Serge Gainsbourg in al zijn facetten

Muziek | Het is dertig jaar geleden dat Serge Gainsbourg ons verliet, dus blikt Proximus Pickx terug op de auteur, componist, performer, schilder, regisseur en cineast uit Frankrijk die meer dan zijn stempel drukte op de tijdsgeest aan de hand van enkele films en muziek.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Gainsbourg, toute une vie

Over Gainsbourg zijn verschillende documentaires gemaakt, maar ‘Gainsbourg, toute une vie’ is onze aanrader. Twee uur lang kan je de mens achter de artiest leren kennen. Zijn alter ego Gainsbarre wordt achterwege gelaten, de focus ligt op de man als liefhebbende vader. Dankzij nooit eerder vertoonde archiefbeelden, rechtstreeks uit de collectie van Jane Birkin, komen zij en haar naasten terug op een minder bekende kant van de artiest: zijn intimiteit. Regisseur Stéphane Benhamou zei dat hij “de echte Serge Gainsbourg wil tonen, een intieme man, die achter gesloten deuren buitengewoon bescheiden was.”

Gainsbourg (Vie héroïque)

Voor zijn eerste langspeler in de cinemazalen, besloot Joann Sfar zich op een icoon uit de Franse cultuur te storten: Serge Gainsbourg. In de hoofdrol zien we Eric Elmosnino, die een opmerkelijke prestatie neerzet, maar die toen vrij onbekend was bij het grote publiek. Met kleine neus- en oorprothesen leek hij ook echt op Gainsbourg. Sfar maakte geen klassieke biografie, maar wel een vrije en fragiele film, naar voorbeeld van het hoofdpersonage.

Sérieux comme le plaisir

Gainsbourg was uiteraard zelf ook een filmmaker, aangezien hij heel wat films draaide en in meerdere ook acteerde. Jane Birkin en Gainsbourg draaiden zo samen de prent ‘Sérieux comme le plaisir’, een film van Robert Benayoun. Gainsbourg en Birkin, beiden iconen en symbolen van de passionele liefde, waren zowel in het leven als op het scherm (en ook in hun muziek) geliefden. Gainsbourg en Birkin waren in de jaren 70 hét vedettekoppel van Frankrijk.

Je t’aime… moi non plus

Plezier en seks zijn alomtegenwoordig in het werk van Gainsbourg, en niet in het minst in ‘Je t’aime… moi non plus’, het sensuele lied dat Gainsbourg en Birkin samen maakten. Gezucht en gekreun vormt de basis van het lied, dat zeker voor zijn tijd (1969) wel erg expliciet was. Toen werd het gezien als te gewaagd, en het werd op verschillende plaatsen in Europa verboden of gecensureerd. De controverse zorgde er natuurlijk voor dat het nummer meteen in de top 10 van elke hitlijst terecht kwam.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top