Winnie De Poeh en de Troetelbeertjes: deze filmberen veroveren de wereld

Toen de Engelse schrijver A.A. Milne in 1926 zijn eerste Winnie de Poeh-boek uitgaf, had hij vast niet durven denken dat bijna een eeuw later zijn personage enorm populair zou worden. Het succes is vooral te danken aan Walt Disney, die in het begin van de jaren 1960 de rechten van zijn creatie kocht en het pluizige sprookjesdier een schattiger uiterlijk liet aanmeten. De originele tekeningen van boekillustrator Ernest Shepard toonden een Winnie de Poeh met minder gezichtsuitdrukkingen en een kleinere buik. De filmanimatoren van Disney maakten zijn uiterlijk ietsjes schattiger en meer gedetailleerd, waardoor de beer meer lijkt op het personage dat we nu kennen.

Het snoezige en altijd sympathieke beertje Paddington is een hersenspinsel van BBC-cameraman Michael Bond. Hij kwam op het idee van zijn personage toen hij op de avond voor Kerstmis nog snel een paar cadeautjes moest kopen. In de winkel zag hij een beer eenzaam op een plank zitten, die hij vervolgens kocht. De beer vormde de inspiratie voor zijn eerste boek, dat hij in 1958 publiceerde.

Dat de beer van Peruviaanse afkomst zo succesvol is, is wellicht te danken aan zijn beleefdheid en verstrooidheid. In het boek 'Paddington Goes to Town' verwisselt Paddington per ongeluk gelijkluidende woorden als 'tee' en 'thee' tijdens een spelletje golf en blundert hij. In de gelijknamige film uit 2014 behoudt hij zijn verstrooidheid en hebben de scenarioschrijvers de beer ook onhandig gemaakt, waardoor hij in tal van dolkomische situaties belandt. De film werd een commercieel succes en moest wat betreft inkomsten alleen 'The Lego Movie' laten voorgaan.

Toen de eerste Troetelbeertjes-film ('Care Bears' in het Engels) uitkwam, leek het project een flop te worden. De productie van de film had vertraging opgelopen en verschillende filmdistributeurs zagen in het begin van de jaren 1980 geen brood in animatiefilms. De enige filmmaatschappij die toehapte was Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), die meteen een groot promotiebudget in het spel gooide.

De Troetelbeertjes zijn vooral een succes geworden omdat MGM de film positioneerde als een verhaal dat zelfs door de allerjongsten kon bekeken worden. "We willen dat een moeder haar tweejarig kind zonder zorgen mee naar de film kan nemen", zei MGM-filmdirecteur Jeff Lipsky destijds over de marketingcampagne achter de film. De strategie werkte en na de film volgden verschillende succesvolle televisieseries.