De zwaarste crashes in de Formule 1-geschiedenis

1976 staat in de teken van een verbeten strijd tussen de Oostenrijkse regerende wereldkampioen Niki Lauda (Ferrari) en de excentrieke Brit James Hunt (McLaren-Ford). De berekende Lauda lijkt op weg naar de wereldtitel, maar op 1 augustus 1976 slaat het noodlot toe tijdens de Grote Prijs van Europa op de Nürburgring. Lauda verliest in een bocht de controle over het stuur en crasht met zijn Ferrari vol tegen de afsluiting. Zijn spinnende bolide vat onmiddellijk vuur en wordt daarna nog aangereden door een collega-piloot. De Oostenrijker, die in zijn carrière 25 Grote Prijzen en 3 wereldtitels zou winnen, wordt pas bevrijd na een minuut in een helse vlammenzee van liefst 400 (!) graden Celsius. Lauda houdt enkele zware brandwonden over aan de crash, maar weigert om plastische chirurgie te laten uitvoeren. Zes weken later verschijnt hij opnieuw aan de start van een race, maar na twee ronden houdt hij het reeds voor bekeken, waardoor zijn grote rivaal Hunt alsnog het kampioenschap kan binnenrijven. Hun episch duel wordt mooi gestalte gegeven in Ron Howards film "Rush".

Zes jaar na het zware ongeval van Niki Lauda crasht opnieuw een Ferrari-boegbeeld, zij het deze keer met dodelijke afloop. Tijdens de kwalificaties voor de GP van België op het circuit van Zolder op 8 mei 1982 wil de Canadees Gilles Villeneuve op het einde nog een allerlaatste snelle rondje uit zijn wagen puren om zo in extremis voor zijn ploegmaat Didier Pironi op de startgrid te komen. Tijdens die ultieme ronde moet de Ferrari-rijder echter voorbij de veel trager rijdende Jochen Mass. Net wanneer de Duitser naar rechts wil uitwijken stuurt de aanstormende Villeneuve dezelfde richting uit. Wat volgt, is een onvermijdelijke botsing aan een snelheid van zo'n 200 kilometer per uur. De vader van Jacques Villeneuve word de lucht in gekatapulteerd en gaat talloze keren over kop. Villeneuve zelf wordt met stoel en al uit de bolide geslingerd en vliegt tegen de dranghekken zo'n 50 meter verderop. Hij wordt nog in allerijl naar het ziekenhuis overgebracht, maar de dokters kunnen niet anders dan zijn overlijden vaststellen.

Eind april begin mei 1994 vindt op het Italiaanse circuit van Imola op de Autodromo Enzo e Dino Ferrari het zwartste weekend uit de Formule 1-geschiedenis plaats. De toon wordt reeds gezet tijdens de trainingssessies op vrijdag, waarin de jonge Braziliaan Rubens Barrichello zwaar crasht in de chicane vlak voor de finish. Hij houdt er gelukkig slechts een gebroken neus aan over. De dag erna slaat het noodlot echter een eerste keer toe. Tijdens de kwalificatiesessies knalt de Oostenrijker Roland Ratzenberger met de zijkant van zijn Simtek tegen de vangrail. Zijn hoofd klapt over en hij overlijdt aan de gevolgen van een schedelbreuk. Toch vangt daags nadien de wedstrijd gewoon aan. Na een herstart wegens een crash, die negen toeschouwers verwondt, slaat het noodlot nog een tweede keer toe. De Brazilaanse drievoudige wereldkampioen Ayrton Senna is in de Tamburello-bocht met een snelheid van 200 kilometer uit de bocht gegaan. Geen hulp kan nog baten, want een stang van de wielophanging is losgekomen en heeft de helm van de Williams-rijder doorboord.

De jaren nadien neemt de Formule 1 ingrijpende maatregelen om de veiligheid van de piloten drastisch te verhogen. Dat die maatregelen ook hun vruchten afwerpen, blijkt uit de zware crash van de beloftevolle Poolse Formule 1-piloot Robert Kubica tijdens de Grote Prijs van Canada in 2007. De BMW-Sauber van Kubica komt aan een snelheid van 275 kilometer per uur in aanraking met de Toyota van Jarno Trulli, waarna hij letterlijk tegen een betonnen muur vliegt. Als bij wonder komt de Pool er met een lichte hersenschudding en een gekneusde enkel vanaf. Het jaar nadien neemt hij ook sportief revanche door de GP van Canada op zijn palmares bij te schrijven, zijn enige overwinning tot nog toe. Drie jaar later slaat tijdens de Ronde di Andora, een rallywedstrijd waar Kubica in zijn vrije tijd aan deelneemt, het noodlot opnieuw toe. Net na de start crasht hij tegen een kerkmuur waarna de wagen doorboord wordt door een vangrail. Er wordt even gevreesd voor Kubica's rechterhand, maar uiteindelijk kunnen de dokters zijn hand redden. Een toekomst in de Formule 1 lijkt uitgesloten, maar de Pool geeft niet af en viert in 2019 een opgemerkte comeback bij Williams. Momenteel is hij als testrijder aan de slag bij het team van Alfa Romeo.

Dat het voor Kubica veel erger had kunnen aflopen, bewijst het voorlopig meest recente dodelijke ongeval uit de koninginnenklasse van de autosport. In oktober 2014 schuift de beloftevolle Franse autopiloot Jules Bianchi van de baan op het circuit in het Japanse Suzuki. Spijtig genoeg voor de Marussia-rijder gebeurt dit net in dezelfde bocht waar enkele rondes eerder de Sauber van Adrian Sutil zich in het grind parkeerde. De Franse piloot knalt vol tegen de takelkraan die volop bezig is om Sutils wagen van het parcours te verwijderen en loopt een ernstig hoofdletsel op. Na een maandenlange strijd overlijdt het eeuwige nummer 17 op 17 juli 2015. Hopelijk het laatste slachtoffer in een betreurenswaardig lijstje!