Notes of Music: de muzikale blender in Kosmo Sound

Muziek | Ergens in de diepe jaren 90 zagen we in een klein West-Vlaams dorp de Britse dubsensatie Zion Train. Lekker wiegend op coole vibes, lieten we ons het optreden welgevallen. Vanuit het publiek steeg de zoete geur van verbrande sativa op. Een uur lang tripten we mee op de diepe bas, de frivole melodica en de staccato gitaarlicks. De volgende dag was het linea recta richting platenzaak. Door de jaren heen bekoelde de liefde voor dub, en passeerde er lang niets wat ons kon bekoren. We waren niet meer op zoek. Net toen we dachten dat het genre op sterven na dood was, leerden we Kosmo Sound kennen. Belgisch, ietwat dubberig en steengoed.

Door MF

Gepubliceerd op 21.02.23

4min

Met een bandnaam als Kosmo Sound kan het niet anders of je maakt nummers die aanschurken tegen de onmetelijkheid van het heelal. De zeskoppige band mag dan wel ver weg blijven van al te zweverige tunes, toch blenden hun songs perfect met het beeld dat wij hebben van ‘de grote oneindigheid’. Luisteren naar Kosmo Sound maakt in je hoofd ruimte voor visioenen van parallelle werelden, waar alles shanti shanti is, er geen ‘moeten’ bestaat en carpe diem de huisfilosofie is. ‘Fruit of the Void’ – het tweede full album – sluit daar perfect bij aan. Lekker plaatje, maar of het pure dub is?

“Neen, niet helemaal”, aldus Marius Couvreur, drummer en een van de founding fathers. “Kosmo Sound is een atypische dubband, in die zin dat we alle zes een jazzopleiding gehad hebben. Jazz heeft ons samengebracht. Maar muziek laat zich niet altijd in een genre vangen, en blijkbaar is Kosmo Sound de som van alle invloeden die we meebrengen. We spelen allemaal in andere bands – ELIAS, Nordmann, Madame Blavatsky – en wat we daar niet kwijt kunnen, leggen we in de mand van Kosmo Sound.”

Het is dub en toch weer niet. Op jullie meest recente album horen we echo’s van STUFF., Bombino, wat rock …
“Dat klopt. Er komt heel veel samen. Je kon dat ook al horen in de single Ilam, waar wat touareginvloeden ingeslopen zijn. Het is muziek die ons allemaal na aan het hart ligt.”

Opmerkelijk ook: je drumfills zitten er niet naast. Gretig gespeeld in een studio-omgeving waarin elke tik van de stok uitvergroot wordt. Je bent zeker van je stuk.
“Ja, maar dat moet wel. Voor we de studio induiken, hebben we alle songs eerst tot op het bot uitgekleed en ze dan een paar honderd keer gespeeld, zelf de preproductie gedaan in het repetitiehok en dan pas opgenomen in de studio. Er zit dus veel voorbereiding in.”

Wat misschien wat haaks lijkt te staan op jullie jazzroots, waar improvisatie toch wel een belangrijke factor is.
“Dat klopt. Tijdens de opname van de plaat zaten er tussen de verschillende takes van een en dezelfde song soms verschillen. Soms treedt een belangrijk element in de ene take naar voren en in de andere niet. Bij de song ‘Banoffe Pie’ is het einde bijvoorbeeld een volledig geïmproviseerde trip. En dan kiezen we voor de song die de beste feel heeft, de lekkerste groove. Speelt iemand een 'foutje', dan betekent dat niet dat de song onherroepelijk in de vuilnisbak belandt. Een onbedoelde noot kan soms beter uitdraaien dan de bedoelde noot en zo toch een plek krijgen. Voor mezelf ben ik heel streng, maar als je je tijdens de opname van een song volledig laat gaan, durft het enthousiasme al eens aan de haal te gaan met de perfectie. Het is vooral de energie die je overbrengt die belangrijk is.”

Inspiration from the road

“Er is bij ons niet één iemand die alle songs schrijft. Het loopt een beetje door elkaar. ‘Otoxic’ komt bijvoorbeeld uit mijn koker. Het begon met een ideetje op de piano en is uitgegroeid tot de song die op de plaat is beland. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot, hoor. Sommige songs laten zich makkelijk schrijven, bij andere besef je pas na de finale opname en mix dat ze toch niet geschikt zijn voor de plaat. Niet dat we de song dan helemaal afvoeren, want het gebeurt dat we die later weer oppikken.” Waar halen jullie trouwens de inspiratie? Wie naar Kosmo Sound luistert kan niet anders besluiten dan dat jullie een grote verbeeldingskracht hebben.
“Ja, misschien wel (lacht). Maar de inspiratie komt vooral van veel samen te zijn, samen te spelen. Kosmo Sound is niet alleen een band, het is ook een groep vrienden. Als we samen op pad zijn, is dat de inspiratie. Wat we meemaken, stoppen we in de muziek. Laatst speelden we in Berlijn en Leipzig. In Berlijn stonden we geprogrammeerd in Sisyphos, een technoclub die tijdens het weekend 24/7 open is. Je zou denken, dub in een technoclub, dat werkt niet. En toch: het was een uitdaging om het overwegend technominnend publiek mee te krijgen, maar het werd toch een groot feest. En dat gaf dan weer stof om andere songs te maken.”

Jullie zijn ondertussen ook kind aan huis in een aantal Britse clubs. Hoe wordt Kosmo Sound ontvangen in Groot-Brittannië, toch wel de bakermat van de dubscene?
“Zeer goed, ja. Bristol, Londen, … je vindt er heel levendige scenes. Het is altijd onze betrachting geweest om in Engeland te gaan spelen, en we hebben er tot nu toe enkel maar fijne ervaringen. Al moet ik wel zeggen dat we qua hospitality meer gewend zijn. Waar je in Vlaanderen bijvoorbeeld een driegangenmenu krijgt en pintjes à volonté, betekent free drinks in de UK dat er zes drankbonnetjes zijn voor zes muzikanten. Klaar. Op is op.”

En dankzij de Brexit blijkt het soms een administratieve rompslomp om er te gaan spelen.
“Het is moeilijker geworden, ja. Gelukkig worden de ‘speelvisa’ wel geregeld en gesubsidieerd door de Vlaamse overheid. Dat scheelt wel een slok op de borrel, al blijven de gages er wel aan de lage kant. Nu ja, om te kunnen leven van de muziek moet je echt veel spelen of een kunstwerkattest hebben, maar dat is bij Kosmo Sound nog maar weggelegd voor twee bandleden.”

Wat staat er voor jullie nog verder op de planning?
“Veel spelen, hopen we. We zouden erg graag nog eens naar het Fusion Festival in Duitsland trekken, en Sziget in Hongarije. Of dichterbij, Dour. Dat mag er stilaan wel eens van komen (lacht).”

Zin om Kosmo Sound live te zien?