Artiest van de week: Maru Maru is een warm deken voor een kille herfstnacht

Muziek | Als er in de Belgische indie- en lofi-wereld zoiets bestaat als een supergroep, dan valt Maru Maru vast onder die definitie. De jonge band die in maart hun eerste EP op de wereld losliet, is een intiem, warm en rustgevend project van artiesten die al meespeelden met bands als Hooverphonic, Delv!s, Portland en Noémie Wolfs. Pickx licht hen deze week uit als artiest van de week.

Door Pickx

Gepubliceerd op 02.05.23

2min

Singer-songwriter Nina Sampermans (ze schreef mee aan verschillende Eurosong-inzendingen) maakt al jarenlang muziek onder de artiestennaam Ravvel. In samenwerking met het Noorse dj-project Broiler scoorde ze eind 2014 een hit met het nummer ‘Wild Eyes’ en in 2016 en 2017 trok ze de baan op met Hooverphonic, waar zangeres Noémie Wolfs net vertrokken was. Om maar te zeggen dat ze een zangeres is met bakken ervaring en métier.

Sampermans deelt een voorliefde voor lofi-muziek met gitarist Sebastian Leye en bassis Boris van Overschee. Die stonden samen al op het podium met Portland en Delv!s. Leye heeft ook ervaring bij IBE, Noémie Wolfs en Slow Pilot, terwijl de laatste ook bij Noa Lee en Okon speelt. Het drietal kende elkaar en wilde samen muziek maken, maar een drukke agenda weerhield hen ervan. Tot de eerste lockdown in 2020 kwam.

Want Maru Maru is een van die projecten die ontstond uit de isolatie van de lockdowns – een gevoel dat deel gaan uitmaken is van het DNA van de band. Je hoort het in de dromerige, warme en ongedwongen sfeer van de muziek en in de teksten die over verbondenheid en afzondering gaan. Ook na de lockdowns zochten de drie artiesten overigens het isolement op: in een Ardense hut met uitzicht op uitgeregende bossen en donkergroene heuvels.

Privé

In maart van dit jaar, drie jaar na die eerste lockdown, is de eerste, acht nummers tellende, EP van Maru Maru verschenen met de titel ‘In Kamera’. Het werd een werk van contemplatie waar lang aan is gesleuteld om elk puzzelstukje op de juiste plaats te krijgen. De titel is een verwijzing naar het werk van Jean Paul Sartre, leggen de bandleden uit in een interview met Luminous Dash. “In (het nummer) ‘The Conversation’ verwijzen we naar de filosoof met de quote ‘Hell is other people’ uit zijn werk ‘In Kamera’. Deze Latijnse term staat voor ‘In Private’, wat dan weer heel erg connecteert met de manier waarop we alles hebben opgenomen. Samen, maar tegelijkertijd ook eenzaam, afgezonderd van de buitenwereld.”

De EP is een soundtrack voor een regenachtige en winterse dag vol melancholie (dat we het plaatje nu bespreken, net nu we hopen dat de lente goed en wel begonnen is, is onze fout), die je meevoert op een zacht kabbelende beek van tokkelende akoestische gitaren, gelaagde, fluisterende stemmen en de nostalgische stille ruis van een taperecorder. Af en toe wordt de soundscape uitgebreid met een paar violen, een voorzichtige synth of een piano. En het nummer ‘Kalimba (Interlude)’ is exact wat de titel beschrijft. Het resultaat zou perfect passen onder een film vol natuurbeelden. “Kamillethee met honing uit onze speakers”, omschrijft de recensie op enola.be de muziek passend.

Maru Maru is een project om in de gaten te blijven houden. Niet alleen als je houdt van de rust die de debuut-EP uitstraalt, maar ook als je wil zien welke richting de drie muzikanten zullen inslaan. Ze beloven immers dat het geluid nog verder zal evolueren. “Dit akoestische hoofdstuk beschouwen we als een mooi begin, maar we willen dit zeker verder gaan uitbouwen. Er zit nog heel veel muziek in de pijplijn. Dus blijf ons zeker volgen voor meer!”, vertellen ze aan Luminous Dash.