Artiest van de week: Monolithe Noir, de Bretoense gekke wetenschappers van de elektronische muziek

Muziek | Ze zeggen dat Brussel een inspirerende plek is. Onze artiest van de week is van Frankrijk afkomstig en is verhuisd naar de Belgische hoofdstad. En ook al voelt de bandleider zich nu "thuis" in het land van het surrealisme, het weerhoudt hem er niet van heimwee te hebben naar zijn geboortestreek Bretagne. Het derde album van Monolithe Noir, getiteld 'Rin', brengt een noordelijke frisheid in de elektronische muziek.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Eind augustus bracht Monolithe Noir hun derde album uit, ‘Rin’, wat geheim betekent in het Bretoens. Het bevat nummers als 'Finvus', 'Brik', 'Askre' en 'Balafenn'. Woorden uit de Bretoense taal. De leider van de groep, Antoine Pasqualini, komt oorspronkelijk uit Brest. Hoewel hij in Brussel woont, behoudt hij zijn roots en neemt hij ons mee op een reis van traditionele rock naar krautrock (een experimenteel progressief genre dat in Duitsland ontstond), via ambient (een genre van elektronische muziek) en 'drone muziek' (ambient die gebruik maakt van repetitieve geluiden en noten). De menselijke stem is discreet tijdens deze reis door het Bretoense landschap. Percussie en ritmische opbouw staan centraal. Het middelpunt van de muziek is de modulaire synthesizer. Bas en drums komen er natuurlijk ook bij kijken. Maar dat is niet alles. Voor 'Rin' gebruikt de band ook blokfluiten, een draailier gemaakt van gerecycleerde materialen en een harmonium gevonden op een rommelmarkt.

Monolithe Noir was oorspronkelijk een individueel project. Dit derde opus werd echter gemaakt met de kostbare hulp van Yannick Dupont (lid van Yokai). Zoals gewoonlijk omringt Pasqualini zich met de besten. En 'Rin' heeft geen gebrek aan geweldige samenwerkingen. ‘Barra Bouge' springt eruit op het album. Het is het enige nummer waar de stem echt opvalt, gezongen in het Tunesisch-Arabisch door Jawhar, een kunstenaar uit Brussel. Een zuiderse zang die het noordelijke waas van de plaat opfleurt. De viool van de getalenteerde Mirabelle Gilis begeleidt hem en zorgt voor een betoverend polyritme. Op het podium is Monolithe Noir een trio: Antoine Pasqualini op zang en synth, Yannick Dupont op synth en bas, en voormalig Balthazar-drummer Christophe Claeys op drums. Hoewel 'Rin' werd gecomponeerd en opgenomen in de eenzaamheid van de coronalockdown, komt het album live helemaal tot zijn recht. Elk nummer wordt anders bewerkt voor het publiek, wat telkens zorgt voor een onvergetelijk optreden.

In negen jaar carrière heeft Monolithe Noir al drie albums op zijn naam staan. Elk album is een persoonlijk onderzoek in de studio, een research die kan worden vergeleken met het laboratorium van een gekke wetenschapper. ‘Moira', uitgebracht in 2020, is een donker en fascinerend album vernoemd naar Pasqualini’s grootmoeder. Drie jaar eerder loste hij 'Le son grave' (2017) op de wereld. Antoine Pasqualini, oorspronkelijk gitarist en drummer in rockbands, heeft de akoestische instrumenten vaarwelgezegd om zich toe te leggen op analoge technologieën. Als multi-instrumentalist kiest hij uit verschillende repertoires: van prog tot ambient, via electonica, folk of progressieve Italiaanse muziek. De invloeden zijn talrijk en stellen hem in staat om in te zetten op muzikale vernieuwing. Het is onmogelijk om zijn kunst in één categorie onder te brengen.

Monolithe Noir treedt op 23 september om 19u30 uur op in de Botanique. Info en tickets op de website van Botanique.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top