De evolutie van Moby aan de hand van zijn grootste hits

Doorbraak met 'Go'

Zoals de muzikant in de documentaire vertelt, gebruikte hij muziek op jonge leeftijd als een manier om te ontsnappen aan zijn moeilijke thuissituatie. Hij speelde eerst in enkele rockgroepjes, maar toen hij leerde om twee platen samen te mixen, gingen zijn ogen pas echt open. Zijn doorbraak kwam er in 1991 met het nummer ‘Go’. Dat was aanvankelijk een B-kant bij zijn single ‘Mobility’, maar het sfeervolle en erg dansbare ravenummer maakte een instant ster van Moby.

Feeling So Real

Het succes van ‘Go’ levered Moby een rol op als een veel gevraagde producer voor andere artiesten. Tegelijk werkte hij ook aan zijn eigen muziek en raakte hij steeds dieper verzonken in de scene van de elektronische ravemuziek. Stevige tempo’s, beukende bassen, ze zijn allemaal terug te vinden in ‘Feeling So Real’ uit 1994. Maar zoals Moby getuigt, is dat een wereldje waar verslavingen nooit veraf zijn. Tot 1995 bleef hij clean, maar toen zijn moeder overleed in 1997, was hij niet eens nuchter genoeg om naar haar begrafenis te gaan.

Natural Blues

Na jaren van succes in de wereld van de EDM-muziek wilde Moby terugkeren naar de muziek die hem oorspronkelijk geïnspireerd had. Het album ‘Play’ volgde na een moeilijke periode en de artiest stond eigenlijk op het punt om de handdoek in de ring te gooien. Die sfeer van een melancholische zwanenzang is te horen in nummers als ‘Natural Blues’, gebaseerd op oude opnames van folkzangers. Het uiteindelijke wereldsucces van ‘Play’ motiveerde Moby niet alleen om muziek te blijven maken, het hielp hem ook niet bepaald met zijn ongezonde levensstijl.

Extreme Ways

De muziek van Moby werd iconisch en zijn commercieel succes bereikte misschien wel voor een deel die hoogtes omdat zijn nummers zo vaak gebruikt werden in film en televisie. Een perfect voorbeeld is het erg herkenbare ‘Extreme Ways’, dat in elk van de drie originele Jason Bourne-films gebruikt werd.

Lift Me Up

In 2005 verscheen het album ‘Hotel’, dat een wereldwijd succes was, maar dat Moby later zijn minst favoriete plaat zou noemen. Het was het eerste album dat hij niet in zijn eigen thuisstudio maakte. Hij gebruikte minder samples dan ooit, naar eigen zeggen omdat hij lui was. Een dipje voor de artiest, maar over het succes van singles als ‘Lift Me Up’ valt niet te kibbelen.

Shot in the Back of the Head

Na het minder persoonlijke ‘Last Night’ uit 2008 wilde Moby weer wat meer van zijn eigen emoties in zijn muziek leggen. In datzelfde jaar besloot hij om definitief van de drank af te blijven nadat hij wel erg donkere gedachten kreeg. Het nieuwe album kwam in 2009 onder de naam ‘Wait for Me’, waarin hij duidelijk met enkele van zijn demonen afrekent. De eerste single daarvan was het eerder duister getitelde ‘Shot in the Back of the Head’. Het nummer werd, mede door de videoclip die regisseur David Lynch erbij maakte, grijs gedraaid.

Moby was in de jaren nadien nog zeker niet uitgeraasd, maar hij verdween toch wat op de achtergrond. Nummers als ‘A Case For Shame’ en platen als ‘Everything Was Beautiful, and Nothing Hurt’ bekoorden de fans, maar werden ook geen onvergetelijke wereldsuccessen. Het goede nieuws: hij is nog steeds nuchter en zegt dat alles in zijn leven nu beter gaat.

Bekijk ‘Moby Doc’ op donderdag om 22u40 op Canvas of waar je ook bent via Pickx.be of de Proximus Pickx-app. Via TV Replay bekijk je het programma tot 36 uur later en via de site of de app tot 7 dagen later wanneer jij wil!