Artiest van de week: Next.Ape speelt album voor het eerst “na vier jaar werk”

Hoe is Next.Ape ontstaan?

Antoine Pierre: “We speelde ons eerste concert in 2017 in de zaak Marni in Flagey voor hun Jazz Festival. De zaal contacteerde me en gaf me carte blanche. ‘Doe iets wat je normaal nooit doet’, zeiden ze. Op dat moment experimenteerde ik veel met productieprogramma’s op mijn computer en dus had ik een paar ideeën staan. Het resultaat leunde dicht aan bij waar ik op dat moment naar luisterde, zoals Radiohead, Massive Attack, Portishead…”

“Ik trommelde twee muzikanten op met wie ik al langer eens wilde samenwerken, gitarist Lorenzo Di Maio en toetsenist Jérôme Klein. Jérôme is ook drummer, net als ik. Ik wilde spelen met iemand die meteen zou begrijpen wat ik deed achter het drumstel. Dan zijn we beginnen nadenken over wat we nog misten en beseften we dat we een stem nodig hadden, eentje die je tot in het diepste van je ziel kan raken. Ik kende Veronika nog van het conservatorium in Brussel, maar we hadden nog nooit samen gespeeld. Het concert is uiteindelijk een lappendeken geworden van 10.000 stijlen, samengepropt in een concert van een uur en 25 minuten.”

Wat is typerend aan jullie geluid?

Antoine: “Ons geluid komt voor een groot stuk voort uit onze samenstelling. Denk aan het feit dat we geen bassist hebben en alle bassen dus op een klavier gespeeld moeten worden. Daarnaast brengt de stem van Veronika ons op onverwachte plaatsen. Zonder die stem is het gewoon niet dezelfde groep.”

Veronika, wat sprak jou aan in het project?

Veronika Harcsa: “Ik ben in de eerste plaats jazzzangeres, maar ik heb altijd al een liefde gehad voor mainstream pop. Dat maakt altijd al deel uit van mijn muzikale identiteit. Voor mij was het dus een logische stap om in een band mee te spelen. Antoine noemde daarnet Radiohead en Portishead, die bands waren ook heel invloedrijk voor mij. Onze smaken liggen niet ver van elkaar en daarmee experimenteren in Next.Ape is heel bevrijdend.”

Hoe zou jij het album ‘The Fourth Wall’ omschrijven?

Veronika: “Het is alternatieve, experimentele pop. Je kan erop dansen. De term shoegaze valt ook wel eens, wat ik best grappig vind.  Je kan naar onze muzik luisteren terwijl je naar je schoenen staart.”

Doorbreken

Hoe verloopt jullie creatieve proces?

Antoine: “Meestal steek ik thuis een soort maquette van een nummer in elkaar, met bas, akkoorden en drums, die ik dan naar de rest van de band stuur zodat zij er hun ideeën kunnen aan toevoegen. Het nummer ‘Borderline’ is een perfect voorbeeld van hoe we tijdens de pandemie aan de slag zijn gegaan. Ik had thuis wat akkoorden en een drumlijn gevonden die ik leuk vond. Lorenzo heeft dan een arpeggio op gitaar ingespeeld die het nummer een ander gevoel gaven. Dat hebben we naar Veronika gestuurd, die een zangmelodie en tekst schreef. En zo is het nummer geboren. We werkten elk aan ons deel in onze eigen uithoek van Europa.”

Waar komt de naam ‘The Fourth Wall’ vandaan?

Antoine: “Het is een term die uit de theater- en filmwereld komt. De vierde muur is de onzichtbare muur die het publiek scheidt van de actie waar ze naar kijken. Het is een fascinerend begrip, want veelal wordt er gezocht naar manieren om die muur te doorbreken. Denk maar aan de komiek die de camera, en dus het publiek, recht in de ogen kijkt om een illusie te breken. Zo word je meer dan een passieve kijker.”

“Dat idee, dat doorbreken van die muur, trek ik door naar hoe we vandaag de wereld bekijken. Velen van ons zijn passieve kijkers, we zijn niet betrokken in wat er in de wereld gebeurt, van de klimaatopwarming tot politieke crises of de oorlog in Oekraïne, noem maar op. Tegelijk zijn we ook machteloos tegenover die problemen. Zonder te willen preken, nodigen we mensen uit om samen met ons meer te doen dan kijken naar wat er gebeurt. Om vragen te stellen en actie te ondernemen. Dat komt allemaal sterk aan bod in de teksten van Veronika.”

Dus de teksten zitten vol boodschappen en oproepen om iets te ondernemen?

Veronika: “Eigenlijk wel, maar ik wilde het allemaal niet te letterlijk omschrijven. Maar we spreken wel over het klimaat, de migratiecrisis… Er zit altijd een dubbele bodem in. En zelfs als een tekst eerder pessimistisch is, proberen we altijd een groove, melodie en harmonie te vinden die alles een positievere vibe geeft.”

“Ik wilde met de teksten ook niet te pessimistisch worden. Zelfs als het over harde onderwerpen gaat waar we geen oplossingen voor kunnen bieden. Als we de wereld konden redden, deden we dat graag, maar we weten niet hoe. Dus bieden we een kans om samen te zingen, zodat we er toch al niet alleen voor staan.”

Welk nummer op het album heeft jullie het meest verrast?

Veronika: “We hebben vast hetzelfde antwoord. ‘L’araignée’ (lacht)!"

Antoine: “Inderdaad. Gewoonlijk zijn de nummers die live het best werken die waar er in de studio net iets langer aan is gewerkt. Maar soms gebeurt ook het omgekeerde, zoals het geval was met ‘L’araignée’. We hadden heel snel iets waar we potentieel in zagen. En Veronika was geïnspireerd, de tekst vloeide eruit. Dat heeft ons zeker verrast.”

Welk nummer was het leukste om op te werken in de studio?

Veronika: “We hebben nummers die uit strakke structuren bestaan, met duidelijke strofes en refreinen. En dan hebben we er andere die vrijer zijn, waar meer in geïmproviseerd wordt. Voor mij is de balans tussen beide het leukste. Ik hou bijvoorbeeld van het nummer ‘Your Name’, dat geïmproviseerd is op een loop van Antoine. Ik had een tekst van drie regels en heb daar vijf minuten vrij op geassocieerd. Dat is een van mijn favoriete nummers, en het was in een wip opgenomen.”

Spelen met technologie

Voor de videoclip van ‘Unfit Wing’ hebben jullie gebruik gemaakt van artificiële intelligentie. Vanwaar die keuze?

Antoine: “Ons eerste idee was om een gewone video op te nemen waar een verhaaltje in zat. Maar om verschillende redenen is dat niet uitgedraaid zoals we wilden. De videograaf had niet zoveel tijd meer, en zei dat hij iets wilde proberen. Dan heeft hij wat tijd gespendeerd met een AI-programma.”

“Hij nam een persfoto en de tekst van het nummer en liet zijn computer een nacht lang beelden maken met die input. De volgende morgen stond de clip klaar. Enfin, na weken prutsen en fouten maken is het een keertje gelukt. Het ziet er geweldig uit, en het is echt een poëtische interpretatie van de tekst. AI maakt trouwens deel uit van de onderwerpen waar we graag muziek over maken. Die nieuwe technologie maakt ons enigszins angstig, maar het is ook iets waar we mee zullen moeten leren leven. De komende jaren wordt het alomtegenwoordig.”

Hoe ziet de toekomst van Next.Ape eruit?

Veronika: “We gaan concerten spelen! Op 17 mei spelen we in de AB, daar kijken we al lang naar uit. We hopen dat er veel mensen komen opdagen, het is de definitieve lancering van het album. In juli trekken we naar Frankrijk voor een paar concerten en na de zomer komen er nog wel een paar optredens aan.”

Antoine: “Het is een heel bijzondere release voor ons. We werken al vier jaar aan deze nummers. We zijn eraan begonnen in 2019 met het plan om in 2020 een plaat uit te kunnen brengen, maar we weten allemaal wat toen gebeurd is. Dat was ons nog nooit overkomen, dat het zo lang duurde eer we naar buiten konden komen met onze muziek. Vier jaar lang hebben we in de stilte aan de plaat gewerkt, en nu die uit, is, willen we er zoveel mogelijk rumoer rond maken. Maar tegelijk voelt het ook vreemd.”

“We hebben onze eerste liveshow sinds de release nog maar pas gespeeld. Het is gek om te bedenken dat we die nummers eindelijk op een podium konden brengen. Het zorgt voor een enorme frisse wind. Nu willen we niet exact spelen wat er op de plaat staat, maar ons wel helemaal laten gaan en de muziek laten evolueren.”

Next.Ape speelt op 17 mei een releaseshow in de AB.