One day, one goal: Michel Platini trapt zijn sterrencarrière af met het Franse elftal

Voetbal |
In 1976 was Michel Platini nog niet de superster van het wereldvoetbal die we nu allemaal kennen. Als speler van AS Nancy-Lorraine leerde ‘Platoche’ de internationale voetbalwereld kennen met zijn aantreden bij het Franse nationale elftal. Al tijdens zijn eerste match met Les Bleus wist de inwoner van Lotharingen het doel te vinden.

Door Pickx

Gepubliceerd op 09.07.22

2min

Michel Platini heeft in zijn carrière slechts voor drie clubs gespeeld: Nancy, Saint-Etienne en Juventus. Het was in Lotharingen dat hij zijn carrière aftrapte in 1972, op 17-jarige leeftijd. In die tijd laveerde Platini tussen het eerste elftal en de reserves. Hij moest iets langer wachten voordat hij werd opgeroepen voor de nationale ploeg: pas in 1976 deed Michel Hidalgo een beroep op hem.

Het was 27 maart 1976, Platini was 20 jaar jong (bijna 21) en werd geselecteerd om tegen het toenmalige Tsjechoslowakije te spelen. De wedstrijd werd gespeeld in Parijs, in het Parc des Princes, aangezien het Stade de France pas 20 jaar later zou worden gebouwd. Tsjechoslowakije had op dat moment één van de beste ploegen van Europa, die enkele weken later op het EK in Joegoslavië zou triomferen (Frankrijk was er niet bij, want het was uitgeschakeld... door België). Het was uitgerekend tegen dit ijzersterke Tsjechoslowakije dat Platini de wereld zijn niveau liet zien: het werd een voorsmaakje van de indrukwekkende voetbalcarrière die hij later zou uitbouwen.

“Schuif hem naar me toe, dan scoor ik”

Voor amper 9.000 toeschouwers nam Frankrijk de wedstrijd vrij snel bij de lurven. Soler zette de Tsjecho-Slowaken al binnen 15 minuten op achterstand. De eerste helft was eenrichtingsverkeer: de Fransen gaven alles wat ze hadden en maakten er 2-0 van.

Voor een indirecte vrije trap in het strafschopgebied stonden Henri Michel en Michel Platini achter de bal. Die laatste drukte zijn oudere ploegmaat op het hart: "Schuif hem naar me toe, dan scoor ik". Er werd een belofte gemaakt, en zo geschiedde: Michel gaf de bal aan Platini, die feilloos over het muurtje en in het net schoot. Een heel mooi doelpunt voor een eerste keer – Zidane, Martin en Faubert zouden het hem later nog nadoen…

Een Franse superster

Dit doelpunt werd het begin van Platini’s grote verhaal. Met Les Bleus speelde hij 72 wedstrijden en scoorde hij 41 doelpunten, waarmee hij lange tijd de topscorer in de geschiedenis van het land bleef. Hij won met de nationale ploeg het EK 1984 op eigen bodem. Hij verliet Nancy in 1979, na meer dan 200 wedstrijden en meer dan 120 doelpunten, om aan de slag te gaan bij Saint-Etienne. Bij AS Saint-Étienne, destijds een van de beste ploegen van Frankrijk, liet Platini zien dat hij het niveau had om nóg hogerop te klimmen.

Juventus kreeg dit in de gaten en trok de nummer 10 in 1982 aan. Hij zou daar blijven tot 1987, toen hij op 32-jarige leeftijd met pensioen ging. Bij de Oude Dame vulde Platini zijn prijzenkast aan, onder meer met de beruchte Champions League-finale (toen nog bekend als ‘Europacup I’) van 1985 tegen Liverpool, die in Brussel werd gespeeld. Platini scoorde het enige doelpunt van die wedstrijd, terwijl zich in de tribunes het Heizeldrama afspeelde en 39 mensen om het leven kwamen – slachtoffers van Engels hooliganisme. Voor hem, zoals voor vele anderen, zal dit altijd een pijnlijke herinnering blijven.

Fan van onze reeks ‘One day, one goal’? Lees dan ook over Ronaldo’s eerste WK- goal.