De Amerikaanse droom van Martin Sheen

Zijn echte naam is Ramon Estevez, geboren in Dayton, Ohio in 1940, en hij had een Spaanse vader en Ierse moeder. Op zijn negentiende faalde hij voor het toelatingsexamen voor de Universiteit van Ohio en verhuisde nadien naar New York om er aan zijn acteercarrière te werken, wat zijn vader aanvankelijk niet zag zitten. Hij had het moeilijk om aan een rol te geraken, ook al deed hij enorm veel audities. Martin besliste om zijn artiestennaam te veranderen, wat veel latino’s deden in de jaren ’60. Het werd Martin Sheen.

Martin, vanwege de naam van Robert Dale Martin - castingdirecteur van CBS - die hem zijn eerste rol aanbood. Sheen met verwijzing naar aartsbisschop Fulton J. Sheen. In 1967 maakte hij zijn debuut in de film ‘The Incident’ van Larry Peerce. Pas in 1973 krijgt hij echt erkenning voor zijn werk in ‘Badlands’ van Terrence Malick. Na deze film werd hij vaak vergeleken met James Dean.

Zes jaar later kreeg hij dé rol uit zijn carrière. Francis Ford Coppola schakelde zijn diensten in om Harvey Keitel te vervangen als Captain Willard in ‘Apocalypse Now’. De acteur leverde een voortreffelijke prestatie. Om zich voor te bereiden op die rol, een zieke en psychologisch kwetsbare Captain Willard, sloot Sheen zich twee dagen op in zijn hotelkamer en dronk hij zeer veel alcohol. Tijdens sommige scènes was hij zo fel in zijn rol gekropen dat Coppola hem amper regisseerde door hem in het moment te laten,  en de camera gewoon alles liet vastleggen. De betrokkenheid van de acteur was zo groot dat hij in één scène zijn hand opende en een spiegel brak met een karatetrap. Het bloed en de tranen die stroomden waren echt. Als klap op de vuurpijl kreeg hij tijdens de opnames een hartaanval en werd hij met spoed afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij keerde pas na vijf weken terug op de set.

Sheen werd altijd in één adem genoemd met oorlogsfilms, nog voor ‘Apocalypse Now’. Vanaf zijn debuut kroop hij tijdens de burgeroorlog in de huid van een soldaat in ‘Catch 22’ en ‘No Drums, No Bugles’. Er waren ook onder meer ‘The Cassandra Crossing’, ‘Gettysburg’, ‘Fortunes of War’ en één van zijn eigen creaties: ‘Cadence’, een film over racisme in het leger. Daarnaast valt ook te vermelden dat hij meespeelde in ‘The War at Home’, een film die werd geregisseerd door zijn zoon Emilio Estevez.

Sheen engageerde zich doorheen de jaren ook voor anti-militaire groeperingen en in 2000 werd hij zelfs gearresteerd tijdens een demonstratie, nadat hij de luchtmachtbasis van Vandenberg in Californië was binnengevallen. Sheen is regelmatig te zien op protestmarsen en voert al jaren campagne voor de sluiting van de militaire school The School of America's, voorbehouden voor Latijns-Amerikaanse soldaten.

Martin Sheen heeft zijn passie voor acteren doorgegeven aan zijn familie en vooral aan zijn vier kinderen. Zijn oudste zoon Emilio Estevez brengt al op jonge leeftijd tijd door op de sets van zijn vader. Het was eind jaren ’80 dat hij bekender werd met name door mee te spelen in films als ‘The Breakfast Club’ van John Hughes of 'St Elmo’s Fire' van Joel Schumacher. Naast ‘The War at Home’ regisseerde hij ook ‘Bobby’, een film over de moord op Robert Kennedy.

Charlie Sheen is de zoon die het vaakst in de roddelbladen stond. Hij begon op amper negenjarige leeftijd met acteren en hij werd een komische ster na het succes van ‘Hot Shots’ in de jaren ’90. Hij wierf ook bekendheid met zijn tv-series ‘Spin City’ en ‘Two and a Half Men’. Hij wordt al snel ontslagen wegens buitensporig gedrag met seks, drugs en het huiselijk geweld tegen zijn vrouw Brooke Mueller.

Ramon Estevez, die de serie ‘Anger Management' van zijn broer Charlie produceerde, was als acteur niet zo succesvol als zijn andere broers en startte aan een carrière in de productie. De jongste Renée is ook actrice en acteerde naast haar vader in ‘The West Wing’.