Tony Montana wordt 80: gelukkige verjaardag, Al Pacino!

Alfredo James Pacino kwam op 25 april 1940 ter wereld in New York, als enig kind van Siciliaanse immigranten. Nadat vader vrouw en kind achterliet voor Californië, werd hij opgevoed door zijn moeder en grootouders in de verpauperde wijken East Harlem en de Bronx. Al snel cultiveerde hij een interesse in acteren, maar zijn passage op de High School of Performing Arts draaide uit op een teleurstelling: hij faalde voor de meeste vakken en gaf er op zijn zeventiende de brui aan.
 

Twee jaar later verhuisde hij naar Greenwich Village, waar hij een acteursopleiding begon aan de Herbert Berghof Studio. De jonge Al Pacino was in de lente van zijn carrière vooral op de theaterplanken te vinden. Zijn eerste filmrol kwam er pas in 1969, toen hij Tony speelde in Me, Natalie. Datzelfde jaar maakte hij zijn debuut op Broadway en won meteen een Tony Award voor zijn rol in het stuk Does the Tiger Wear a Necktie?
 

Pacino kreeg zijn eerste hoofdrol in 1971 in de cultklassieker The Panic in Needle Park, een grimmig verhaal over een drugsverslaving. Die drugs zouden een rode draad vormen doorheen Pacino’s filmografie. Een jaar later begon zijn opgang richting sterrendom met zijn glansprestatie in Francis Ford Coppola’s veelgeprezen oerklassieker The Godfather. De saga over een gangsterfamilie die wanhopig zijn macht tracht te consolideren in veranderende tijden won de Oscar voor beste film.
 

Zoals wel vaker in maffiamiddens speelde ook drugs een rol, hoewel Don Vito Corleone – gespeeld door Oscarwinnaar Marlon Brando – een grondige hekel had aan het spul. Al Pacino kroop in de huid van Michael Corleone, een gangster die de ‘familiezaak’ schoorvoetend overneemt. Diezelfde rol zou hij hernemen in The Godfather, Part II (1974). Pacino's carrière kwam in zijn prille dertigerjaren op kruissnelheid.

Begin en medio jaren 70 reeg Al Pacino de succesfilms aaneen. Naast The Godfather verscheen hij in Serpico (1973), Scarecrow (1973) en Dog Day Afternoon (1975); allen werden voltreffers aan de filmkassa’s. De box office-flop Bobby Deerfield zette hem in 1977 weer met beide voetjes op de grond, om twee jaar later alweer een Oscarnominatie te verwerven met …And Justice for All.

In 1983 gaf hij op indrukwekkende wijze gestalte aan de Cubaanse drugsbaron Tony Montana in de Brian De Palma-hit Scarface; een grandioze hoofdrol die hem naar de top van zijn roem stuwde. Zijn andere filmrollen in deze periode waren veel minder gedenkwaardig: Cruising (1980), Author! Author! (1982) en Revolution (1985) konden geen potten breken – noch bij critici, noch aan de kassa’s.

The Godfather: Part III werd minder hoog ingeschat dan zijn voorgangers, al lag dat niet aan Al Pacino’s acteerwerk. Zijn eerste Oscarnominatie in tien jaar, voor zijn rol in Dick Tracy, zou een nieuwe periode van persoonlijke hoogconjunctuur inleiden. Begin jaren 90 kreeg de steracteur lof toegezwaaid voor zijn rollen in Frankie and Johnny (1991) en Carlito's Way (1993). Zijn hoofdrol als blinde man in Scent of a Woman (1992) werd bekroond met een Oscar – zijn eerste en enige tot dusver. Zijn bijrol in Glengarry Glen Ross (1992) leverde hem nog een zoveelste Oscarnominatie op.
 

Ook in de tweede helft van de jaren 90 bleef Al Pacino omnipresent op het witte doek, met dragende rollen in de misdaadfilm Donnie Brasco (1997), de bovennatuurlijke thriller The Devil's Advocate (1997), Oliver Stone’s voetbalklassieker Any Given Sunday (1999) en het Oscarwinnende The Insider (1999).

De millenniumwisseling en zijn zestigste verjaardag gleden voorbij, maar Pacino vertikte het om gas terug te nemen. In 2002 verscheen hij in maar liefst vier films. Zijn gesmaakte rol in de blockbuster Ocean’s Thirteen (2007) deed zijn populariteit andermaal pieken. Het jaar nadien verscheen hij aan de zijde van Robert De Niro in het politiedrama Righteous Kill. Na zijn portrettering van de getroebleerde muziekproducent Phil Spector in de gelijknamige tv-film koos hij voor indieprojecten als Manglehorn (2014) en Danny Collins (2015).
 

De laatste jaren trad hij weer op de voorgrond met rollen in Quentin Tarantino's Once Upon a Time in Hollywood (2019) en The Irishman. De Netflixproductie, waarin hij in de gedaante van vakbondsman Jimmy Hoffa herenigd werd met De Niro, was goed voor zijn negende Oscarnominatie.
 

De ijver die workoholic Al Pacino in zijn werk stak, ontbeerde hij in zijn liefdesleven. De man is al levenslang vrijgezel, hoewel hij toch drie kinderen verwekte. Gelukkige verjaardag, Al Pacino!