Met ‘BBC Broadcasts’ treedt de iconische band Genesis weer even in de schijnwerpers

‘Invisible Touch’, ‘I Can’t Dance’, ‘Follow You, Follow Me’, ‘That’s All’, ‘Land of Confusion’, ‘Jesus He Knows Me’, ‘Mama’: allemaal tijdloze hits van Genesis. Geen meezingers die iedereen op straat spontaan herkent, noch nummers die vaak gedraaid worden op de radio, of gebruikt worden in een of andere hippe serie. Toch hebben ze allemaal topnoteringen in de hitlijsten bereikt en gaan ze vlot boven de 100 miljoen streams op Spotify.

Het zegt iets over de invloed die Genesis had tijdens de jaren 70, 80 en 90, tot de Britse formatie rond de eeuwwisseling langzaam doodbloedde. Maar zelfs daarna werkte hun invloed op de mondiale muziekindustrie nog ver door: met Peter Gabriel en Phil Collins bouwden twee van de bandleden immers een gerenommeerde solocarrière uit. Ook oerleden Tony Banks, Michael Rutherford en Steve Hackett verdienden nadien nog hun strepen in de showbizz en werden allen opgenomen in de Rock’n Roll Hall of Fame.

De Engelse band werd eind jaren 60 opgericht door enkele kunstzinnige tieners, waaronder Peter Gabriel, en experimenteerde aanvankelijk met de psychedelische folk die toen zo in zwang was. Lang uitgesponnen en tegendraadse gitaarmuziek. Al mengden ze dat soms met een discogeluid à la BeeGees. Ze werden in het vakje gestopt van progrock-acts als Pink Floyd, King Crimson en Yes. Te moeilijk voor het brede publiek. Maar samen met de bezetting van de band veranderde ook de aard van hun muziek gaandeweg.

Vooral toen midden jaren 70 met Phil Collins een zingende drummer met een uitzonderlijk gevoel voor show werd gevonden nam de carrière van Genesis een hoge vlucht. Wat de band toen onderscheidde van vele andere artiesten was hun totaalconcept. Naast enkele straffe songs zorgden ze voor intelligente teksten, bouwden ze een heel verhaal rond hun albums en nummers, voorzien van speciale decors, kostuums en lichtshows. In die zin was Genesis een voorbeeld voor vele anderen en mogen ze gerust gezien worden als grondleggers van het concert als een totaalspektakel. Soms deelden ze attributen uit aan het publiek, zodat die kon participeren in de show. Rocktheater werd het toen gedoopt.

Peter Gabriel was iemand die bovendien veel interesse toonde in de technische ontwikkelingen binnen en buiten de muziekindustrie. Als een van de eersten integreerde Genesis in de jaren 70 het multimedia-aspect in hun shows. Visionair!

Na het afhaken van Peter Gabriel, die verkoos zijn eigen pad te volgen, en onder aanvoering van Phil Collins, die steeds nadrukkelijker de zangpartijen voor zijn rekening zou gaan nemen, scoorde Genesis in de jaren 80 en begin jaren 90 bij het brede publiek. ‘I Can’t Dance’ bijvoorbeeld, met het iconische dansje dat erbij hoort, geldt nog steeds als een culturele referentiepunt uit de jaren 90. Mede omdat Collins door zijn bloeiende solocarrière steeds minder tijd had, bloedde de groep naar het einde van de 20^ste eeuw toe een stille dood. Bovendien vonden veel fans van het eerste uur dat Genesis door de jaren heen te commercieel en afgelikt was geworden. De magie was uitgewerkt.

Er kwamen nog kortstondige reünies in 2007 en in 2020 (toen afgelast door de coronapandemie) maar ondanks het ontbreken van een officieel einde van de groep, mag toch gesteld worden dat Genesis tot het verleden behoort. Wat niet betekent dat die vergeten wordt. Integendeel, de BBC komt op 3 maart uit met een unieke collectie die de beste optredens verzamelt die de band gaf in de periode van 1970 tot 1998. Gevraagd worden door de Britse openbare omroep voor een live optreden werd in het pre-internettijdperk over het Kanaal steevast als de grootste eer beschouwd die een artiest te beurt kon vallen. Phil Collins en co werden héél vaak gevraagd.

Uit die enorme collectie aan livetracks hebben Genesis-medeoprichter Tony Banks en producer Nick Davis een selectie gemaakt, die terug te vinden is op de 53 nummers tellende 5-CD set en 24-track triple LP ‘BBC Broadcasts’. Ze bevatten onder meer kleine sets uit de radiostudio alsook optredens op het befaamde Knebworth festival én een groot deel van de legendarische show die de band in 1987 gaf op Wembley.