Kind of blue - Miles Davis
Vraag aan tientallen jazz-aficionado’s welk album ze willen meenemen naar hun graf en ‘Kind of Blue’ van Miles Davis zal er zeker tussen staan. Uit 1959 alweer en officieus de beste jazzplaat aller tijden. Cooljazz, technisch-muzikaal verbluffend. Songs om te ontdekken: ‘Freddy Freeloader’, ‘So What’, ‘All Blues’. Met het kruim van het toenmalige jazzwezen, waaronder Bill Evans op piano, Julian “Canonball” Adderley op sax en Jimmy Cobb op drums.
Journey in Satchidananda - Alice Coltrane
‘Journey in Satchidananda’ van Alice Coltrane (née McLeod), de tweede eega van John, mag niet in de lijst ontbreken. Een exotische jazzplaat, met heel wat Indische invloeden. Jazz met harpen en tambura (een instrument gelijkaardig aan de sitar, maar zonder frets). Het is Coltranes vierde studioplaat, geïnspireerd door Swami Satchisananande, van wie Coltrane een leerling was. Met de ongeëvenaarde Pharoah Sanders op sopraansax en percussie.
My Romance - Brad Mehldau
...Brad Mehldau. 1995, Mehldau’s eerste album als ‘leader of the band ’. Hij speelde in die periode in de band met saxofonist Josh Redman, drummer Brian Blade en bassist Christian McBride. Blade (speelde ook drums bij Trixie Whitley!) is te horen op de helft van Mehldau’s solo-debuut, een plaat waarin de virtuoze pianist een heel eigen benadering geeft wat betreft jazz-standards, waarmee hij in de sporen treedt van de groten.
Chet Baker Sings - Chet Baker
Chet Baker, bijzonder getalenteerd trompettist, maar ook bijzonder tragisch aan zijn einde gekomen, berooid en verslaafd. Hij viel uit het raam van een hotelkamer in Amsterdam. Tragisch. Maar Baker liet ons wel prachtige muziek na, niet enkel als instrumentalist, maar ook als zanger. Wat absoluut niet mag ontbreken in eender welke collectie: ‘Chet Baker Sings’. Met – uiteraard – het dromerige ‘My Funny Valentine’, een cover van Richard Rodgers en Lorenz Hart.
Elegy - John Zorn
Jazz is van alle tijden en komt in vele vormen. Van klassiek tot experimenteel. In die laatste categorie zit John Zorn. On-waar-schijn-lijke output en een muzikant die je mondjesmaat ontdekt (zie daarvoor ook Peter Brötzmanns ‘Machine Gun’). Te klasseren bij avant-garde en experimenteel, maar een absolute must have, al is het maar om je spectrum te verruimen. Op ‘Elegy’ (1992) werkte hij samen met Mike Patton, die je kent van onder andere Faith No More, Tomahawk, Mr. Bungle...
A Love Supreme - John Coltrane
Even verder met John Coltrane, die met ‘A Love Supreme’ ook één van iconische jazzplaten op de mensheid losliet. Bevolkt door muzikanten bij wie jazz door het bloed liep: de magistrale Elvin Jones op drums, McCoy Tyner op piano en Jimmy Garrisson op bas. Coltrane was – net zoals zijn vrouw – geëngageerd en wilde met deze plaat maatschappelijke veranderingen teweeg brengen. Voor hem was het een ‘geschenk aan God’.
Dancin in Your Head - Ornette Coleman
1976. Psychedelica is in en Ornette Coleman laat ‘Dancing in Your Head’ op de wereld los, een werkstuk dat nogal wat aandacht vraagt, en exactly is wat de titel laat vermoeden: een dans in het hoofd. Met bijdragen van onder andere de Master Musicians of Jajouka op ‘Midnight Sunrise’. Behoorlijke trip, dit plaatje.
Fusion - Pat Methyne
Elke genre kent zijn subgenres. In jazz bestaat er zoiets als fusion, een stijl die het midden houdt tussen jazz en rock of jazz en funk. Veel jazzliefhebbers vinden het maar niets, al zullen liefhebbers van het genre het vurig verdedigen. Exploot is bijvoorbeeld Pat Methyne Group, die met ‘Travels’ zijn eerste live-fusionplaat uitbracht. In 1983 ook alweer en meteen goed voor een Grammy Award (Best Jazz Fusion Performance).
Moaning - Art Blakey
Art Blakey. Fenomenaal drummer die werkte met grootheden als Thelonious Monk, Charlie Parker, Dizzie Gillespie... en met ‘Moanin’’ zijn eerste album voor Blue Note Records releasete na jarenlang voor andere labels aan de slag te zijn geweest. ‘Moanin’’ is de openingstrack en meteen ook de titel van de plaat. De plaat begint met een opwarming en wat dialoog tussen de muzikanten, tot ‘Moanin’’ losbarst, met een prominente rol voor pianist Bobby Timmons.
Songs for Distingué Lovers - Billie Holiday
Billie! Billie wie? Billie Holiday. Prachtige stem. Moeilijke carrière, maar wat een vrouw. Staat samen met Ella Fitzgerald, Lena Horne, Sarah Vaughan aan de top wat betreft vocale jazz. Met ‘Songs for Distingué Lovers’ – opgenomen in 1957, ‘behandelt’ Holiday songs uit de ‘Great American Songbook’ (klassieke pop) en geeft er haar eigen, bijzondere twist aan. Prachtige plaat, te degusteren tijdens een warme herfst.
Luister naar Jazz in je favoriete streaming-apps met eindeloze mobiele data, dankzij Epic Beats