De ultieme elf van de Rode Duivels: de rechtermiddenvelder

Sport | In de zevende aflevering in onze zoektocht naar het ultieme elftal van de Rode Duivels laten we je opnieuw kiezen uit een viertal voormalige en huidige Rode Duivels die naam en faam maakten op de positie van rechtermiddenvelder.

Door Pickx

Deel dit nieuws

1. Mbo Mpenza

Onder het bewind van Georges Leekens maakte Mbo Mpenza zijn debuut bij de Rode Duivels op 29 maart 1997 tegen Wales, een kwalificatiewedstrijd voor het WK in Frankrijk. Hij werd even later opgenomen in de definitieve selectie voor het WK 1998, waar de oud-speler van Standard en Anderlecht slechts 45 minuten zou acteren, meer bepaald in de derde poulematch tegen Zuid-Korea.

Twee jaar later was hij van de partij op het EK 2000, en als gevestigde waarde mocht hij ook afzakken naar het WK 2002. Daar was hij titularis tijdens de beruchte WK-match tegen de latere eindwinnaar Brazilië, toen de Belgen een doelpunt om twijfelachtige redenen afgekeurd zagen. De aanvaller die eveneens als rechtermiddenvelder uit de voeten kon scoorde 3 keer in 56 caps bij de Rode Duivels.

2. Dries Mertens
 
Werd eveneens gelanceerd toen Leekens de plak zwaaide bij de Rode Duivels, in 2011. Mertens fungeerde in de eerste plaats als joker om de match open te breken. Hij kwam tot volle wasdom onder dak bij PSV Eindhoven en ontbolsterde helemaal bij Napoli. De rechterwinger gaf een masterclass tijdens de vriendschappelijke interland tegen Nederland in het Koning Boudewijnstadion in 2012. Toen België 1-2 in het krijt stond, gooide Leekens troefkaart Mertens in de strijd, die acht minuten later de gelijkmaker scoorde. Hij leverde nadien nog twee beslissende passes af op Romelu Lukaku en Jan Vertonghen, die de score opdreven naar 4-2.

Tijdens de eerste wedstrijden op het WK 2014 moest Mertens genoegen nemen met het invallerstatuut, maar al snel speelde hij zich in de gratie van nieuwe bondscoach Marc Wilmots, met name toen hij België de overwinning schonk tegen Algerije. Mertens was vervolgens een vaste pion op het EK 2016 en het WK 2018, waar hij de rekening van de Belgen opende. In zijn 90 selecties lukte de Napoli-aanvaller 18 rozen en 27 assists.

3. Julien Cools
 
Onder de vleugels van Raymond Goethals zette Julien Cools zijn eerste stapjes bij de Rode Duivels in 1974. In totaal zou hij het tricolore shirt 34 keer dragen. Als aanvoerder leidde hij de nationale selectie naar de finale van het EK 1980.

In de groepsfase eindigde België toen op kop, voor geduchte concurrenten Engeland, Spanje en Italië. Tegen Spanje leken de troepen van Guy Thys op een gelijkspel af te stevenen, toen Cools de patstelling doorbrak en de goal van de overwinning scoorde.

4. Gert Verheyen
 
Oud-sterspeler Paul Van Himst lanceerde Gert Verheyen bij de Rode Duivels in oktober 1994. De aanvaller van Club Brugge trof 10 keer raak in 50 verschijningen voor het nationale elftal. Tijdens het WK 1998 beleefde hij zijn dieptepunt als international, toen hij uitgesloten werd in de match tegen Mexico - een partij die op een gelijkspel eindigde. Het was meteen zijn laatste wapenfeit op dat WK, want België strandde toen in de poulefase.

Vier jaar later verging het hem beter op het WK 2002, nadat hij ook op het EK 2000 geacteerd had. Met de aanvoerdersband om had Verheyen een groot aandeel in de kwalificatie van de Rode Duivels voor het WK in Japan en Zuid-Korea. In de barragematchen scoorde hij de enige treffer van de match tegen het Tsjecho-Slowakije van Pavel Nedved. In 2002 was de aanvaller, die zich ook op de positie van rechtermiddenvelder in zijn sas voelde, uitgegroeid tot een van de dragende spelers in de selectie van Robert Waseige, voortgetrokken door de charismatische Marc Wilmots.
 

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top