Belgische sporthelden: Hoe Justine Henin als eerste Belgische tennisser ooit Olympisch goud won

We schrijven 2004. Justine Henin is op het hoogtepunt van haar carrière. De in Rochefort geboren tennisster is nummer één op de WTA-ranglijst en heeft al sportgeschiedenis geschreven door als eerste Belgische drie grandslamtoernooien op haar naam te schrijven: Roland Garros en de US Open in 2003, en de Australian Open in 2004. Maar het absolute toppunt van haar carrière bereikt ze op 21 augustus 2004, in de finale van de Olympische Spelen in Athene.

Een wonder

Alleen al haar deelname aan de Olympische Spelen van 2004 was een verrassing op zich, want na haar overwinning in Melbourne verliep de rest van het seizoen niet bepaald zoals gepland voor Juju. Een immuunsysteemsyndroom gooit roet in het eten: de Waalse lijdt aan cytomegalovirus, waardoor ze enkele maanden rust moet houden. Ze kon haar kansen dat jaar op Roland Garros niet verdedigen en trok zich vervolgens terug voor Wimbledon.

Maar Henin herstelde zich, en tekende in augustus present voor de Olympische Spelen in Athene. Ondanks haar toppositie op de wereldranglijst waren de verwachtingen laag, gezien haar minimale voorbereiding. Ze slaagde er echter in zichzelf te overtreffen op het veld. Ze versloeg achtereenvolgens Barbora Strycova, Maria Vento-Kabchi, Nicole Pratt en Mary Pierce. Maar vooral haar spectaculaire halve finale tegen de Russische Anastassia Myskina zal de geschiedenis ingaan.

Een uitzonderlijke comeback

Myskina is duidelijk geen vogel voor de kat. De Russische is de uittredende Roland Garros-winnares en wil Henins Olympische droom aan diggelen slaan. De Belgische begint perfect aan de wedstrijd door de eerste set met 7-5 te winnen. Myskina keert echter de trend en wint de tweede set met dezelfde score. De Russische klimt bovendien snel naar 5-1 in de laatste set en mag serveren voor de match: het lijkt over en uit voor de Belgische tennisster.

Met haar rug tegen de muur houdt Henin echter het hoofd koel, en haar beroemde eenhandige backhand breekt Myskina. Ze komt terug in de wedstrijd, om uiteindelijk met 8-6 te winnen. Spektakel!

Myskina, die kort daarvoor nog dacht te hebben gewonnen, verliet de baan in tranen. “Ik had niets meer te verliezen bij 5-1”, herinnerde Henin zich achteraf. “Ik gaf alles wat ik nog had, want ik wilde de volgende dag niet voor brons spelen.”

Een vlot gewonnen finale

Met het momentum volledig in het voordeel van Henin, zou de Belgische het in de Olympische finale opnemen tegen de Franse Amélie Mauresmo, destijds de nummer twee van de wereld. “Na wat er in de halve finale was gebeurd, dacht ik dat er me niet veel kon overkomen. Ik wist zeker dat ik deze wedstrijd ging winnen”, herinnert Henin zich.

Haar zelfvertrouwen was volledig terecht, zo toonde die dag. Henin werd in de finale nauwelijks gehinderd en won met tweemaal 6-3. De rechtshandige werd de tweede Belgische vrouw ooit om een Olympische gouden medaille te winnen, na judoka Ulla Werbrouck in Atlanta (1996), en de eerste Belg ooit in het tennis (enkelspel).

Vier jaar na haar Olympische medaille, op 26-jarige leeftijd, kondigde Henin het einde van haar professionele carrière aan. Hoewel ze een jaar later een comeback maakte, was die niet genoeg om nog een Grand Slam op haar naam te brengen. Ze zal uiteindelijk haar carrière in 2011 voorgoed beëindigen. Henin won in totaal 43 WTA-toernooien, waaronder zeven Grand Slams. Ze bracht de Belgen vier keer in vervoering op Roland Garros, twee keer op de US Open, één keer op de Australian Open en twee keer op de Masters. In 2001 won ze samen met Kim Clijsters de enige Fed Cup-trofee in de geschiedenis van België. Een echte legende!

Fan van deze reeks? Lees ook over de dag waarop Eddy Merckx voor eens en voor altijd ‘de kannibaal’ werd