‘Phantom Thread’ (VTM4): Enkele opmerkelijke verhalen over Daniel-Day Lewis bekroonde filmcarrière

In 1989 kroop Lewis in de huid van de Ierse schrijver, schilder en dichter Christy Brown. Brown was in het echte leven verlamd en zat zijn hele dagen in een rolstoel. Om na te gaan hoe dat de schrijver deed voelen, nam Daniel-Day Lewis tijdens de hele opnameperiode van de film plaats in een rolstoel om een glimps te krijgen van Browns leven. Niet enkel Brown ondervond aan de levende lijve wat voor een impact verlamming kan hebben, ook de crewleden moesten het ontgelden. Zij moesten Lewis en zijn rolstoel elke dag doorheen de set helpen navigeren.

Voor deze film leerde Lewis hoe de Indianen uit de 18e eeuw leefden. Hij leefde voor zes maanden van het land, ging gaan jagen op wilde en gevaarlijke dieren, deed aan landbouw en maakte zijn eigen kleren. Hij deed dit allemaal om de perfecte rol te spelen als Indiaan en hield van het feit dat zijn personage nog geen kennis had gemaakt met het ‘teruggetrokken leven’ van de twintigste eeuw.

Dit drama speelt zich af in de zeventiende eeuw: een tijd waarin er nog helemaal geen sprake was van de luxe die we vandaag de dag om ons heen zien. Dat moet ook Lewis gedacht hebben toen hij het script las. De Engelse acteur speelt John Proctor, een landeigenaar uit Massachusetts die door overspel in nauwe schoentjes komt te staan en door leugens uit de lokale gemeenschap wordt verbannen. Hierdoor leeft hij als zwerver in ballingschap en het is exact die levenswijze die Lewis zichzelf eigen heeft gemaakt in de maanden die voorafgingen aan de filmopnames.

Toen Lewis voor de film ‘Lincoln’ in de huid kroop van de beroemde Amerikaanse president Abraham Lincoln, leerde hij alles vanbuiten wat er te weten viel over de man. Om zich de rol nog beter eigen te maken liet Daniel Day-Lewis iedereen op de set hem aanspreken met “Mr. President”. Dat moest ervoor zorgen dat Lewis zich als president ging voelen en de hiërarchische status van deze man beter kon vertalen naar de set. Zelfs regisseur Steven Spielberg deed naar het schijnt mee met het toneelstukje!

De Britse kleermaker Reynolds Woodcock ontwerpt enkel kledij voor de allerrijksten. Dat doet hij met de grootste zorg, toewijding en obsessie. Hierdoor heeft hij weinig plaats in zijn leven voor andere dingen, en al zeker niet voor de liefde. Daar lijkt plots verandering in te komen wanneer Woodcock de jonge opdienster Alma Elson (Vicky Krieps) ontmoet. Ze wordt zijn muse en de twee werken samen aan kledingcollecties. Tussen de liefde en het werk door ontdekt Elson ook de duistere kant van haar nieuwe geliefde. Lewis leerde voor deze film hoe je kledij ontwerpt: van de eerste schetsen tot aan het naaien toe! In de film zie je dan ook duidelijk dat de handen van Daniel-Day Lewis al heel wat uurtjes naaiwerk achter de rug hebben.