"We wisten dat hij niet meteen topfit zou zijn, maar de ploeg hield van hem"

Roberto Mancini wordt, als het over zijn spelerscarrière gaat, altijd gelinkt aan Bologna (de club waar zijn carrière startte), Sampdoria (waar hij zijn beste jaren kende) en Lazio (waar hij zijn enige trofee won). Maar velen vergeten één passage.

Mancini stopte in de zomer van 2000 als speler en werd assistent-trainer bij Lazio. Toen hoofdtrainer Sven-Göran Eriksson ontslagen werd in januari 2001, stapte ook Mancini op. Hij trok verrassend genoeg… als speler naar Leicester City.

Op aanraden van Sven-Göran Eriksson

Het was de bedoeling dat Mancini onder Eriksson het trainersvak zou gaan leren, maar dat plan viel al snel in duigen toen de Zweed werd ontslagen. Toen Leicester City Mancini vroeg om voor hen te komen voetballen, aardezelde hij niet. Een half seizoen nadat hij stopte bij Lazio, trok hij zijn voetbalschoenen weer aan om in de Premier League te spelen.

"We speelden met Stan Collymore en Ade Akinbiyi in de aanval en ik had iets anders nodig", zei Peter Taylor, destijds manager van Leicester City. "Ik had contact met Sven-Göran Eriksson, die me vertelde dat we aan Mancini moesten denken." De club waagde zijn kans bij de Italiaan en Mancini ging akkoord.

Niet zijn beste niveau

Mancini was 36 jaar toen hij in Leicester aankwam en zijn beste jaren lagen ver achter hem. "Laten we zeggen dat hij op de eerste dag niet zijn beste training afwerkte", herinnert Gerry Taggart - de voormalige verdediger van het team - zich. "Hij trok rechtstreeks van het vliegveld naar de training en hij had het wat moeilijk. We zagen dat hij niet meer op zijn best was, maar dat er toch nog kwaliteit aanwezig was. Er was zeker veel respect voor hem."

Tagger herinnert zich ook dat de werklust van Mancini op training ook niet bepaald indrukwekkend was. Na amper 5 wedstrijden en geen doelpunten keerde Mancini terug naar Italië om er trainer te worden van Fiorentina. "Ik zou niet zeggen dat zijn vertrek een schok was. Hij trainde twee keer per week en zodra de wedstrijd voorbij was, was hij weg tot de volgende donderdag. We probeerden hem te leren kennen, maar hij was niet vaak aanwezig in Leicester. Hij was een zachtaardige man, maar je wist meteen dat hij een eerlijk mens was."

Iedereen bewaart echter een uitstekende herinnering aan zijn bliksempassage bij de club. "Hij was een absolute gentleman, een geweldige man, heel serieus in wat hij deed. Mancini kwam zeker niet alleen trainen en ging dan rechtstreeks naar huis. Neen, hij analyseerde ook zorgvuldig wat we deden. Zijn ploegmaats waren gek van hem. Je kon zien hoe graag ze met hem wilden praten over zijn leven en zijn carrière. Ze stonden te popelen om een kop koffie met hem te drinken. Omdat hij een aanbod van Fiorentina had, konden we hem nooit fysiek weer op punt krijgen. Ik ben er zeker van dat het ons zou gelukt zijn, maar toch ben ik tevreden dat we hem gehaald hebben."

Lees ook:

• "Ik begon te voetballen bij Wydad Casablanca"
• De Franse wereldster die na één jaar FC Barcelona via de achterdeur verliet
• Van de anonimiteit bij Everton naar WK-winnaar met Italië: "Hij was een vreemde vogel"

Roberto Mancini playing for Leicester City (2001) pic.twitter.com/5AueSpZ7pS

— Unforgettable Football (@iconiccfootball) December 24, 2021