Margriet Hermans over haar indrukwekkende gasten in ‘Het zomert bij Margriet’

Dag Margriet. Welke momenten van de opnames zullen jou bijblijven?

Margriet Hermans: “Ik ben echt verrast door heel veel gasten. Zowel door de praatgasten als zij die kwamen koken. Jeroen De Pauw bijvoorbeeld, die kende ik nog maar oppervlakkig van op de televisie, maar dat is zo’n fijne mens. Ook Wim Ballieu vond ik bijvoorbeeld heel tof. Van de praatgasten vond ik bijvoorbeeld dat Sven Pichal een heel innemend verhaal vertelde over zijn kinderen en zijn man. Dana Winner heeft ook verteld over de uitdagingen waar ze voor staat… Eigenlijk noem ik niet zo graag namen, want ze waren allemaal indrukwekkend.”

“Ik was alleen een beetje ontgoocheld in Herman Brusselmans. Ik vroeg hem of hij aan kinderen wilde beginnen en hij zei van niet, maar de dag na de opnames stond wel in alle kranten dat zijn vrouw zwanger was. Dat had hij nu toch wel kunnen vertellen! Onze aflevering was pas drie weken later gepland, dus de kranten zouden nog steeds de primeur hebben gehad. Nu hebben we heel dat fragment over kinderen eruit moeten knippen, want het klopte niet meer. Jammer! Maar de andere gesprekken met hem waren wel heel goed, hij is een boeiende mens.”

Bert Huysentruyt kwam bijvoorbeeld aan met een foto waarop hij op elfjarige leeftijd met jou poseerde. Dat moet je toch iets gedaan hebben?

 Margriet: “Ja, dat was ongelooflijk. Maar ik werd er ook wel wat door geconfronteerd met mijn leeftijd (lacht). Het was schattig en liefdevol, ik stelde het echt op prijs. Indertijd, toen ik in Middelkerke presenteerde, stonden jonge mensen soms urenlang te wachten om de artiesten te zien optreden terwijl hun ouders in het casino zaten. Nu kom ik vaak mensen tegen die me vertellen hoe ze vroeger naar de show en naar ‘Tien Om Te Zien’ kwamen kijken. Ik beleef die populariteit van toen nu eigenlijk een beetje opnieuw, ook omdat ik weer in ‘Tien Om Te Zien’ zit.

We zien ook hoe je in het centrum van Gent herkend wordt en dat mensen spontaan je muziek beginnen te zingen. Kan je nog over straat wandelen zonder dat mensen je herkennen?

Margriet: “Moeilijk. Als ik uitgerust ben, kan ik dat allemaal aan, maar als ik niet uigerust ben, ga ik daarvan lopen (lacht). Die herkenbaarheid zal ook wel weer zakken. Nu ben ik even weer “hot” omdat de mensen me weer overal zien. Dat was even minder omdat ik in de politiek ben gegaan, dan word je net doodgemaakt. Maar helemaal weg ben ik toch nooit geweest.”

 ‘Het zomert bij Margriet’ was helemaal anders dan ‘Margriet aan zee’. Wat vond je van het vernieuwde format?

Margriet: “Het was heel leuk, maar ik vond het ergens jammer dat we niet meer de combinatie hadden van muziek en praatgasten. Ik ben de mensen van Nordic House heel dankbaar dat we hun prachtige locatie konden gebruiken, maar er was nu eenmaal geen plaats voor muzikale acts. We konden geen publiek aantrekken, dus voor mij voelde het toch anders. Ik vind die sfeer en die wisselwerking met het publiek altijd leuk. Toch vind ik dit programma heel geslaagd. Omdat we meerdere gasten tegelijk hadden, werd die interactie een beetje opgevangen. We zaten in een gezelschap en dat was leuk. We konden iedereen ook in zijn vrijheid laten. Hebben ze zin om iets te vertellen of ergens op te reageren? Doe maar! Ze hadden ook echt interesse in elkaar.”

Werden de gesprekken sneller intiem omdat jullie in een huis filmden?

Margriet: “De gasten werden snel heel open en eerlijk. Maar het moest ook wat luchtig blijven, het was niet de bedoeling om hun hele leven of ziel te analyseren. Daar zijn we denk ik wel in geslaagd, om in een luchtige en toffe sfeer eens op een andere manier kennis te maken met die mensen.”