Artiest van de week: The Haunted Youth mikt op muziek met een verhaal

Joachim Liebens: “Dour is voor mij de belangrijkste show van deze zomer omdat het het festival is waar ik zelf het vaakst ben geweest. Het was mijn vakantie elke zomer en altijd een heel speciale ervaring. Ik kijk er echt naar uit om er nu zelf deel van uit te maken. Het wordt thuiskomen. Plus, het is zalig om ’s avonds als het al donker is te kunnen spelen. We zullen een hele lichtshow mee hebben.”

Zijn er ook optredens waar je zelf naar wil gaan kijken? Of moet je je volop concentreren op je eigen show?

Joachim: “Voor het optreden blijf ik liever gefocust. Ik eet iets en drink wat thee zodat mijn stem niet naar de knoppen is. Ik moet energie in mijn lijf krijgen zodat ik op het podium alles eruit kan smijten. Nadien ga ik naar alle dansbare shit kijken. Ik ben bijvoorbeeld heel benieuwd naar Blawan. Dour was voor mij echt een dansfestival, ik ging er meestal naar techno kijken.”

Dat ligt best ver van je eigen muziekgenre?

Joachim: “Dat lijkt zo, maar de synth van ‘Teen Rebel’ klinkt voor mij bijvoorbeeld ‘Berlin as fuck’. Met dat nummer voel ik me meer op een rave dan op een tuinfeestje. De stijl waarin ik muziek maak, toont het nog niet altijd, maar ik associëer het binnenkomen van zo’n synth altijd met technosets. Ik heb wel het idee om mijn muziek ooit te remixen en ook als dj op te treden, een beetje zoals Soulwax en 2manydjs. Het is door hen bezig te zien dat dat idee bij mij is gekomen. Die vermenging van stijlen vind ik erg interessant.”

Het past ook wel in de punkspirit die je in andere interviews al aanhaalde.

Joachim: “Ja, die ravemuziek was de punk van mijn generatie. Het was antimuziek, een middelvinger naar de cultuur in het algemeen. Dat klikte met me omdat ik mijn plaats niet echt vond in de cultuurwereld als zoekende artiest en gefrustreerde jonge twintiger. Op een festival als Dour kwamen al die emoties los.”

Je speelt deze zomer niet alleen in het binnenland, maar ook daarbuiten. Ook vorig jaar stond je een paar keer in Spanje?

Joachim: “Ik wil zo snel mogelijk op zo veel mogelijk plaatsen spelen buiten België. Daar werken we met het management en het label ook hard aan. Als we reactie zien uit het buitenland, pikken we daar snel op in. Vorig jaar zagen we dat er Spaans ondertitelde video’s van onze eerste singles op YouTube verschenen en op Spotify zagen we dat we een vrij groot Spaanstalig publiek hadden. Dus daar zijn we op gesprongen en van het een kwam het ander. Het is organisch gegroeid. Na ons optreden in Werchter deze zomer zijn we ook meteen naar Lyon vertrokken omdat we daar een vervangshow konden spelen op een showcasefestival. Het was een unieke kans en door zo’n dingen te doen creëren we opties om het te maken in het buitenland.”

Je hebt vorig jaar ondanks alles tamelijk veel optredens kunnen geven. Hoe heb je dat ervaren?

Joachim: “We zijn er nog goed vanaf gekomen. Mij viel het niet echt op hoe zuur het voor veel anderen was. Het publiek rond tafels of op stoelen en met mondmaskers, dat was soms wat storend, maar we waren nog aan het groeien als band. Ik voelde me vaak nog ongemakkelijk op een podium. Logisch ook, want de eerste show met The Haunted Youth was de allereerste keer dat ik voor vreemden optrad. Nu heb ik het gevoel dat ik veel natuurlijker ben op het podium en ook mezelf durf zijn. Het voelde echt als een bootcamp. De band hangt nu ook aaneen als een familie. Die gaan voor elkaar door het vuur. Alles is op zijn plaats geklikt en nu voelen we dat we er volop voor kunnen gaan. Je songs mogen nog zo goed zijn, als het tussen de bandleden niet goed zit, staat dat alles in de weg.”

In november komt jullie eerste album uit, maar eigenlijk wilde je al veel langer een langspeler uitbrengen?

Joachim: “Inderdaad, maar mijn manager Tony heeft me tegengehouden. Als we meteen een plaat hadden uitgebracht, zou die niet de aandacht hebben gekregen die we wilden. Het zou verzopen zijn onder de stroom van de eerste releases na corona. Van veel andere artiesten heb ik gehoord dat hun releases niets of weinig gedaan hebben in die periode. Dus we hebben afgewacht en single per single gekeken hoe de reacties waren. De mensen konden het project zo eerst leren kennen.”

Onlangs kwam de nieuwe single ‘Broken’ uit. Dat nummer was al langer klaar?

Joachim: “We wilden die al uitbrengen voor de datum van de albumrelease vastlag. We hebben het nummer in oktober of november afgewerkt, maar omdat we vinylplaten wilden uitbrengen en de wachtrij bij de perserij gigantisch was, hebben we nog zes maanden moeten wachten.”

Wat mogen we verwachten van het album?

Joachim: “Het is een album met een specifiek verhaal. Het vertrekt voor een deel van mijn kindertijd en voor een deel van connecties die ik vanuit mijn eigen verhaal met anderen heb gemaakt. ‘Broken’ gaat bijvoorbeeld niet over mij, ik leef me in in iemand anders. Ik wil dat het niet enkel over mij gaat, maar dat het verhaal universeler is. Daarom heet de groep ook niet The Haunted Joachim. En daarom zijn de teksten ook heel rechtdoorzee en bruut. De muziek die mij vroeger iets deed, was de muziek die afspiegelde wat ik vanbinnen voelde, niet de muziek die wijsheden verkondigde. Ik heb bijvoorbeeld vijf jaar lang elke dag naar Tame Impala geluisterd omdat hij zong over iemand die moeite had om vrienden te maken en alleen zat. Dat was ook mijn verhaal. Dat wil ik ook bereiken met mijn muziek, dat mensen zich erin vinden. Daarom neem ik geen blad voor de mond en probeer ik de dingen te verwoorden op een eerlijke manier.”