One day, one goal: Ahn Jung-hwan loodste Zuid-Korea in beruchte partij voorbij Italië

Zuid-Korea was dé revelatie van het WK dat in Japan en Zuid-Korea doorging. De troepen van de Nederlandse coach Guus Hiddink zaten in een groep met Portugal, Polen en de Verenigde Staten. Ze werden knap eerste na zeges tegen Polen (2-0) en Portugal (1-0), tegen de VS werd het 1-1.

In de 1/8ste finale wachtte het grote Italië. De Italianen kwamen op 0-1 via Christian Vieri. In de 88Ste minuut wist toenmalig Anderlechtspits Ki-Hyeon Seol de gelijkmaker te scoren.

De Italianen richtten nadien hun woede op scheidsrechter Byron Moreno, die in 2010 in New York werd gearresteerd met zes kilo heroïne op zijn lichaam geplakt. De man zat 2,5 jaar in de cel. Hij gaf de Zuid-Koreanen in het begin van de match al een zéér lichte penalty (gemist door Ahn Jung-hwan) en in de verlengingen keurde hij een geldig doelpunt af van Italië.

Toen was het principe van de Golden Goal nog van tel, dus Italië ging dan naar de kwartfinale. Het werd nog erger, want Francesco Totti kreeg onterecht een tweede gele kaart na een vermeende swchalbe. Geen penalty, wel rood. In de 117e minuut scoorde Ahn Jung-hwan de 2-1. Pikant detail: de aanvaller speelde toen in Italië voor Perugia.

Zuid-Korea dus door en Spanje was de volgende tegenstander. Alweer was er opschudding, want een doelpunt van de Spanjaarden werd onterecht afgekeurd. Het thuisland kon profiteren en na 120 minuten voetballen stond het 0-0. In de strafschoppenserie won Zuid-Korea met 5-3. In de halve finale wachtte Duitsland, maar zij waren met 1-0 te sterk dankzij een goal van Michael Ballack. Zuid-Korea eindigde vierde, nadat het in troostfinale met 2-3 verloor van Turkije.

Hoe verliep het nadien met Ahn Jung-hwan? Wel, niet bijster goed. In Italië was hij persona non grata geworden na zijn goal tegen Italië. Hij geraakte in een stevig conflict met Perugia en trok nadien naar de Japanse competitie en speelde er voor Shimizu S-Pulse en Yokohama F. Marinos.

De grote doorbraak in Europa kwam er nooit, ook al probeerde hij het nog bij FC Metz en MSV Duisburg. Hij speelde de laatste jaren van zijn carrière voor Suwon Samsung Bluewings, Busan IPark en Dalian Shide. Op 36-jarige leeftijd hing hij de schoenen aan de haak en vandaag de dag is hij een tv-persoonlijkheid en voetbalcommentator.

Fan van deze reeks? Lees het vorige deel, over de goal van Siphiwe Tshabalala op het WK 2010.