De Noorse popprinses Sigrid komt op Pukkelpop haar nieuwste plaat voorstellen

In eigen land was Sigrid Solbakk Raabe, zoals ze voluit heet, al een rijzende ster toen ze in 2018 ook mondiale faam kreeg dankzij het winnen van de BBC Sound of the Year-award. Een prestigieuze competitie die al heel wat grote carrières lanceerde. In de nasleep van dat succes bracht de Noorse popzangeres haar debuutalbum uit: ‘Sucker Punch’. Waarop onder andere de hits ‘Don’t Kill My Vibe’ -waarmee ze doorbrak bij het grote publiek-, ‘Plot Twist’ en ‘Strangers’ prijkten. Vooral die eerste single, die ze eigenlijk al in 2016 uitbracht, genereerde veel aandacht. Het leverde haar een plaatsje op het legendarische Glastonbury Festival op en werd gebruikt in de populaire game ‘The Sims’.

De opvolger van dat opmerkelijke debuutalbum ligt sinds de lente in de platenzaken. ‘How To Let Go’ slaat weer nieuwe wegen in, met een iets meer rockend geluid, zoals we bijvoorbeeld horen in de single ‘Burning Bridges’. Zo wil Sigrid ook daadwerkelijk bruggen slaan tussen die pop- en rockwereld. Een samenwerking met de groep Bring me the Horizon was een volgende stap in dat proces. Samen maakten ze de rockballade ‘Bad Life’.

Wie de geschiedenis van Sigrid kent, weet echter dat die ommezwaai niet zo radicaal is, want ze groeide op in een gezin waar gitaarmuziek de boventoon voerde. Haar vader was bijvoorbeeld grote fan van Neil Young en haar broer verdiepte zich in de meer duistere wereld van Nirvana of de Zweede metalband Opeth. Zelf citeert Sigrid andere bands als inspiratiebron tijdens haar formatieve jeugdjaren: Arctic Monkeys, Bombay Bicycle Club, Two Door Cinema Club en Bon Iver. Het was trouwens die laatste die haar echt inspireerde om de gitaar ter hand te nemen.

Maar als 9-jarig meisje liet ze zich even graag meevoeren in het dromerige popuniversum van Coldplay, zo vertelt Sigrid, die opgroeide in een afgelegen Noors dorpje. “Hun muziek gaf me de illusie dat ik uit mijzelf kon treden. Alsof mijn wereld plots veel groter werd en ik me daarin volledig kon verliezen”, zei ze daarover op de showbizzsite Elite Daily. Die invloeden van Chris Martin en zijn kompanen zijn trouwens geregeld hoorbaar in haar muziek, luister maar eens naar ‘Sight of You’ en leg dat naast ‘Viva La Vida’.

Maar haar wereld veranderde pas echt toen ze voor het eerste Adele bezig hoorde. Diens ‘Rolling in the Deep’ heeft Sigrid richting popmuziek geduwd. Bij Elite Daily zegt ze daar het volgende over: “Het was de eerste keer dat ik een zangeres zo eerlijk en concreet hoorde zingen. Een brok energie. Je hoorde dat ze zong met heel haar hart. Het leek alsof ik naast haar in de studio stond. Ik denk dat ik wel 20 keer naar dat nummer heb geluisterd en dat ik het dan pas begon te doorgronden qua productie en arrangementen. Zo goed vond ik het.”

Sigrid was op dat moment 16 jaar oud, het moment waarop veel tienermeisjes richting fuifzalen trekken. Maar zij had andere plannen: met ‘Sun’ bracht ze haar eerste eigen geschreven single uit. Het werd een hit op de Noorse radiostations. Op haar recente album ‘How To Let Go’ blikt ze terug op die periode toen, zwevend tussen de onschuldige puberteit en de ambitie om een muzikale carrière te starten.

Een mondiale popster worden, zoals ze nu is, was nochtans niét haar ambitie. In feite wilde ze advocate worden. Maar haar passie voor muziek bleek groter en ze leerde haar timide persoonlijkheid van zich af te schudden eens ze een podium betreedt. In die mate zelfs dat haar live performances tegenwoordig fel bejubeld worden vanwege het dramatische en krachtige effect. “Op een podium voel ik me zoals de Hulk”, vertrouwde Sigrid ooit toe in de podcast ‘Art of Living Now’. “De adrenaline, de verscheidenheid aan emoties… ik ben daar helemaal in mijn element.”

Dat zullen de Pukkelpoppers zelf kunnen ontdekken op zondag vanaf 16u25 in de Marquee.