Sterallures: Frans wonderkind Roger Rivière rijdt zichzelf vernieling in tijdens Tour de France

Sport | Volgens kenners en critici had de Franse wielrenner Roger Rivière alles in huis om een van de allergrootste renners van de vorige eeuw te worden. Dat dit niet gebeurd is, komt omdat de man tragisch ten val is gekomen, hierdoor verlamd raakte en moest stoppen met wielrennen.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Roger Rivière werd in 1936 geboren in de Franse stad Saint-Etienne. Net na de Tweede Wereldoorlog ontdekte de jonge Fransman dat hij aardig met een fiets kan rijden en over heel wat meer uithoudingsvermogen beschikte in vergelijking met zijn vrienden. Hij sloot zich begin jaren vijftig, op zestienjarige leeftijd, aan bij de Vélo-Club Stéphanois in Frankrijk. Daar zag Georges Wambst, de Franse olympische kampioen in het wielrennen uit 1924, dat Rivière een uitzonderlijke wielertalent is. Rivière won steeds meer races en gaf vervolgens zijn baan op om zich volledig op het wielrennen te kunnen concentreren.

Succes na succes

In mei 1957 haalde Rivière de voorpagina’s van alle Franse sportkranten. Hij was er die maand in geslaagd om dat andere Franse wonderkind op de fiets, Jacques Anquetil, te verslagen tijdens het Franse kampioenschap achtervolging. Rivière blaakte van zelfvertrouwen en kondigde kort na zijn winst aan dat hij ook zou meedoen aan het wereldkampioenschap achtervolgen dat in augustus plaatsvond. Hij meende dat hij die wedstrijd zonder pardon zou winnen en dat ten koste van de andere favoriet, Albert Bouvet.

Zo gezegd zo gedaan, want Rivière won in 1957 daadwerkelijk het wereldkampioenschap achtervolging, iets dat door velen niet voor mogelijk werd geacht. In 1958 nam hij opnieuw deel aan het wk achtervolgen en ook toen won hij de wedstrijd. In 1959 trad hij opnieuw aan en nam hij het op tegen onder andere de Italiaan Baldini, een van de beste renners van toen. Rivière bleek vele malen te sterk te zijn voor Baldini waardoor de 22-jarige Fransman voor een derde keer wereldkampioen achtervolging werd en dat voor een publiek van 13.000 toeschouwers.

De Tour de France

Roger Rivière nam op 23-jarige leeftijd voor het eerst deel aan de Tour de France en hij zat in dezelfde Franse ploeg met Jacques Anquetil, Raphaël Geminiani en Louison Bobet. De Fransen hoopten dat deze renners elkaar zouden steunen door dik en dun, maar ze bleken elkaar maar zeer weinig te gunnen. Anquetil en Rivière eindigde dat jaar als derde en vierde, ten koste van de gele trui Federico Bahamontes. De Franse publieke opinie keerde zich tegen hun poulains, maar journalisten zagen in dat Rivière in staat was om de Tour te winnen.

Dat moest en zou in 1960 gebeuren. Jacques Anquetil zou dat jaar niet meedingen naar de gele trui en dus lag de weg open voor Roger Rivière om vol voor de eindoverwinning te gaan. De Fransman stak goed van wal, maar moest toezien hoe de Italiaan Gastone Nencini na dertien ritten aan de leiding stond met een voorsprong van 1 minuut en 38 seconden. Er stond echter nog een tijdrit op het programma en daarin zou Rivière volgens zichzelf de gele trui terugwinnen ten koste van Nencini. Tijdens die tijdrit haastte Rivière zich zo hard dat hij op een gegeven moment uit de bocht ging tijdens een afdaling en in een ravijn viel. Die val was traumatisch voor zowel lichaams als ziel.

“Het was zo pijnlijk dat ik me op dat moment liever van het leven had beroofd”, stelde de Fransman enige tijd later. “Ik dacht dat ik ging sterven en dacht op een paar seconden tijd aan mijn familie, mijn huis in Veauche, mijn leven…. Toen ik stillag en mijn benen probeerde aan te raken, voelde die aan als lompe houten objecten. Ik wist op dat moment meteen dat ik verlamd was”, aldus Rivière enige tijd na zijn val.

Tragisch lot

Gelukkig keerde er nadien nog enige mobiliteit terug in het lichaam van Roger Rivière, maar wielrennen zat er niet meer in. Over de ware toedracht van zijn val, werd de jaren nadien nog duchtig gespeculeerd. Rivière gaf toe dat hij pijnstillers had genomen en dat zorgde volgens sommige kenners voor een lagere reactietijd waardoor hij uit de bocht moet zijn gevlogen.

Die pijnstillers moest hij ironisch genoeg blijven nemen om de pijnlijke letsels na zijn ongeval dragelijker te maken. Hij raakte er echter aan verslaafd waardoor zijn longen werden aangetast. In 1975 werd bovendien stembandkanker vastgesteld. Rogier Rivière overleed op 40-jarige leeftijd door zijn ziekte, maar staat nu nog steeds te boek als een van de allergrootste wielrenners die Frankrijk ooit heeft gekend.

Fan van deze reeks? Lees dan hier het verhaal van Dany Heatley: een toptalent in het ijshockey die zijn ploegmaat de dood heeft ingejaagd.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top