Didier Drogba bleef uiteindelijk maar één seizoen bij
Olympique Marseille, maar dat bleek ruimschoots voldoende om voor eeuwig in de herinneringen van de fans daar te blijven hangen. De
Ivoriaanse spits kende zijn doorbraak bij
Guingamp, waar hij het seizoen voordien 23 keer raak trof, maar maakte pas bij Marseille de stap naar het internationale toneel.
Met name in het seizoen 2003-2004 manifesteerde Drogba zich definitief in de galerij der groten, door zijn nieuwe ploeg op sleeptouw te nemen in zowel de Franse competitie als op het Europese toneel. In de Champions League geraakte OM dan wel niet door de groepsfase, maar dat legde de weg open naar een magisch parcours in de UEFA Cup.
Na respectievelijk Dnipro,
Liverpool en Inter Milaan uitgeschakeld te hebben, kwam Marseille in de
halve finale van die tweede Europese bekercompetitie tegenover het Engelse
Newcastle te staan. In het St-James’ Park eindigde de heenwedstrijd op een scoreloos gelijkspel, waardoor al het gewicht op de terugwedstrijd in het
Stade Vélodrome kwam te liggen. Voor Marseille een uitgelezen kans op rehabilitatie na een eerder verloren
Europese finale tegen Parma in 1999.
In een volgepakt stadion aan de Franse Côte d’Azur zag OM-coach
José Anigo zijn elftal meteen de lakens naar zich toe trekken. Met een glansrol voor de Afrikaanse spits. Al in de 17
de minuut werd Drogba bij een counter gelanceerd door Camel Meriem. Op volle snelheid spurtte de Ivoriaan bal aan de voet het halve veld over, om vervolgens met een
sublieme hakbeweging de laatste verdediger van de Magpies af te schudden en oog in oog met
doelman Shay Given secuur af te ronden.
Het
thuispubliek ging uit zijn dak bij die vroege 1-0 en ook Drogba werd naar hogere sferen gevoerd: hij sprintte richting hoekschopvlag terwijl hij zijn
armen spreidde en liet wapperen. De stress die hij van zich afschudde? Een viering die hij later nog vaak zal herhalen en een
handelsmerk zou worden van de Ivoriaanse aanvaller.
In de
tweede helft kwamen de Engelsen opzetten en werd Marseille vooral gedwongen om te verdedigen. Maar een
tweede doelpunt van Drogba, zijn elfde Europese doelpunt in die campagne, zorgde voor de verlossing. Marseille mocht naar de
finale in Göteborg… waar ze net als vier jaar eerder het onderspit moesten delven, ditmaal tegen
Valencia (0-2).
Voor Drogba werd het echter een opstap naar meer. Door zijn weergaloze prestaties in Europa sprong hij in het oog van Porto-coach
José Mourinho, die diezelfde zomer de overstap maakte naar
Chelsea en de Ivoriaanse stormram meenam. Het begin van een legende…
Fan van deze serie? Dan vind je hier ook de viering van Samuel Umtiti op het WK tegen België.