Giro 1968: de geboorte van een Kannibaal op de hellingen van Lavaredo
Als de 12e etappe van de Giro d'Italia in 1968 vanuit Gorizia, aan de Joegoslavische grens, naar de beklimming van de Tre Cime di Lavaredo toerijdt, is het pas de tweede keer dat de Giro deze plek aandoet.
In 1967 was het eerste experiment met deze legendarische pas in de Dolomieten uitgedraaid op een fiasco en een farce.
De etappe, gewonnen door Felice Gimondi, werd afgelast (en het algemeen klassement geneutraliseerd) omdat veel renners zich hadden vastgeklampt aan de auto van hun ploegleider en de tifosi de (Italiaanse) renners omhoog hadden geduwd, zoals te zien is op de beelden uit die tijd.
Jammer voor Merckx, die die dag tal van renners achter zich had gelaten die uiteindelijk voor hem zouden eindigen in het eindklassement (Merck werd negende in zijn eerste grote ronde). Alleen Gimondi had hij vier luttele seconden moeten laten voorgaan.
Tre Cime di Lavaredo, een helletocht naar de hemelpoort van de Dolomietenhttps://t.co/7lrLkfqvT9
— WielerFlits.nl (@WielerFlits) May 25, 2023
???? #Fietstoerisme #TreCimediLavaredo #Giro #Giro106 pic.twitter.com/QXsVfAupRi
Hij neemt het jaar daarop, in 1968, wraak met wat hijzelf beschouwt als zijn grootste prestatie: een groots nummer op de Tre Cime di Lavaredo, in sneeuwbuien en op een van de moeilijkste beklimmingen van Italië.
Merckx heeft wel meer ongelooflijke prestaties neergezet in de Giro (hij droeg bijvoorbeeld de roze trui van de eerste tot de laatste etappe in 1973), maar leek waarschijnlijk nooit zo sterk als die dag op de Tre Cime.
Merckx en Tre Cime di Lavaredo, Giro 1968 (coloreado). De cuando el ciclismo era un deporte respetado #Giro pic.twitter.com/cG6ZYzTgxI
— KMB (@Marxenbicicleta) May 24, 2021
Bij de start op 1 juni 1968, na 11 etappes in de 51ste Giro, heeft Merckx nog altijd anderhalve minuut achterstand op Michele Dancelli in het algemeen klassement, een uitstekende Italiaanse renner in die tijd.
Die etappe, gereden in danteske, apocalyptische en legendarische omstandigheden, is voor eeuwig diep begraven in het geheugen van degenen die de 213 km hebben volbracht.
After the infamous Tre Cime di Lavaredo stage (Giro d'Italia 1968)
— PelotonTales (@peloton_tales) February 20, 2021
Many websites say it's a pic of Eddy Merckx.
But it's clearly NOT.
More likely Vittorio Adorni
Any other ideas???#trecimedilavaredo #giroditalia #eddymerckx pic.twitter.com/AopKBXhQIb
Er blaast een sneeuwstorm die het peloton ijskoud teistert. Eddy Merckx voelt de kou, de sneeuw, de pedalen en de vermoeidheid niet. Hij peuzelt de kilometers en de tegenstanders op. Op de top heeft Merckx niet alleen zijn rivalen, maar ook de berg zelf vernederd.
On oublie souvent que les sportifs ne sont souvent que des gamins. Ici, Gianni Motta, Felice Gimondi, Vittorio Adorni et Eddy Merckx lors du Giro 1968. pic.twitter.com/AhfQUO7HLA
— David Guénel (@davidguenel) May 27, 2022
Zijn waanzinnige solo op deze poederwitte hellingen wekt bewondering: nooit eerder maakte een kampioen zoveel indruk. De jonge Eddy Merckx verslindt alles wat op zijn pad komt en wordt "De Kannibaal".
From the Italian roads where I grew up to the front pages of the newspaper that witnessed my birth.
— Giro d'Italia (@giroditalia) April 1, 2021
“Merckx - First overall, and first throughout” ?? https://t.co/owVe9jPOK2
[ @Gazzetta_it - 13/06/1968] #MagliaRosa #Giro pic.twitter.com/9NtsMPF3i9
Met de winst in de Giro van 1968 wordt Merckx pas de vijfde buitenlandse renner die de Giro d'Italia won, na Koblet, Clerici, Gaul en Anquetil. Hij is ook de eerste Belg die dat doet.
Het tijdperk-Merckx is begonnen en een eeuwigheid lang moeten de andere renners genoegen nemen met de kruimels...
Eddy Merckx au cours de l'étape apocalyptique de Tre Cime di Lavaredo (Giro 1968). pic.twitter.com/cvbZsuiFNr
— David Guénel (@davidguenel) October 28, 2022
Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.