Dominique Van Malder over ‘De Club’: “Een ode aan vriendschap, doorzettingsvermogen en de liefde”

Dominique Van Malder: “’De Club’ gaat over mensen die elkaar ontmoeten in de wachtzaal van de dienst fertiliteit en een unieke vriendschap met elkaar sluiten. 1 op de 6 koppels in België kampt met vruchtbaarheidsproblemen. Het is een steeds groter wordende club van mensen die medische hulp nodig hebben om een kindje te kunnen krijgen. Scenaristen Leander Verdievel (‘Gevoel voor tumor’, red.) en Zita Theunynck (auteur van ‘Het wordt spectaculair. Beloofd’, red.) maakten onverwacht deel uit van die club. Hun ervaringen waren de voedingsbodem voor de reeks, die heel wat taboes doorbreekt.”

Je brengt wel vaker menselijke verhalen op een mooie en laagdrempelige manier. Is dit een thema waar ze in je persoonlijke kringen ervaring mee hebben?

Dominique: “Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen je kent die een kindje willen, maar bij wie dat niet lukt. In mijn vriendenkring ken ik heel wat mensen die niet meteen papa of mama kunnen worden en dat is heftig.”

Merk je dat daar makkelijk over gepraat wordt?

Dominique: “Neen. Het zit nog altijd in de taboesfeer, daar kunnen de scenaristen over meepraten. Een man voelt zich niet mannelijk genoeg als hij onvruchtbaar is en een vrouw kan zich in hart en nieren moeder voelen, maar toch het gevoel krijgen dat ze niet genoeg een mama is. Dat gaat gepaard met schaamte. Het doet pijn. Op een babyborrel zie je overal blijdschap en dat weerhoudt je ervan om te praten over hoe moeilijk je het zelf hebt. Het kan ook een relatie op het spel zetten.”

Hoe omschrijf je jouw rol?

Dominique: “Ik speel Bert, die deel uitmaakt van een van de koppels, samen met Kristie (Janne Desmet, red.) Zij kunnen om een of andere reden geen kinderen krijgen. Bij de voorbereiding hielp het dat ik mensen ken die het moeilijk hebben met kinderen krijgen, maar ook dat ik zelf vader ben. Ik weet wat je mist als het niet lukt. Het hielp ook dat ik met Janne Desmet mocht spelen. We hebben samen al vaak in het theater geacteerd en kennen elkaar door en door. Ik kon me geen betere partner voorstellen voor de serie. Janne stelt zich als actrice altijd heel kwetsbaar op. Dat moet ook voor deze serie, die een heftig thema behandelt. Je moet je voluit kunnen geven, niet alleen in de pijn, maar ook in de lach.”

Wat houd je zelf over aan de serie?

Dominique: “In de wachtkamer van het leven kies je niet altijd wie je op je pad tegenkomt. Doorheen alle ellende valt er veel troost te rapen bij de mensheid. De serie is een ode aan vriendschap, doorzettingsvermogen en de liefde. Het was heel fijn om als acteur de pijn en schaamte, de grote gevoelens, te mogen spelen.”

Janne Desmet kende je al goed, maar wie liet tijdens dit project een indruk na bij je?

Dominique: “Het klikte met de hele cast heel goed. Het is een coproductie met Nederland, dus er speelden enkele Nederlandse acteurs mee die ik nog niet kende. Er onstond een soort kameraadschap toen iedereen zich kwetsbaar opstelde. Er werd natuurlijk gepraat over het thema, niet alleen vanuit het perspectief van onze personages, maar ook als onszelf. Dat schept een band. Er speelt veel jong geweld mee en ik vond het fijn om hen te leren kennen.”

De reeks past helemaal in het thema van het festival, Family Dynamics. Wat is de belangrijkste les die je zelf aan je kinderen wil meegeven?

Dominique: “Ik wil er altijd voor hen zijn als er iets is, een luisterend oor zijn. Ik vind dat je in het leven niet te veel moet kijken naar anderen, maar vooral je hart volgen. Niet alles komt goed, maar veel wel. En als er iets scheelt: trek je mond open en praat erover. Schaam je niet voor wat je voelt, maar leef ten volle.”

De jongere generatie praat al makkelijker over heikele thema’s.

Dominique: “Jazeker. Jonge gasten communiceren meer, maar tegelijk wordt ook veel meer van hen verwacht. Er moet zoveel en alles wordt meteen online gedeeld en gezien. Dat maakt het zeer vermoeiend, je moet constant alert zijn. Ik ben uiteraard fan van fictie of documentaires die zo’n onderwerpen bespreekbaar maken.”

Mocht je met eender wie in een wachtkamer kunnen zitten om te praten, wie zou je dan kiezen?

Dominique: “Het mag een grote wachtkamer zijn met veel stoelen, want ik hou van veel mensen. Met mijn zoon is het altijd leuk babbelen over het leven. Ik zou ook graag met Paul McCartney zitten praten over muziek en het leven. Of misschien zitten er overleden personen in de wachtkamer. Elvis mag ook altijd eens passeren! (lacht)”

Naar welke titels kijk je uit op FFO?

Dominique: “’The Chapel’ van Dominique Deruddere heb ik al gezien. Ik zou ook graag de nieuwe reeks ‘Zonder afspraak’ willen bekijken. Dat is een serie van Yahya Terryn over Turkse kappers. Er spelen heel wat Turkse acteurs in mee, het is fijn om nieuwe gezichten te zien.”

Kortom: volgens Dominique voelt de serie als een warm en troostrijk dekentje. Over hoe je doorheen het tranendal van het leven elkaar kunt steunen, van elkaar kunt houden en elkaar kunt troosten. Mooie woorden waar wij ons graag bij aansluiten! 

Ontdek de serie binnenkort op één en VRT MAX (in België) of Prime Video (in Nederland)!