De grote verhalen achter het WK: de onverwachte actie van de Koeweitse sjeik

Sport | Het WK voetbal heeft een geweldig verleden met tal van grote momenten, maar er zijn ook kleine verhalen die tot de verbeelding spreken. Zo is het bijvoorbeeld het verhaal van de deelname van Koeweit aan het WK van 1982 in Spanje. Het kleinste land uit de Emiraten eindigde toen als laatste in de groepsfase, maar tegen Frankrijk schreef de sjeik van het land wel geschiedenis.

Door Pickx

Gepubliceerd op 26.11.22

1min

Voor deze wereldbeker in Spanje was Koeweit samen met Nieuw-Zeeland een van de twee landen uit Azië of Oceanië die zich plaatsten. De verwachtingen waren niet erg groot aangezien het om hun eerste deelname ging. Bovendien speelden ze ondanks een overwinning op de Asian Cup in 1980 niet op een hoog niveau. Tegen Tsjecho-Slowakije slaagden ze erin om één punt te pakken, maar tegen Frankrijk verbaasden ze vriend en vijand.

Politieke inmenging

Na een gelijkspel in hun openingswedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije moest Koeweit het in hun tweede wedstrijd opnemen tegen Frankrijk. Les Bleus waren de torenhoge favorieten en werden aangevoerd door niemand minder dan Michel Platini, die na het WK een contract bij Juventus tekende. Niemand twijfelde aan de overmacht van Frankrijk en het kostte de mannen van Michel Hidalgo maar iets meer dan dertig minuten om een doelpunt te maken. Net na de rust stond het scorebord al op 3-0.

Frankrijk dacht in de 78e minuut zelfs met 4-0 voor te staan toen Platini de bal naar Alain Giresse doorspeelde. Die liet de netten voor de vierde keer die avond trillen. Althans, dat dacht hij. Op de tribune zat toen ook de voorzitter van de Koeweitse voetbalfederatie, de Sjeik Fahid Al-Ahmad Al-Sabah. De Koeweitse federatie liet het doelpunt van de Fransen betwisten en beweerde dat iemand met een fluitje in de tribune de keeper en verdediging probeerde te storen. Toen gebeurde ook het meest onwaarschijnlijke van die avond.

Fahid Al-Ahmad Al-Sabah, broer van de emir van Koeweit, kwam het veld op gestormd en dreigde zijn spelers van het veld te laten gaan als het doelpunt werd goedgekeurd. De discussies duurden een tijdje en zorgden voor een surrealistisch tafereel voor de toeschouwers in het José Zorilla stadion in Valladolid. Uiteindelijk werd het doelpunt effectief afgekeurd en haalde de sjeik zijn slag binnen.

Karma doet de rest

Vlak voor het doelpunt had Koeweit bovendien de achterstand kleiner kunnen maken. Misschien dacht sjeik Fahid Al-Ahmad Al-Sabah dat zijn ploeg de achterstand in het laatste kwartier kon afbouwen? Een vierde doelpunt zou de motivatie van zijn spelers een ferme knauw kunnen geven, dus misschien protesteerde hij daarom zo fel tegen het doelpunt? Helaas bood zijn protestactie geen soelaas, want zijn spelers konden niet meer scoren en Frankrijk schoot wél nog een keer raak. Maxime Bossis gaf Koeweit de genadeslag en legde de 4-1-eindstand vast.

Deze politieke inmenging viel niet in goede aarde bij de FIFA. De voetbalbond gaf de scheidsrechter van de wedstrijd, de sovjet Myroslav Stupar, een levenslange schorsing. Nadien kon Koeweit zich nooit meer kwalificeren voor een wereldbeker. Voor Frankrijk eindigde dat toernooi in de halve finale, door een wedstrijd tegen Duitsland die ook in het collectief geheugen gegrift staat.

Meer van deze reeks?