Stabiliteit en efficiëntie zorgen voor historische 12/12: kan Lommel haar hoogconjunctuur in de CPL volhouden?
Wie puur de resultaten van Lommel bekijkt, merkt meteen op dat de Limburgers al hun duels met één goal verschil wonnen. Tegen KV Oostende en Club NXT werd er zelfs pas in het ultieme slot gescoord, terwijl er ook tegen SK Deinze (1-0 winst) en Lierse (1-2 winst) niet al te veel overschot was. Maar wie de wedstrijden ook effectief zag, kan ook erkennen dat de Teuten meestal gewoon verdienden om te winnen.
In de uitduels (Oostende en Lierse) creëerde Lommel vanuit balbezit veruit de meeste kansen en kwam het eigenlijk nooit echt in de problemen en thuis tegen Club NXT ontpopten de troepen van Steve Bould zich als een heuse pletwals. Dat het daar slechts 1-0 werd, was in grote mate de danken aan Clubgoalie Nick Shinton. Enkel thuis tegen Deinze liep het moeilijker; maar in dat duel toonde Lommel haar stabiliteit en efficiëntie.
Goede transferzomer
Twee belangrijke eigenschappen die de groenwitten zich duidelijk eigen heeft gemaakt tijdens de zomer. Want waar de Limburgers vorig seizoen (zowel op als naast het veld) te vaak uitblonken in onregelmatigheid en inefficiëntie, doen ze het nu wél zoals het een topploeg betaamt. En daar hebben de zomerkoopjes een belangrijke rol in gespeeld.
Defensief zorgt Dries Wouters voor heel wat extra 'metier'. De ex-Kakker zorgt voor stabiliteit achterin en houdt samen met de nieuwe captain - doelman Jari De Busser - de jonge defensie mee in het gareel. Die youngsters waren vorig seizoen vaak iets te enthousiast en te onzorgvuldig, maar vooralsnog lijken de jeugdzonden verdwenen uit Noord-Limburg.
Op het middenveld zorgt de terugkeer van Lucas Schoofs dan weer voor meer evenwicht. De Limburger is vaak niet zo opvallend, maar is een enorm waardevolle speler. Zo maakt hij onder meer héél veel vuile meters waardoor de topaankoop van vorig seizoen - Alex Granell - zich eindelijk meer kan focussen op het verdelen van het spel en zich zo duidelijk een pak beter in zijn sas voelt. Met ook nog revelatie Karim Dermane in de driehoek lijkt het centrale middenveld van de Limburgers voldoende gestoffeerd om elke match naar hun hand te zetten.
En ook voorin lijkt het plaatje te kloppen. Centrumspits Igor Vetokele scoorde weliswaar nog niet, maar was wel al bijzonder belangrijk qua positiespel, werkkracht en ervaring. De 31-jarige aanvaller neemt zo de druk weg van flankspelers Zalan Vancsa en Arthur Sales waardoor zij zich beter in hun sas voelen en zich kunnen optrekken aan de kapstop die Vetokele hen biedt.
Te afhankelijk van de basisploeg
De basiself van Lommel lijkt dan ook klaar om een vooraanstaande rol te spelen in de Challenger Pro League. Maar wie zich bovenaan staande wil houden, moet ook over een sterke bank beschikken. En daar zou het nog wel eens fout kunnen gaan. 'Oldtimers' Stijn Wuytens en Robin Henkens worden op de bank namelijk steevast vergezeld door tieners die (nog) niet klaar lijken om de basispionnen te bestoken en vooral offensief lijkt de spoeling toch wel bijzonder dun te zijn. Fatah kan zich - na zijn blessure - zeker nog opwerpen als titularis, maar jongens als Gordic, Lalic, McGrath, Talviti en Mijovic lijken nog wat te groen achter de oren.
Met een sterke en duidelijke basisploeg heeft Bould dus wel een ideaal product om mee aan de slag te gaan, maar als er wat afwezigheiden zijn (blessures, schorsingen, interlands, ...), dan is er een duidelijk niveauverschil tussen de lijnen. Dat werd afgelopen weekend nog extra pijnlijk duidelijk met de bekeruitschakeling tegen Wezet.
De Limburgers mogen zich dit seizoen wel zeker tot de outsiders tellen én met de huidige kern moet een plekje in de top vijf altijd het minimum zijn. Maar voor een eventuele titelstrijd lijkt de spoeling vooralsnog iets te dun te zijn om geroteerde en meer ervaren teams zoals - in eerste instantie - Zulte Waregem over een heel seizoen het hoofd te bieden.