafschoppen en Burkina Faso bereikte zo voor de eerste keer ooit de halve finales. De latere winnaar Egypte was daarin met 0-2 echter een maatje te groot.

DR Congo wist op zijn beurt zijn groep te overleven door Togo en Ghana te verslaan, Tunesië won wel van de Congolezen. In de kwartfinales schakelden ze Kameroen uit, maar in de halve finales was Zuid-Afrika na verlengingen te sterk. Congo en Burkina Faso mochten zich daardoor opmaken voor de troostfinale en kregen een uitgelezen kans op het winnen van een bronzen medaille.

Op 27 februari was het stadion in Ouagadougou gevuld met 25.000 toeschouwers die hun helden naar een derde plaats hoopten te schreeuwen. Na zes minuten wist Alassane Ouédraogo de score te openen voor Burkina Faso. Het feest kon toen al beginnen.

Na de rust zorgden Oumar Barro en Sidi Napon in vier minuten tijd voor de 2-0 en 3-0. Congo leek verslagen, maar het redde de eer nog via Lokenge Mungongo. Er was een beetje hoop bij de bezoekers, maar toen Ibrahima Tallé de 4-1 op het bord zette, leek het helemaal game over. Althans, dat dacht iedereen. De fans hadden nooit kunnen denken aan wat nog zou volgen.

Na 86 minuten stond het 4-1, maar de partij kantelde helemaal in slechts enkele minuten tijd. Doelman Ibrahima Diarra bood Jean-Kasongo Banza met een fout de 4-2 aan. Meteen na de aftrap ging de defensie van het organiserende land weer in de fout en Jerry Tondelua zorgde meteen voor de 4-3 en nog een minuut later was het plots 4-4 via Lokengo Mungongo. Waanzin!

Zo kregen we verlengingen, en Congo had duidelijk het mentale voordeel. In die extra dertig minuten werd er niet meer gescoord, waardoor strafschoppen voor de beslissing moesten zorgen. Ook daar kregen we een waanzinnige strijd. De Congolezen Simba, Emeka, Kisombe en Selenge scoorden, terwijl bij Burkina Faso iedereen de weg helemaal kwijt was. Enkel Sanou scoorde via de stip, waardoor DR Congo de strafschoppenreeks met 4-1 won en zo alsnog de derde plaats pakte.

Andermaal... In sport is alles mogelijk!