One day, one goal: Diego Costa als AC Milan-killer

Vandaag is de man goed op weg om opnieuw in de Premier League te spelen, voor de Wolverhampton Wanderers. Een deal die beide partijen goed lijkt uit te komen, Wolves mist doelpunten in zijn spel, Costa was sinds januari ploegloos.

Keren we tien jaar terug in de tijd, dan was de situatie helemaal anders. Costa speelde sinds 2010 bij Atlético Madrid en had beetje bij beetje, met dank aan zijn doelpunten, een basisplaats afgedwongen. Pieken deed hij in zijn laatste seizoen, 2013/2014, met maar liefst 36 doelpunten op 55 matchen.

Het is naar dié Costa en dát Madrid dat we u willen meenemen. Sluit de ogen – niet helemaal uiteraard, blijven lezen! – en breng uw gedachten naar de heuglijke avond van 11 maart 2014.

Gestrekt, gestrekter, gestrekst

11 maart. In een ander jaar beleeft Julius Caesar zijn laatste dagen, al weet hij het zelf nog niet. De messen liggen uit het zicht maar binnen handbereik. In 2014 staat de oud-keizer van het Italiaanse voetbal in de 16^e finales van de CL ook klaar om van zijn sokkel te vallen, maar dat had iedereen eigenlijk zien aankomen. In 2007 won het nog het kampioenenbal, in 2010 en 2012 de Europa League maar van die glorie bleef later weinig nog over. Costa draagt het mes hier, in het zicht. Vrij vertaald: "et tu, brutaal geval?"

Thuis had Milan al met 0-1 verloren van de schoffies van Diego Simeone. Aan het kanon, ook toen: Diego Costa. De terugmatch in Madrid was amper drie minuten ver wanneer ons hoofdpersonage, de geboren Braziliaan maar genaturaliseerde Spanjaard, toesloeg. Maar, laat ons eerlijk zijn, wat voor tegenslag voor de 1-0. Een juweel van een goal, ruw en scherp, zoals zijn maker zelf.

Het begint met de goede positie van de Maker, mooi tussen de twee Italiaanse verdedigers in. De bal rolt in de richting van Koke net buiten de zestien, Garcia biedt zich aan en trekt zo een Milanese verdediger mee. Het gat is er, en even later zit Costa erin. De voorzet van Koke – in één tijd – gaat richting tweede paal, en is eigenlijk onhandig hoog. Het kunststukje dat je nodig hebt om de bal alsnog te raken is er één dat je beter niet ongeoefend thuis probeert. Costa zwiert het been ontzettend hoog, volledig gestrekt – kijk je Zlatan? – en duwt de bal het net in. 1-0.

Het werd die avond nog 4-1 voor Atlético, dat de Champions League maar ternauwernood verliest. In de finale kwam het stadsgenoot Real Madrid tegen én sloeg erin te leiden tot de 93^ste minuut, wanneer de onvermijdelijke Sergio Ramos toesloeg voor de gelijkmaker.  In de verlengingen volgden nóg drie Real-doelpunten, goed voor een Atléti-nachtmerrie.

Voor Costa eindigde het seizoen nog iets later, met Spanje op het WK in Brazilië. Elke match werd hij uitgefloten door Braziliaanse fans wegens zijn ‘landverraad’ bij het naturaliseren. Spanje werd uitgeschakeld in de groepsfase (dát doelpunt van Van Persie is mogelijk voer voor deze reeks). Costa hield aan zijn topseizoen een mooie transfer naar Chelsea over, waar hij vier jaar de kost zou verdienen.

Fan van deze reeks? Bekijk dan hier het eerste profdoelpunt van Cristiano Ronaldo!