On this day: Oscar Freire pakt zijn eerste grote klassieker

Sport | Zestien jaar geleden kwam de Spaanse wielrenner Oscar Freire in het rijtje te staan van wielrenners die een grote klassieker op hun naam wisten te schrijven. De drievoudige wereldkampioen op de weg pakte namelijk op 20 maart 2004 de bloemen in Milaan-San Remo.

Door Pickx

Gepubliceerd op 20.03.20

2min

Waar Freire in de wolken was, eindigde de race die dag op een catastrofe voor de Duitse renner Erik Zabel. Met de finish in zicht leek Zabel te spurten naar de zege. De Duitser was zo zegezeker dat hij net voor de meet al zijn handen in de lucht stak. Maar Freire, als een duiveltje uit een doosje, gooide roet in het eten. Met een banddikte voorsprong sprong Freire nipt nog voorbij Zabel om zo zijn eerste grote klassieker te winnen.

Een lift voor zijn oma

Freire zou in zijn carrière meermaals benadrukken dat hij na lange, lastige etappes nog steeds kattenrap was op het einde van de rit. In 1997 werd hij op zijn 21e al vicewereldkampioen, wat hem het volgende jaar een contract opleverde bij het Spaanse team Vitalicio Seguros. In zijn eerste seizoen daar onderscheidde Freire zich door de eerste etappe te winnen in de Ronde van Castilië en Leon en verscheidene keren op het podium te belanden bij Spaanse eendagskoersen. Op het Spaans kampioenschap eindigde hij in 1998 als derde.

Zijn tweede seizoen verliep in eerste instantie zeer moeizaam door een aanslepende blessure aan de rechterknie. Toch werd Freire tegen de verwachtingen in geselecteerd voor het WK op de weg in Verona. De Spanjaard verraste vriend en vijand. In Italië werd Freire plotsklaps wereldkampioen. Zijn overwinningspremie schonk hij toen aan zijn grootmoeder. Hij kocht er zowaar een lift mee voor haar.

Bij de beste sprinters ter wereld

In 2000 neemt Freire in het shirt van Mapei deel aan zijn eerste grote ronde, de Vuelta. Na dagzeges in etappes 2 en 4, geeft Freire uiteindelijk op. De toen 24-jarige Freire laat in dat jaar zien dat hij tot beste sprinters van de wereld behoort en bewijst ook uit het goede hout gesneden te zijn voor lastige eendagsraces.

Zo triomfeerde hij in 2001 opnieuw op het WK, deze keer in het Portugese Lissabon. Een jaar later pakt hij ook zijn eerste zege in een rit in de Ronde van Frankrijk.

Jongste drievoudige wereldkampioen

In 2003 zegt Freire het team van Mapei vaarwel en treedt hij toe tot het Nederlandse Rabobank. Pas een jaar na het ondertekenen van zijn contract, zal zijn overgang vruchten beginnen afwerpen. Naast zijn zege in Milaan-San Remo kroonde de Spanjaard zich voor de derde keer ooit tot wereldkampioen. Freire kwam zo in een lijstje met wielergrootheden terecht: Eddy Merckx, Alfredo Binda en Rik van Steenbergen deden het de Spanjaard voor. Freire deed het zelfs nog een tikkeltje beter: hij werd op zijn 28e de jongste drievoudige wereldkampioen ooit.

Later in zijn carrière zou Freire nog twee keer Milaan-San Remo winnen (in 2007 en 2010), maar pakte hij ook eindzeges in onder meer de Tirreno-Adriatico (2005), Gent-Wevelgem (2008), Parijs-Tours (2010) en won hij in 2008 ook de groene puntentrui in de Tour.

Blessures maken einde aan carrière

Oscar Freire beëindigde in 2012 zijn professionele wielercarrière. Hij verdedigde dat ene jaar nog het shirt van Team Katjoesja. Dagzeges zou hij niet meer boeken. Geplaagd door herhaaldelijke blessures aan de rug en de knie, zegt hij het wielrennen vaarwel.

Het einde van een tijdperk was op die manier aangebroken, want de wielerwereld moest dat jaar afscheid nemen van een van de beste sprinters van zijn generatie.