Artiest van de week: Caspar Auwerkerken schrijft dagelijks een lied

Zijn carrière is nog pril, maar hij verzamelt nu al de ene pluim na de andere. Nog voor Caspar Auwerkerken een eerste lied had uitgebracht, werd hij al getipt door muziekwebsites Dansende Beren en Luminous Dash. Die eerste single kwam uiteindelijk uit op 16 februari 2022 en heet ‘Hyacinth’. Het nummer werd opgepikt door het radioprogramma ‘Duyster’ en werd lovend ontvangen door de muziekpers. Ook opvolger ‘In Skies’ scoorde goed op de radio. Afgelopen vrijdag verscheen de derde, ‘The Hunter’.

Het nieuwe nummer is geïnspireerd door een schilderij?

Caspar Auwerkerken: “Dat klopt, door ‘Der Chasseur im Walde’ van Caspar David Friedrich, uit de 19^de eeuw. Dat schilderij heeft me heel lang vastgegrepen. Je ziet erop een eenzame persoon middenin een bos. Ik dacht meteen: het personage dat daar staat, is de perfecte protagonist voor een nummer. Ik heb zowel een verhaal gecreëerd rond dat personage, als geprobeerd om de sfeer van het werk te vatten. Het lied gaat over een overweldigend gevoel, over hoe je soms overmand kan zijn door je emoties. In mijn hoofd was ik dat nummer al even aan het schrijven voor ik mijn gitaar vastnam. Dan kwam het er ineens heel makkelijk uit.”

We hoorden dat je je niet alleen door kunstwerken laat inspireren, maar ook door literatuur, of bijvoorbeeld door de code van je fietsslot.

Caspar: “Ja, zo gaat dat bij mij. Ik bots toevallig op iets dat me triggert en dat kan iets heel banaals zijn. Op een dag was ik mijn fiets aan het vastmaken, toen ik ineens een melodie hoorde bij de getallen van mijn slot. Daar heb ik dan als een soort oefening een nummer van gemaakt. Dat zal nooit het daglicht zien, maar zo eenvoudig kan het soms zijn. Ik voel een sterke drang om dagelijks creatief te zijn.”

Wat als je die trigger een tijdje niet voelt?

Caspar: “Of ik nu op zoiets bots of niet, ik probeer elke dag een nummer te maken. Meestal kom ik wel met iets op de proppen, een onderwerp of een akkoord dat me raakt waar ik dan associatief mee aan de slag ga. Soms slaat de inspiratie inderdaad niet toe, maar zoals Jeff Tweedy van Wilco zegt, moet je de inspiratie soms uitnodigen en niet zomaar passief wachten. Anders gaat het te traag. Ik probeer ook te schrijven wanneer ik niet meteen een concrete aanleiding heb.”

Als je dagelijks een nummer schrijft, zien er veel het daglicht niet. Ben je iemand die lang op een lied kauwt, of merk je snel wanneer er wel en niet iets in zit?

Caspar: “Dat merk ik best snel. Ik wil het zo spontaan mogelijk houden en vermijd om maanden op een song te zwoegen. Ik schrijf een nummer meestal in minder dan een uur, maar al wat erna komt, de arrangementen en de productie, neemt natuurlijk veel meer tijd in beslag.”

Je hebt nog maar drie singles uit, maar hebt er wel al veel mee bereikt. Komt dat door die werkethiek?

Caspar: “Ik denk het. Als je veel maakt, zal er altijd wel iets tussen zitten dat goed is, dat probeer ik mezelf toch wijs te maken. Ik had er wel op gehoopt dat mijn muziek opgepikt zou worden, maar had niet gedacht dat het zo goed zou lopen. Die eerste single had ik uitgebracht in eigen beheer, samen met mijn management, zonder veel verwachtingen. Horen dat het een publiek vindt, is heel leuk. Ik ben enorm dankbaar.”

Die eerste single hebben jullie zelf opgestuurd naar ‘Duyster’ op Radio 1?

Caspar: “Inderdaad. We hebben er nooit een bevestigend antwoord op gekregen, maar ik was op een dag naar de uitzending aan het luisteren en hoorde mijn eigen nummer voor het eerst op de radio. Dat was een bijzonder moment. ‘Duyster’ is een programma waarin ik zelf heel wat artiesten heb leren kennen die me inspireren, dus ik was enorm vereerd.”

Veel jonge artiesten proberen tegenwoordig eerst online een publiek te vinden, maar jij stapte meteen naar de radio?

Caspar: “Met sociale media en zo ben ik ook wel heel actief bezig. Maar mijn manager David en ik dachten gewoon dat we er klaar voor waren om het op de radio te proberen. Een nee heb je, een ja kan je krijgen.”

“Ik maak ook wel serene muziek waar je even naar moet luisteren, en waar je je tijd voor moet nemen om het in je op te nemen. Sociale media zijn soms te vluchtig. ‘Duyster’ was het ideale platform.”

Puur en breekbaar

Op 26 januari speel je in het voorprogramma van Strand of Oaks, een artiest die je heeft beïnvloed?

Caspar: “Ik ben een heel grote fan, en ook hem (liedschrijver Timothy Showalter, red.) leerde ik via ‘Duyster’ kennen. Het is een eer om in zijn voorprogramma te spelen. Ik heb hem onlangs live gezien op Bruis in Maastricht en was enorm onder de indruk van zijn show. Zijn muziek heeft me ook bij Songs: Ohia gebracht, de band van de jammer genoeg overleden Jason Molina. Ook die had een grote invloed op me.”

De vergelijking met The Bony King of Nowhere en Tamino is ook al gevallen. Welke artiesten inspireren je nog?

Caspar: “Ik ben bijvoorbeeld ook een grote fan van Nick Cave, die een heel gedreven werkethiek heeft. Hij gaat iedere dag naar zijn kantoor om van ’s morgens tot ’s avonds te schrijven. Dat vind ik heel inspirerend. Zijn teksten komen ook heel hard binnen. Ook Thom Yorke en Nick Drake, de songschrijver uit de jaren 70, zijn inspiraties met hun heel pure en breekbare muziek. Er is veel muziek die me echt raakt en dat neem ik sowieso mee in mijn eigen muziek, al dan niet bewust.”

Volgende zomer breng je een EP uit en in 2024 komt er een album. Ben je dan volop aan het schrijven nu?

Caspar: “Voor de EP zijn alle nummers geschreven en moet ik nog maar één lied opnemen. Aan het album ben ik volop bezig. Het is een heel leuk proces om traag maar zeker dat album vorm te geven in mijn hoofd. Het is een uitdaging om naast sterke songs die elk een verhaal vertellen ook naar een groter geheel toe te werken.”

Tussen al dat schrijven door studeer je nog musicologie, maar je zei in eerder interviews dat je daar niet echt verder mee wil?

Caspar: “Ik heb altijd al een beetje een lastige relatie gehad met school omdat ik daar nooit mijn weg in heb gevonden. Daarom was muziek aantrekkelijk voor me, daarin kon ik mijn ei kwijt. Ik zal waarschijnlijk mijn diploma halen en dan stoppen met musicologie, om verder creatief te kunnen zijn.”