Sterallures: François Cevert, de racepiloot die het leven liet voor hij doorbrak

We blikken terug naar de wedstrijd van 7 oktober 1971 op het Watkins Glen-circuit in New York. François Cevert, een Franse coureur voor Tyrell Racing, wist op dit Amerikaanse circuit de eerste Fransman te worden die in 13 jaar een Formule 1-race won. Cevert gold als een opkomend talent voor de Franse motorsport en belichaamde de heropleving ervan. Vele commentatoren uit die tijd zagen in de Fransman een toekomstig wereldkampioen. Dankzij het advies en de begeleiding van zijn teamgenoot en mentor Jackie Stewart kon hij opklimmen tot in de hoogste regionen van de F1-sport. Helaas zou het noodlot snel toeslaan.

Bijna dag op dag twee jaar later kwam zijn leven abrupt tot een einde in een bocht van hetzelfde circuit van Watkins Glen. Op 6 oktober, tijdens de kwalificaties van de Amerikaanse Grand Prix, miste de coureur een bocht. Hij verloor de controle over zijn Tyrell nadat hij de rand van de weg raakte. Vervolgens slipte zijn bolide en klapte hij tegen de vangrail. Zijn mentor Jackie Stewart was al snel ter plaatse en zou later over het ongeluk zeggen dat de opzichters van de wedstrijd hem dood in zijn wagen lieten liggen "omdat hij zonder enige twijfel overleden was".

Een loepzuiver talent

François Cevert werd geboren in februari 1944 in het hart van Parijs, dat toen nog kreunde onder de bezetting van nazi-Duitsland. Hij werd geboren in een Joodse familie, de Goldenbergs, maar vanwege de jodenvervolging gaf zijn familie hem voor de zekerheid de naam van zijn moeder. Zijn vader, een juwelier, wilde graag dat hij het familiebedrijf overnam maar François had iets anders in gedachten. Hij had adrenaline nodig en dankzij de relatie die zijn zus had met racepiloot Jean-Pierre Beltoise, raakte hij geïnteresseerd in de motorsport.

Na zijn debuut in de Formule 3 won hij daar uiteindelijk de titel in 1968 en stapte hij over naar de F2, waar zijn toekomst zou veranderen. Tijdens een race in Reims won hij voor Jackie Stewart, de toenmalige favoriet. Bij Tyrell werd de jonge Fransman gescout en de beslissing werd genomen hem aan te nemen als tweede rijder voor het seizoen 1970, het eerste jaar dat Tyrell een eigen team had. Het team geloofde in de talenten van Cevert en wilde van hem de opvolger van Stewart maken. De Britse coureur, wereldkampioen in 1969, 1971 en 1973, nam op zijn beurt de Fransman onder zijn vleugels en werd zijn mentor.

Te vroeg weggerukt

Cevert leerde onder begeleiding van Stewart het klappen van de zweep kennen in de F1-stal. Na een eerste seizoen in 1970 waarin hij veel potentieel toonde, won hij het jaar daarop eindelijk zijn eerste Grand Prix. In de Verenigde Staten maakte hij zo een einde aan 13 jaar desinteresse in de Franse autosport. Men voelde dat hij een stralende toekomst tegemoet ging, maar voorlopig moest hij nog de rol van Stewart's teamgenoot spelen. Voor Cevert was dat zeker geen straf, want de twee mannen waren hechte vrienden.

Stewart was van plan om aan het eind van het seizoen 1973 met pensioen te gaan. Hij was moe, vond dat het tijd was om te vertrekken en wist bovenal dat hij in de persoon van Cevert een waardige opvolger had klaarstaan. Hij had zich voorgenomen om na dat seizoen te stoppen met racen, zijn deelname aan de Amerikaanse Grand Prix zou de allerlaatste zijn. Hij had het François Cevert nog niet verteld maar zou ook nooit de kans krijgen om dat te doen. Tijdens de kwalificaties op het Watkins Glen-circuit kwam de Fransman om na een foute inschatting. Voor Stewart betekende het ongeluk ook meteen het einde van zijn carrière, want de volgende dag besloot hij niet te starten.

François Cevert zou nooit wereldkampioen worden en heeft met slechts één overwinning op zijn naam amper de tijd gehad om zijn stempel op de F1-wereld te drukken. Ondanks alles koesteren zijn collega's warme herinneringen aan de Fransman, omdat hij alles had om het te maken in de F1-wereld. We zullen echter nooit weten welke hoge toppen hij had kunnen scheren.

Vond je dit artikel interessant en wil je meer van deze reeks lezen? In dit artikel vertellen we over Roland Ratzenberger, de Oostenrijker die vlak na het fatale ongeluk van Ayrton Senna het leven liet in San Marino.