Sophie Breyer valt in de prijzen in Mons en Rome maar looft vooral team: “Dit is voor de hele bende”

Films | De acteerprestaties van de Belgische actrice Sophie Breyer vielen ons al op in series zoals ‘La Trêve’, ‘Zone Blanche’ (Black Spot), 'Prise au piège’, ‘Laetitia’ en recentelijk nog ‘Baraki’. Maar dankzij haar rol in ‘La Ruche’, de eerste langspeelfilm van regisseur Christophe Hermans die tevens werd gecoproduceerd door Proximus Pickx, kan niemand in België nog om dit acteertalent heen. Proximus Pickx wist Breyer te strikken voor een gesprek en daarin vertelt ze over hoe belangrijk haar rol in ‘La Ruche’ wel niet was.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Sophie Breyer, welkom. Je behoort tot een generatie van opkomende getalenteerde acteurs. Je was de afgelopen jaren al te zien in Belgische televisieseries zoals ‘La Trêve’, maar dit jaar speel je mee in ‘La Ruche’, de eerste langspeelfilm van regisseur Christophe Hermans. Kan je vertellen hoe jouw carrièrepad je tot hier heeft geleid?

Sophie Breyer: “Het was een zeer bijzondere reis, dat in ieder geval. Ik ben begonnen in het theater. Dat deed ik al van jongs af aan, uit nieuwsgierigheid. Toen ik zestien jaar was ben ik Christophe tegen het lijf gelopen (Hermans, noot van de redactie). Daarna ben ik gaan studeren aan de universiteit en draafde ik af en toe op in kortfilms. Dat werden vervolgens series in Frankrijk en België waaronder ‘Laetitia’. Die serie werd gemaakt door Jean-Xavier de Lestrade en was vrij belangrijk voor mijn carrière. Onlangs speelde ik ook mee in ‘Baraki’ dat momenteel op Netflix staat.”

Op welke leeftijd wist je dat je actrice wilde worden?

S.B.: “Eigenlijk was deze job nooit echt mijn roeping. Het is natuurlijk leuk voor de journalisten als je kan vertellen dat acteren je roeping was, maar dat was bij mij niet zo. Dat wil niet zeggen dat ik niet van acteren en theater hou. Dat doe ik wel, maar het is niet vanzelfsprekend voor mij. Zelfs nu niet. Ik geef wel toe dat ik altijd veel waarde hecht aan de groepsdynamiek die bij het acteren ontstaat en door al mijn ervaringen in deze wereld heb ik nog meer zin gekregen om met andere regisseurs en aan andere projecten te werken."

Je hebt informatie en communicatie gestudeerd aan de Universiteit van Luik. Heb je ook een opleiding tot actrice gevolgd?

S.B.: “Neen. Eigenlijk vond mijn opleiding op de draaidagen zelf plaats. Dit is dan ook een beroep waarin je voornamelijk leert door te doen en lessen trekt uit je ervaring als acteur of actrice. Dit omdat je elke keer weer in de huid van iemand anders kruipt, en elk van deze leefwerelden helpen je ontwikkelen als acteur. Zelfs door audities te doen kan je heel wat leren, vind ik."

Denk je dat je met jouw rol in de Belgische serie ‘La Trêve’ jezelf op de kaart hebt gezet?

S.B.: “Dat kan geholpen hebben, inderdaad. Maar ik weet het niet zeker. De kortfilms waarin ik heb gespeeld waren naar mijn gevoel ook erg belangrijk. Misschien heeft ‘La Trêve’ heel wat mensen uit de filmindustrie doen inzien dat ik ook lange rollen aankan."

In 2021 zagen we je opdraven in ‘La Ruche’ en dat aan de zijde van de Franse actrice Ludivine Sagnier. Kan je ons iets meer vertellen over je rol in deze film?

S.B.: "Ik speel de rol van Marion, een jonge vrouw en de oudste van drie zussen. Marion leeft samen met haar zussen en haar moeder onder één dak en noemen hun huis ‘la ruche’, wat in het Nederlands ‘de bijenkorf’ betekent. We zijn in de film getuige van hoe Marion naar haar moeder Alice (Ludivine Sagnier, nvdr) kijkt. Alice lijdt aan een bipolaire stoornis en doet er alles aan om iedereen in huis in het gareel te houden. Ze wil absoluut geen pottenkijkers en ook geen hulp van buitenaf. Ze gaat daar zelfs zo ver in dat ze haar eigen leven ervoor opgeeft."

Je vertolking van Marion bezorgde je de Prix d'Interprétation op het Internationaal Filmfestival van Bergen. Je kreeg ook de Rising Star Award op het filmfestival van Rome. Wat doet dat met jou?

S.B.: "Ik kijk er met veel plezier op terug. Dankzij deze awards komt de film ten eerste in de schijnwerpers te staan en dat is ook nodig. De prent had immers flink te lijden onder de effecten van de coronamaatregelen. Vervolgens vind ik deze awards ook een pluim die Christophe (Hermans, nvdr.) op zijn hoed mag steken. Hij is immers een zeer goede regisseur voor acteurs. Vervolgens denk ik dat de rol van Marion me in de running bracht om deze prijzen te winnen. Ten slotte zijn deze prijzen voor mij collectieve prijzen die toebehoren aan alle andere acteurs die meegewerkt hebben aan de film zoals Mara Taquin (Claire), Bonnie Duvauchelle (Louise) en natuurlijk Ludivine Sagnier (Alice)."

De filmwereld staat niet bekend als een plek waar de kansen voor het grijpen liggen. Hoe heb jij je projecten toch aan de haak geslagen?

S.B.: "Ik denk dat het veel afhangt van timing. Soms moet je de juiste relaties hebben en dit liefst op het juiste moment. Dat wil zeggen, je moet regisseurs ontmoeten die acteurs een kans willen geven. Net als bij je vraag over mijn roeping als acteur, denk ik dat heel wat mensen er niet in slagen om acteurs en actrices los te zien van beroemdheid. De realiteit is anders. In België proberen acteurs ook zo snel mogelijk het statuut van kunstenaar te verwerven. Ook ik. Soms kan een acteur bijvoorbeeld heel wat opdrachten aan elkaar rijgen, om daarna heel lang geen enkele opdracht meer te ontvangen. Als een acteur beroemd wordt, is voornamelijk interessant voor de filmindustrie die daar de vruchten van plukt. Maar ik weet eigenlijk niet of beroemd zijn als acteur vandaag de dag nog zo belangrijk is. Er zijn bijvoorbeeld heel wat succesvolle series die niet afhankelijk zijn van een of andere bekende acteur.”

Moet je vaak een reeks audities doorlopen vooraleer je een nieuwe rol te pakken hebt of komen regisseurs eerder eigenhandig jouw richting uit?

S.B: “Er zijn verschillende werkwijzen, bijvoorbeeld via bijeenkomsten van de filmwereld. Daar tref ik regisseurs aan die met mij willen werken. Trouwens, ik vind het persoonlijke aspect van zo’n bijeenkomst wel prettig. Door iemand te ontmoeten zie je snel hoe die persoon in elkaar steekt. Je kan ook audities doen, maar die procedure duurt vaak lang en draait vaak uit op een sisser. Je kan op audities ook interessante mensen ontmoeten."

Wat mogen we je toewensen voor het verdere verloop van je carrière?

S.B.: “Dat ik altijd diverse projecten zal hebben en dat ik in verschillende leefwerelden zal kunnen blijven duiken dankzij mensen die een eigen visie hebben. Ik wil me ook op persoonlijk vlak kunnen blijven verder ontwikkelen. Van het leven genieten, dingen voor mezelf doen en dat hoeft niet per sé altijd creatief te zijn. Ik wens ook balans te vinden in alles dat ik onderneem."

Ontdek deze coproductie vanaf vandaag in de cinema!

Wil je meer weten over Sophie Breyer en andere veelbelovende jonge Belgische acteurs? Ontdek ook deze rijzende sterren van de Belgische cinema


Gerelateerde onderwerpen

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top