Estland wees de Rode Duivels op enkele belangrijke werkpunten

We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat Tubeke voor heel wat Rode Duivels een vakantiebestemming lijkt te zijn. De parallellen zijn legio: men komt aan in een blitse wagen, heeft een valies in de hand en spreidt een glimlach van oor tot oor tentoon alsof ze naar een middagje op het strand toestappen. 

Of er ook duchtig uitgeslapen mag worden van Roberto Martinez, weten we niet. Feit is wel dat enkele Rode Duivels nog ingedommeld aan de aftrap verschenen tijdens Estland - België waardoor de Rode Duivels al na twee minuten op achterstand stonden. Eentje daarvan was Hans Vanaken: hij was de slapers nog uit zijn ogen aan het wrijven en verspeelde een bal van Alexis Saelemakers aan een ijverige Est. Die twijfelde niet en schoot de bal pardoes voorbij Thibaut Courtois, 1-0.

Plots was Vanaken wakker geschoten en sprak hij zichzelf moed in met de gevleugelde woorden “No Sweat, No Glory”. De situatie moest immers rechtgezet worden of er dreigde strafrondjes in Jan Breydel. In minuut 22’ was zijn moment daar: Vanaken kopte een gemeten voorzet van Eden Hazard feilloos binnen en had daarmee zijn plicht gedaan (1-1). Romelu Lukaku kwam uitbundig meevieren, fluisterde Vanaken toe dat hij vanaf dat moment mee de kar zou trekken en nam vervolgens het tweede (29’) en derde doelpunt (52’) voor zijn rekening. “Die winnaarsmentaliteit is wel mijn handelsmerk he”, knipoogde Romelu vervolgens naar de camera’s.

Na de koffie stonden ook Axel Witsel en Thomas Foket nog aan het kanon. In minuut 76’ stond het zowaar 5-1 voor België. Een enkele Est was niet gelukkig met deze eindstand en maakte in minuut 83’ de 5-2 langsheen een wankele verdediging die nog steeds met het hoofd op vakantie was. Heus niet iedereen was immers op tijd wakker...

Individuele fouten

Het is niet de eerste keer dat de Rode Duivels zich slaapdronken laten verrassen tegen kleinere ploegen. Deze keer lag een foutieve pass van Alexis Saelemaekers aan de basis van de 1-0. Saelemaekers kon Vanaken met zijn breedtepass niet bereiken, waarop de Est Mattias Kait de bal onderschepte en zich als een bliksemschicht richting Courtois begaf. Van een invliegend been van Toby Alderweireld was er eveneens, en jammer genoeg, geen sprake.

De goal van Kait deed ons op de redactie naar het hoofd grijpen en denken aan het kanonschot dat Lorenzo Insigne op het EK richting Courtois lanceerde. Toen mocht de Italiaan ook te ver naar voren oprukken, aanleggen en trappen. Hoe die avond verder verliep, hoeven we niet meer te vertellen.

“Hoe komt het dat we zo passief verdedigen?", vraagden enkele redactieleden zich af. “Zijn we te zacht? Moeten we meer lef tonen in de verdediging?” We zijn geneigd om te zeggen dat dit inderdaad een werkpunt is. Ook individuele fouten moeten eruit. Deze keer is Hans Vanaken de kop van jut, maar op zijn positie ging ook Youri Tielemans al eens de mist in. Het zou beide heren ook helpen als er een solide verdediging achter hen stond.

Gebrek aan automatismen?

Die verdediging miste enkele sleutelfiguren. Thomas Meunier, Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen en Timothy Castagne waren bijvoorbeeld niet van de partij. Hun plaats werd ingenomen door Saelemaekers, Denaeyer, Boyata en Alderweireld en zijn missen automatismen in hun spel. 

Die automatismen kunnen nog gekweekt worden in komende wedstrijden. Zo kan er tegen Wit-Rusland geëxperimenteerd worden met Zinho Vanheusden en Sambi Lokonga in of voor de verdediging. Roberto Martinez heeft in ieder geval nog vier weken de tijd voordat de Rode Duivels tegen Les Bleus spelen in de Nations League. Hopelijk grijpt hij deze momenten aan om het kaartenhuisje achteraan van wat extra stevigheid te voorzien.